Eurostat: Μειώθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος το Α’ τρίμηνο αν και παρέμεινε το υψηλότερο στην ευρωζώνη

Το ελληνικό δημόσιο χρέος μειώθηκε κατακόρυφα το πρώτο τρίμηνο του έτους, παραμένοντας ωστόσο μακράν το υψηλότερο στην ευρωζώνη, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat, αναφέρει η Wall Street Journal.
Σύμφωνα με την έκθεση της Eurostat, το συνολικό χρέος των 19 κυβερνήσεων της ευρωζώνης αυξήθηκε στο 92,9% του συνολικού ΑΕΠ των χωρών αυτών, από 92% τους τρεις τελευταίους μήνες του 2014. Βάσει των κανόνων της ΕΕ, τα δημόσια χρέη δεν πρέπει να ξεπερνούν το 60% του ΑΕΠ.
Το ελληνικό χρέος είναι μακράν το υψηλότερο ως ποσοστό του ΑΕΠ, αν και μειώθηκε στο 168,8% το πρώτο τρίμηνο του έτους, από το 177,1% το τελευταίο τρίμηνο του 2014, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη μείωση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης.
Η πτώση αυτή, αν και μοιάζει ενθαρρυντική, επισημαίνει η εφημερίδα, σε μεγάλο βαθμό αντανακλά την επιστροφή στην ευρωζώνη των κεφαλαίων που προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη αύξηση δημόσιου χρέους στην ευρωζώνη καταγράφηκε στην Ιταλία, όπου ανήλθε στο 135,1% του ΑΕΠ από το 132,1%, ενώ ακολουθεί η Γαλλία, της οποίας το χρέος αυξήθηκε στο 97,5% του ΑΕΠ από το 95,6%.
Στις χώρες, των οποίων το κρατικό χρέος μειώθηκε, περιλαμβάνονται η Γερμανία και δύο χώρες που, όπως η Ελλάδα, εντάχθηκαν σε προγράμματα στήριξης, η Κύπρος και η Πορτογαλία.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νέα εποχή με την εκκίνηση της νέας μαρίνας και την αξιοποίηση της υφιστάμενης από το ΤΑΙΠΕΔ

Νέα εποχή ξημερώνει για τον πολυτελή, θαλάσσιο τουρισμό της Ρόδου, καθώς είναι άριστε οι εντυπώσεις, που άφησε η νέα μαρίνα στους πρώτους φιλοξενούμενούς της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας από αυτούς έχει ζητήσει την αγορά μόνιμης θέσης για το πανάκριβο σκάφος του. Την ίδια στιγμή οι πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις θα δρομολογήσουν το εκ νέου άνοιγμα της συζήτησης για την αξιοποίηση της μαρίνας στο Μαντράκι, η οποία εξακολουθεί να τελεί υπό τη διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ.  Ταυτόχρονα, σε αγκυροβόλιο διεθνούς ακτινοβολίας έχει μετατραπεί η προβλήτα της Κολόνας.
Ειδικότερα, απολύτως ικανοποιημένοι δήλωσαν οι ιδιοκτήτες των σκαφών αναψυχής που φιλοξενήθηκαν στη νέα μαρίνα Ρόδου. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται κι ένας Ρώσος μεγαλοεπιχειρηματίας, κάτοχος ενός εξαιρετικά μεγάλου ιστιοπλοϊκού σκάφους. Το σκάφος του προσέγγισε τη Ρόδο πριν από περίπου 10 ημέρες και από τότε μένει δεμένο στη νέα μαρίνα, τα δε πανύψηλα κατάρτια του δεσπόζουν στο θαλάσσιο ορίζοντα. Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας έχει μείνει τόσο ικανοποιημένος από τις υποδομές που βρήκε και την ασφάλεια που του παρασχέθηκε, ώστε ζήτησε να αγοράσει μόνιμη θέση για το σκάφος του.
«Εχουμε δημιουργήσει μια μαρίνα υψηλών προδιαγραφών και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου», δήλωσε προς τη «δημοκρατική» ο πρόεδρος της εταιρείας «Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.». Η εταιρεία του έχει αναλάβει την ολοκλήρωση και τη διαχείριση του όλου έργου. Ο ίδιος τόνισε ότι «η Ρόδος είναι το καλύτερο κομμάτι γης στον πλανήτη και εμείς έχουμε φροντίσει να φτιάξουμε ένα έργο αντάξιό της. Η Ρόδος έχει τη δύναμη να προσελκύσει ιδιοκτήτες σκαφών από όλο τον κόσμο και εμείς μπορούμε να τους παρέχουμε υποδομές και υπηρεσίες ώστε ο τόπος να κερδίσει τις καρδιές τους. Ταυτόχρονα, τα επίπεδα ασφαλείας που έχουμε φροντίσει να δημιουργήσουμε είναι ικανά να παρέχουν προστασία ακόμα και για αρχηγούς κρατών».
Όλα αυτά τα στοιχεία έχουν ήδη γίνει γνωστά στο διεθνές γίγνεσθαι του κύκλου των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής, γι’ αυτό και η ζήτηση για θέσεις ελλιμενισμού αυξάνει καθημερινά. Ο ρυθμός των κρατήσεων είναι τέτοιος ώστε σε περίπου 40 ημέρες η πλειονότητα των θέσεων θα έχει καλυφθεί από ιστιοπλοϊκά και μηχανοκίνητα «σκαριά».
Το μόνο μειονέκτημα που έχει εντοπιστεί από τους φιλοξενούμενους επικεντρώνεται στην εικόνα που επικρατεί έξω από τη μαρίνα. Ο εγκαταλελειμμένος υποσταθμός της ΔΕΗ, όπως και το παλιό εργοστάσιο της ΚΑΪΡ δημιουργούν την τέλεια αντίθεση με την πολυτέλεια της μαρίνας. Παρόλα αυτά, είναι πια  δεδομένο πως τα δύο ακίνητα έχουν αποκτήσει πολλαπλάσια αξία, εξαιτίας της εγγύτητας με το μοναδικό αυτό έργο, συνεπώς και η αξιοποίησή τους δεν πρόκειται να αργήσει για να έρθει.
Οι τιμές ελλιμενισμού στη νέα μαρίνα Ρόδου θεωρούνται ως απολύτως ανταγωνιστικές σε σύγκριση με εκείνες που ισχύουν στις πιο πολυτελείς μαρίνες της Μεσογείου. Μάλιστα ο κ. Θωμάς Τριανταφύλλου, μέσω της «δημοκρατικής» καλεί και τους Ροδίτες ιδιοκτήτες σκαφών να επωφεληθούν από την υποδομή που θα τους παρέχει ασφάλεια, αλλά και ειδικές τιμές.

Οι εργασίες
Στο πεδίο της εκτέλεσης των εργασιών οι γενικότερες πολιτικο-οικονομικές συνθήκες έχουν επηρεάσει ποικιλοτρόπως το όλο έργο. Οι καθυστερήσεις που παρουσιάσθηκαν αποδίδονται στα προβλήματα της εθνικής οικονομίας, η οποία την τελευταία επταετία βρίσκεται σε διαρκή αμφισβήτηση. Αυτό είχε επιπτώσεις στις χρηματορροές, στις πιστώσεις από τις τράπεζες, σ’ εμπλοκές ως προς τις εκταμιεύσεις από τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Είναι δεδομένο αδιαμφισβήτητο ότι η εταιρεία «Μαρίνες Ρόδου Α.Ε.», όλα αυτά τα χρόνια, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου μέχρις ότου φτάσει στη σημερινή ημέρα ορόσημο.
Η σημερινή ημέρα είναι πραγματικό ορόσημο για τη νέα μαρίνα, διότι χθες το βράδυ ολοκληρώθηκαν όλες οι βαριές εργασίες. Οι τελευταίες ασφαλτοστρώσεις ολοκληρώθηκαν χθες, μαζί με ορισμένες από τις πιο δύσκολες οικοδομικές εργασίες. Εχουν απομείνει οι εσωτερικές διαμορφώσεις ορισμένων από τα καταστήματα που θα λειτουργούν στις κτηριακές υποδομές της. Επίσης, υπολείπονται ακόμα λίγες εργασίες σε εξωτερικούς χώρους των κτηρίων, οι οποίες όμως δεν δημιουργούν όχληση (οπτική ή ηχητική). Ακόμα και αυτές σε λίγες ημέρες θα έχουν ολοκληρωθεί.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η ασφαλτόστρωση των δρόμων καθυστέρησε λόγω έλλειψης υλικών (πετρελαϊκά για την πίσσα) που προκλήθηκε από το κλείσιμο των τραπεζών.
«Τα καταφέραμε και θέλουμε να δουλέψουμε όλοι μαζί για το μέλλον του τόπου», τόνισε ο κ. Θωμάς Τριανταφύλλου.

Προσεγγίσεις όλο το χρόνο
Η νέα μαρίνα Ρόδου θα λειτουργεί σε όλη τη διάρκεια του έτους. Το καλοκαίρι θα παρέχει την ιδανική εκκίνηση για εξορμήσεις στα νησιά (για εκείνους που έχουν σκάφη αναψυχής) και το χειμώνα θα αποτελεί το ασφαλές καταφύγιο κόντρα και στους πιο σκληρούς νοτιάδες. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι πλοιοκτήτες και για το λόγο αυτό η ζήτηση είναι ήδη μεγάλη και για τη διαχείμαση. Υπό το πρίσμα αυτό, η απόκτηση ενός καταστήματος μέσα στους χώρους της μαρίνας αποτελεί μια μικρή εμπορική πρόκληση.
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν διαθέσιμα καταστήματα προς ενοικίαση για τους ενδιαφερόμενους. Ωστόσο, επειδή υπάρχουν συγκεκριμένες χρήσεις για κάθε χώρο, οι έμποροι και οι επιτηδευματίες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα εναπομείναντα καταστήματα προορίζονται μόνο για την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων.

Αξιοποίηση και 
για το Μαντράκι
Ολόκληρη η μαρίνα στο Μαντράκι βρίσκεται σήμερα υπό τη διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ. Αυτός είναι ο λόγος που τόσα χρόνια όλες οι συζητήσεις για την αξιοποίησή της είχαν σταματήσει, καθώς δεν υπήρχε μια συγκεκριμένη Αρχή που θα έθετε ρεαλιστικούς όρους και προϋποθέσεις για το διεθνή διαγωνισμό. Είναι επίσης γνωστό ότι ανέκαθεν υπήρχε δυσκολία από την εκάστοτε δημοτική αρχή να επιτύχει τη συνένωση των τοπικών δυνάμεων προς την κατεύθυνση αξιοποίησης της μοναδικής αυτής μαρίνας.
Υπενθυμίζεται ότι τοπικοί πράκτορες, με ειδίκευση στον θαλάσσιο τουρισμό, είχαν προσκαλέσει εταιρείες διεθνούς ακτινοβολίας στον κλάδο του yachting προκειμένου να αναλάβουν τη διαχείριση του Μαντρακίου. Μάλιστα η πρόσκληση αυτή είχε βρει ανταπόκριση, όμως οι τοπικές Αρχές και μέλη της τοπικής κοινωνίας φρόντισαν ώστε αυτό το ενδιαφέρον να μη βρει γόνιμο έδαφος για συζητήσεις.

Τώρα όλα αυτά αναμένεται ότι θα αλλάξουν.
«Εξακολουθεί να υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από όλο τον κόσμο για να επενδύσουν στη μαρίνα Μαντρακίου» δήλωσε προς τη «δημοκρατική» ο γνωστός τουριστικός πράκτορας Βασίλης Ροδίτης. «Αυτό που έχουμε είναι μοναδικό. Μια μαρίνα μέσα σε μια ιστορική πόλη. Αυτό είναι κάτι το ασύλληπτο και αυτό μέχρι και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να το αξιοποιήσουμε, όπως πρέπει».
Ανεξαρτήτως από τα πρόσωπα ή το φορέα διαχείρισης της μαρίνας, το ενδιαφέρον των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής είναι πολύ μεγάλο. Σήμερα η μαρίνα στο Μαντράκι είναι γεμάτη και πάρα ταύτα τα αιτήματα για θέσεις καταφθάνουν καθημερινά, χωρίς ωστόσο να μπορούν αυτά να ικανοποιηθούν. Προσεγγίζοντας, τα σκάφη αναψυχής αγκυροβολούν στη θαλάσσια περιοχή έξω από τους μύλους και παραμένουν εκεί μέχρις ότου να βρεθεί μια θέση. Βέβαια, από τώρα και στο εξής υπάρχει για όλους η επιλογή του ελλιμενισμού στη νέα μαρίνα, της περιοχής των σφαγείων.
Πρέπει να σημειωθεί ότι σε λίγες ημέρες θα τεθεί σε ισχύ το μέτρο της απαγόρευσης της εισόδου οχημάτων. Ηδη τα οχήματα απαγορεύεται να εισέρχονται και να σταθμεύουν στο δρόμο μπροστά από τους τρεις μύλους του Μαντρακίου. Η απαγόρευση θα επεκταθεί και για το δρόμο που ξεκινάει από το Νεώριο, διέρχεται μπροστά από τα σκάφη αναψυχής και καταλήγει στο φρούριο του Αγίου Νικολάου και την κολώνα με το ελαφάκι. Της απαγόρευσης θα εξαιρούνται οι έχοντες για τα οχήματά τους ειδική κάρτα εισόδου. Αυτό το μέτρο έχει προκαλέσει όξυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος της Ρόδου και η όξυνση αυτή έχει γίνει αισθητή σε όλο το ιστορικό κέντρο, αλλά και περιμετρικά αυτού.

Η Κολόνα ως μαρίνα
Σήμερα στο λιμάνι της Κολόνας βρίσκονται δεμένα ορισμένα από τα πιο σύγχρονα και πιο ακριβά σκάφη αναψυχής που πλέουν στις θάλασσες του κόσμου. Ακόμα και οι ίδιοι οι τουριστικοί πράκτορες έχουν δηλώσει εντυπωσιασμένοι από τα νέα, σύγχρονα σκάφη που έχουν δέσει στην Κολώνα.
Η εκεί προβλήτα τους προσφέρει νερό, εύκολη πρόσβαση σε τρόφιμα και υπό προϋποθέσεις καύσιμα. Οι υπηρεσίες αυτές, σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση στο μνημείο της Μεσαιωνικής Πόλης, έχουν ανεβάσει τη ζήτηση στα ύψη. Όμως οι θέσεις εκεί είναι λίγες και είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν όλοι. Η δημοτική αρχή Ρόδου, αλλά και το λιμενικό ταμείο είναι εκείνοι που σήμερα έχουν την αρμοδιότητα να διαχειριστούν όλη αυτή τη ζήτηση και να τη μετατρέψουν σε πραγματικές προσεγγίσεις.

Αλλάζουμε
Η Ρόδος αλλάζει ξανά. Η Ρόδος, με τις νέες τις υποδομές έχει μια μοναδική ευκαιρία να ανοίξει ξανά τα φτερά της και να πετάξει στις πιο ψηλές θέσεις του παγκόσμιου τουριστικού οικοδομήματος. Η τρέχουσα χρονική συγκυρία είναι η πιο σημαντική, η πιο κρίσιμη και απαιτείται από όλους σωστός σχεδιασμός, δουλειά και κατάρριψη των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και των προσωπικών συμφερόντων.
Τα όσα συνέβησαν στη χώρα μας, οι εθνικές συμφωνίες αποτελούν ένα καλό μάθημα για το τι μπορεί να συμβεί σ’ ένα τόπο, ακόμα και σ’ ένα έθνος εάν δεν μπορεί να ομονοήσει και να λειτουργήσει αρμονικά με μόνο στόχο το κοινό καλό. Συνεπώς, είναι η ώρα για δουλειά ώστε όλοι μαζί να ξαναβάλουμε τη Ρόδο στη θέση που της αξίζει.

 Πηγή:www.dimokratiki.gr

Τι είναι η «θεωρία των παιγνίων» στην οποία ειδικεύεται ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης. Ο Τζον Νας που ανέπτυξε τη μεθοδολογία του είναι το θέμα της ταινίας: «Ένας υπέροχος άνθρωπος». Το διάσημο δίλημμα του φυλακισμένου..

Η «θεωρία των παιγνίων» είναι μια μεθοδολογία η οποία χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων και στη σύγχρονη οικονομία και μελετά τη συμπεριφορά των «παικτών» που ακολουθούν μια στρατηγική αλληλεπίδρασης. Φυσικά ο παίκτης μπορεί να είναι μια επιχείρηση, ένα κράτος, μια ομάδα ή ένα κόμμα και μια κυβέρνηση. Εφαρμόζεται κυρίως για τη λήψη αποφάσεων για στρατηγικές συμμαχίες και το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι κάθε «παίκτης» αλληλεπιδρά με τον/τους υπόλοιπους. Πολύ απλά οι αποφάσεις και οι επιλογές του παίκτη, εξαρτώνται από τις αποφάσεις και τις επιλογές των υπολοίπων. Οι παίκτες δεν είναι υποχρεωτικά «αντίπαλοι» μεταξύ τους, αλλά μπορεί να είναι και συνεργάτες, που έχουν όμως σαν σκοπό να πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ο καθένας για τον εαυτό του ή την ομάδα του. Η θεωρία των παιγνίων εφαρμόζεται στην πολιτική, την οικονομία, την ψυχολογία, τις πολιτικές επιστήμες, τη διοίκηση επιχειρήσεων και σε άλλους κλάδους, όταν πρέπει να χαραχθεί μια πολιτική ή μια στρατηγική. Η θεωρία βασίζεται στην αλληλεπίδραση 

Το πιο απλοποιημένο παράδειγμα της θεωρίας είναι «η μάχη των φύλων», όπου παίκτες είναι ένας άντρας (Α) και μια γυναίκα (Γ) και η απόφαση που πρέπει να ληφθεί είναι το πώς θα περάσουν το βράδυ τους. Ο Α θέλει να πάνε στο γήπεδο να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου (Π) και η Γ θέλει να πάνε στο θέατρο να παρακολουθήσουν μια θεατρική παράσταση (Θ) και κανείς από τους δύο δεν θέλει να μείνει μόνος του. Το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον καθένα έχει άμεση σχέση με τις επιλογές και τις αποφάσεις του άλλου. 

Το ξεκίνημα της θεωρίας 

Η ζωή του Νας είναι το θέμα της ταινίας «Ένας υπέροχος άνθρωπος» Η βάση της θεωρίας ξεκίνησε το 1928 από τον μαθηματικό Τζον Βον Νιούμαν, ο οποίος διατύπωσε το θεώρημα του «μηδενικού αθροίσματος». Σύμφωνα με αυτό, η ζημιά ενός παίκτη ισορροπείται και είναι ίση με το κέρδος ενός άλλου. Ο ουγγρικής καταγωγής μαθηματικός συνέχισε να μελετά τη θεωρία του σε συνεργασία με τον Όσκαρ Μόργκεστερν και το 1944 τη δημοσίευσε με τον επίσημο τίτλο «Θεωρία παιγνίων και οικονομικής συμπεριφοράς». Τη δεκαετία του ’50 ο μαθηματικός Τζον Νας, η ζωή του οποίου αποτελεί το θέμα της ταινίας «Ένας υπέροχος άνθρωπος», ανέπτυξε τη μεθοδολογία του για τη θεωρία των παιγνίων. Σύμφωνα με τον Έλληνα ερευνητή Νίκο Λυγερό: «Ο Τζον Νας έδειξε ότι σε κάθε στατικό παιχνίδι με ένα πεπερασμένο σύνολο στρατηγικών, υπάρχει τουλάχιστον μια κατάσταση ισορροπίας, που αντιστοιχεί σε επιλογές στρατηγικής, οι οποίες παρέχουν τη βέλτιστη ανταπόδοση και για τους δύο παίκτες. Κανένας παίκτης δεν μπορεί να πετύχει κάτι καλύτερο αλλάζοντας τη στρατηγική του, τη στιγμή που η στρατηγική του άλλου παραμένει αμετάβλητη. Η εργασία του Νας δεν δείχνει ωστόσο το πως μπορεί κανείς να υπολογίσει μια τέτοια ισορροπία  ούτε πόσες από αυτές υπάρχουν. Στη πραγματικότητα, ακόμη και απλά παιχνίδια έχουν μια πλειάδα ισορροπιών Νας και δεν υπάρχει τρόπος να ξεχωρίσει κάποια ιδιαίτερη. Μάλιστα εκτός από το γεγονός, ότι αν και οι δύο παίκτες αποφασίσουν να μεγιστοποιήσουν την ανταπόδοσή τους, υπάρχει περίπτωση να καταλήξουν στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα και για τους δύο. Το πρόσθετο πρόβλημα είναι πως ακόμη και αν διαλέξουν μια στρατηγική που αντιστοιχεί σε μια ισορροπία Νας, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι να απεμπολήσουν μια ευνοϊκότερη ανταπόδοση».

 Το δίλημμα του φυλακισμένου

Το πιο γνωστό δίλημμα για τη θεωρία των παιγνίων είναι το δίλημμα του φυλακισμένου». Η μαθηματικός Βικτώρια Πολύζου το εξηγεί σε άρθρο της: «Η ονομασία «δίλημμα του φυλακισμένου» έχει δοθεί σε ένα τύπο παιχνιδιού, μη μηδενικού αθροίσματος που επινόησαν, το 1950, ο Μ.Flood και M. Dresdher, εργαζόμενοι στην RAND Cor. και το οποίο ο  A.Tucker απευθυνόμενος σε ψυχολόγους, το παρουσιάζει χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα με φυλακισμένους και ποινές για λόγους κατανόησης. Αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα προβλήματα της θεωρίας παιγνίων. 

Πρόκειται για ένα απλό παράδειγμα που εφαρμόζεται σε πολλές καταστάσεις όπου οι δύο δυνάμεις έρχονται σε αντιπαράθεση και μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στη σύγκρουση ή την συνεργασία πχ σ΄ ένα πόλεμο τιμών, μια διαφημιστική εκστρατεία ή ακόμη τον ανταγωνισμό πολεμικών εξοπλισμών. Το δίλημμα έχει ως εξής: Δύο άνθρωποι (εμείς θα τους αποκαλούμε Α και Β) είναι ύποπτοι για την τέλεση ενός εγκλήματος. Όμως η αστυνομία δεν έχει επαρκή στοιχεία για την ενοχή τους. Ο ανακριτής καλεί τον Α στο γραφείο του και του λέει τα εξής: Αν επιρρίψει την ευθύνη στον Β και ο Β δεν μιλήσει θα αφεθεί ελεύθερος, ενώ ο Β θα κάνει 10 χρόνια φυλακή. Αν όμως και ο Β επιρρίψει την ευθύνη στον Α και οι δύο θα   φυλακιστούν για 4 χρόνια. Αν δεν μιλήσει και τον κατηγορήσει  ο Β, οι όροι αντιστρέφονται. Ο Β θα αφεθεί ελεύθερος και ο Α θα μείνει στη φυλακή για 10 χρόνια. Αν όμως και οι δυο δεν ομολογήσουν θα φυλακιστούν μόνο για ένα χρόνο, λόγω έλλειψης στοιχείων. Την ίδια συζήτηση κάνει και με τον Β. Ο Α και ο Β δεν συναντιούνται και δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Ας έρθουμε λοιπόν στη θέση του Παίκτη Β. Σκέπτεται: «Αν ο Α με έχει καρφώσει, εμένα με συμφέρει να τον καρφώσω γιατί αν το κάνω θα φάω 4 χρόνια, ενώ αν δεν το κάνω θα κάτσω στη στενή 10 χρόνια. Αν δεν με έχει καρφώσει, πάλι με συμφέρει να τον καρφώσω, γιατί θα αφεθώ ελεύθερος, ενώ αν δεν το κάνω θα κάτσω ένα χρόνο στη φυλακή. Άρα ό,τι και να κάνει ο Α εμένα με συμφέρει να τον καρφώσω». Φωνάζει τον δεσμοφύλακα και του λέει ότι θα ομολογήσει και θα ρίξει την ευθύνη στον Α. Όμως και ο Α σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο και τον καρφώνει. Συνεπώς και οι δύο φίλοι μας θα κάτσουν 4 χρόνια στη φυλακή. Ήταν όμως λογική η επιλογή τους; Αν σκεφτούμε ότι και οι δύο σκέφτηκαν το συμφέρον τους, ναι. Και οι δύο έλπιζαν ότι ο άλλος δεν θα μιλούσε και θα αφήνονταν ελεύθεροι. Τα ήθελαν όλα για τον εαυτό τους. Να κερδίσουν όσο μπορούν περισσότερα ή έστω να υποστούν όσο το δυνατόν λιγότερη ζημιά. Να όμως που ο εγωισμός τους δεν έφερε το καλύτερο αποτέλεσμα και για τους δύο, δηλαδή να μην καρφώσει ο ένας τον άλλο και να τη γλιτώσουν φτηνά με ένα χρόνο φυλάκισης ο καθένας. Το Δίλημμα του Φυλακισμένου έγινε ευρέως γνωστό στους επιστημονικούς κύκλους και απασχόλησε επιστήμονες από πολλούς και διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Οι οικονομολόγοι είδαν στα πρόσωπα των δύο φυλακισμένων τον homο economicus, τον άνθρωπο που συμπεριφέρεται έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει το κέρδος και να ελαχιστοποιήσει το κόστος. Οι φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με τα ηθικά διλήμματα των παικτών. Το δίλημμα του φυλακισμένου έχει εφαρμογές στο δίκαιο, την ψυχολογία, ακόμα και τη βιολογία. Πολύ εντυπωσιακό για ένα απλό μαθηματικό παίγνιο. Το δίλημμα του φυλακισμένου έχει εφαρμογές στο δίκαιο, την ψυχολογία, ακόμη και την βιολογία. Υποστηρικτής και μελετητής της θεωρίας των παιγνίων, είναι ο πρώην υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος έχει γράψει και βιβλίο (με ομώνυμο τίτλο) για αυτή. Σύμφωνα με τον Βαρουφάκη: Η Θεωρία Παιγνίων, αφού καταξιώθηκε ως η σύγχρονη θεμελίωση της οικονομικής, φιλοδοξεί πλέον να ενοποιήσει όλες τις κοινωνικές επιστήμες. Από τα μικρά προβλήματα της κοινωνίας (π.χ. το σχεδιασμό δημοπρασιών) μέχρι τα μεγάλα φιλοσοφικά μας αινίγματα (π.χ. περί Ηθικής και του ρόλου του Κράτους), η Θεωρία Παιγνίων έχει άποψη. Εντάσσει τον εαυτό της στα φαινόμενα που καλείται η ίδια να εξηγήσει. Αντίθετα με τις άλλες προσεγγίσεις στην κοινωνική επιστήμη, η Θεωρία Παιγνίων υποθέτει ότι κανείς δεν κάνει πράγματα που δεν θα έκανε αν τη γνώριζε! Οι κοινοί άνθρωποι εμφανίζονται σ” αυτήν ως θεωρητικοί και οι θεωρητικοί ως κοινοί άνθρωποι. Πρωτότυπο. Όμορφο. Ανθρωπιστικό. Μήπως όμως και αυθάδες;  ... 

http://www.mixanitouxronou.gr/

Τι θα γίνει με τις καταθέσεις αν τα «σπάσουμε» με τους δανειστές

Απώλειες από 27% έως 55% προβλέπουν τα σενάρια για το κούρεμα - Ορατός ο κίνδυνος για κλειστές τράπεζες επ' αόριστον - Οι καταθέσεις θα χαθούν μόλις η ΕΚΤ ζητήσει πίσω τα 120 δισ που έχει δώσει στις τράπεζες - Αδύνατη οποιαδήποτε ιδιωτική, δημόσια ή εμπορική συναλλαγή

Ας δούμε τι θα σημαίνει το ΟΧΙ και τι το ΝΑΙ, ξεκινώντας από το ΟΧΙ, με τη σειρά δηλαδή που επέλεξε η κυβέρνηση για το δημοψήφισμα.

Εαν λοιπόν το δημοψήφισμα βγάλει ΟΧΙ, θα δούμε τα εξής: Κλειστές τράπεζες επ 'αόριστον, προθεσμία τεσσάρων ημερών από την ΕΚΤ (έτσι έγινε στην Κύπρο) αλλιώς οριστικό κλείσιμο του τραπεζικού συστήματος της χώρας και απόλυτη αδυναμία οποιασδήποτε συναλλαγής ιδιωτικής, δημόσιας ή εμπορικής. Οι καταθέσεις θα χαθούν μόλις η ΕΚΤ ζητήσει πίσω τα 120 δισ που έχει δώσει στις τράπεζες. Το ίδιο και οι μετοχές των τραπεζών, τα ομόλογα τους και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία. Η Ελλάδα δεν θα έχει τραπεζικό σύστημα. Δεν θα μπορεί να πραγματοποιηθεί καμμία απολύτως συναλλαγή ούτε στο εσωτερικό της χώρας, ούτε φυσικά με το εξωτερικό. Τα μετρητά θα έχουν ήδη τελειώσει και δεν θα υπάρχει ούτε ένα ευρώ για μισθούς και συντάξεις, ούτε στον ιδιωτικό ούτε στο δημόσιο τομέα.

Θα είναι άγνωστο πότε και σε ποιό νόμισμα θα πληρωθούν οι Δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, όπως θα είναι άγνωστο και το πότε και πώς θα πληρωθούν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Η χώρα θα ζήσει όσο αντέχει με τα μετρητά που θα έχει ο καθένας στην τσέπη του. Η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος ενδέχεται να στείλουν βοήθεια (τρόφιμα και φάρμακα) για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που θα εκδηλωθεί. Προφανώς αυτές οι καταστάσεις θα έχουν πολύ σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις και θα οδηγήσουν σε βίαιες συγκρούσεις, όχι μόνο για πολιτικούς λόγους αλλά και από την ανάγκη της επιβίωσης. Κατά πάσα πιθανότητα η κυβέρνηση θα τυπώσει ένα είδος πρόχειρου νομίσματος για να αποκατασταθούν κάποιες συναλλαγές με μετρητά. Το νόμισμα αυτό δεν θα έχει χαρακτηριστικά ασφαλείας, Θα έχει πολύ χαμηλή αξία και θα εξυπηρετεί μόνο στοιχειώδεις συναλλαγές με μετρητά. Δεν θα μπορεί φυσικά να χρησιμοποιηθεί στο εξωτερικό, οπότε δεν θα μπορεί να αγοράσει τίποτα εισαγόμενο, ούτε καύσιμα, ούτε φάρμακα, ούτε τρόφιμα. Το πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση και το πώς θα εξελιχθεί είναι άγνωστο. Εξαρτάται από το αν θα υπάρξει οποιαδήποτε συμφωνία με τους δανειστές, απο το πόσο βίαιες θα είναι οι κοινωνικές εκρήξεις και από το αν θα καταφέρει να εκδώσει η χώρα δικό της νόμισμα και πότε. Οι επιπτώσεις στην επαρχία θα είναι μικρότερες όσον αφορά στο πρόβλημα επιβίωσης, αλλά στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις η ζωή θα είναι πραγματικά εξαιρετικά δύσκολη. Το κόστος του ΟΧΙ, είναι ανυπολόγιστο.

Ας δούμε τώρα τι θα σημαίνει το ΝΑΙ. 
Το ΝΑΙ σημαίνει οτι η κυβέρνηση αν δεν παραιτηθεί ή η επόμενη αν πάμε σε εκλογές, δηλαδή μετά από ένα μήνα, θα πάει στην Ευρώπη και θα ζητήσει να μπεί η χώρα σε νέο πρόγραμμα. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές μπορεί να κάνει αίτημα προσωρινής χρηματοδότησης για να αποφευχθεί η ανθρωπιστική κρίση μέσα σε αυτόν τον μήνα, αλλά δεν ξέρουμε αν θα γίνει δεκτό και τι θα πρωτοκαλύψει. 

Ας υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά και ότι κάποια στιγμή έχουμε κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αυτή θα κλείσει μια συμφωνία η οποία θα περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις και δάνεια. Μπορεί αυτή η συμφωνία να είναι οι προτάσεις Γιούνκερ, μπορεί να είναι καλύτερη ή μπορεί να είναι χειρότερη. Όλα αυτά μπορεί να πάρουν αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες μέχρι να ολοκληρωθούν, οπότε η ζημιά στην οικονομία από την παύση των συναλλαγών και την έλλειψη χρήματος θα συνεχίζεται σε αυτό το διάστημα.

Πάντως μόλις η Ελλάδα μπεί σε πρόγραμμα, αποκαθίσταται η χρηματοδότηση της οικονομίας με Ευρώ από την ΕΚΤ. Παρά την αποκατάσταση της χρηματοδότησης, μπορεί να περάσουν αρκετές εβδομάδες για να αρθούν οι περιορισμοί αναλήψεων σταδιακά και να αυξηθεί το ποσόν των 60 Ευρώ ημερησίως σε υψηλότερα επίπεδα. Δεν πρόκειται όμως να αρθούν οι περιορισμοί ούτε στο ποσόν των αναλήψεων, ούτε στις κινήσεις κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Οι περιορισμοί συναλλάγματος λοιπόν θα παραμείνουν μέχρις ότου αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Και αυτό σημαίνει οτι οι περιορισμοί στο ημερήσιο ύψος των αναλήψεων και οι περιορισμοί στην αποστολή χρημάτων προς το εξωτερικό, ή και οι περιορισμοί στη χρήση ελληνικών πιστωτικών καρτών στο εξωτερικό, θα διατηρηθούν έως ότου η Ελλάδα καταφέρει να "βγεί" στις αγορές. Δηλαδή μέχρι να αρχίσει να δανείζεται κανονικά αγορές, αφού έχει ολοκληρώσει όλα τα σταθεροποιητικά προγράμματα, έχει μειώσει τα ελλείμματα, έχει μετατρέψει το χρέος σε βιώσιμο και δεν χρειάζεται πιά δάνεια ούτε από το ΔΝΤ, ούτε από τους ευρωπαικούς μηχανισμούς. Αυτά όσον αφορά στις προσωπικές συναλλαγές με το εξωτερικό. Οι εμπορικές συναλλαγές θα αποκατασταθούν από την αρχή, οπότε δεν θα υπάρχουν ελλείψεις εισαγωμένων στην αγορά. Βεβαίως οι εισαγωγές θα υπόκεινται σε περιορισμούς που θα βάζουν οι προμηθευτές, δηλαδή να πληρώνονται τα χρήματα προκαταβολικά, ελλείψει αξιοπιστίας.

Η ζημιά που έγινε με τους περιορισμούς των συναλλαγών, θα πάρει χρόνια να αποκατασταθεί. 

Παρόλα αυτά, είναι φανερές οι διαφορές μεταξύ των δυο καταστάσεων, δηλαδή μεταξύ της απόφασης να μην συμφωνήσουμε με τους εταίρους και της απόφασης να συμφωνήσουμε. Στην πρώτη περίπτωση η χώρα μπαίνει σε ανθρωπιστική κρίση, χωρίς μέσο συναλλαγής, χωρίς τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, χωρίς τραπεζικό σύστημα και χωρίς μετρητά. Το απόλυτο black out για την οικονομία. Για να λειτουργήσει η οικονομία θα πρέπει να βρεθεί μια συμφωνία εκ νέου ή να τυπώσει η Ελλάδα δικό της νόμισμα, πράγμα σχεδόν ανέφικτο αν μιλάμε για ένα νόμισμα ασφαλές τουλάχιστον ώς προς την παραχάραξη του. 

Στη δεύτερη περίπτωση, στο ΝΑΙ, υπάρχει ένα κενό ενός ή δυο μηνών μέχρις ότου επιτευχθεί μια νέα συμφωνία με τους εταίρους από αυτήν ή άλλη κυβέρνηση και αφού επιτευχθεί συμφωνία, αποκαθίστανται σταδιακά οι συναλλαγές και τροφοδοτείται η οικονομία με ρευστό. Οι περιορισμοί της κίνησης κεφαλαίων και αναλήψεων αίρονται σταδιακά και ανάλογα με το βαθμό αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. 

«Τα Νέα»: Απώλειες από 27% έως 55%

Οπως γράφουν σήμερα τα Νέα, επικαλούμενα παλιότερη ανάλυση του Bloomberg, το κούρεμα των ενεχύρων σε περίπτωση «τακτικής χρεοκοπίας» θα μπορούσε να φτάσει το 75% ή το 90%. Σε αυτή την περίπτωση οι τράπεζες θα ήταν υποχρεωμένες να κουρέψουν καταθέσεις 33 δισ. ή 67 δισ. αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει κούρεμα 27% ή 55% αντίστοιχα στο σύνολο των καταθέσεων που φτάνουν σήμερα τα 120 δισ. ευρώ. Το σενάριο δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες όπως το αν θα υπάρξει όριο καταθέσεων πάνω από το οποίο θα επιβληθεί το κούρεμα.


«Καθημερινή»: Πλήγμα στις καταθέσεις σε περίπτωση ρήξης

Μεγάλο πλήγμα θα υποστούν οι καταθέσεις σε περίπτωση ρήξης μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής, γράφει σήμερα η «Καθημερινή». Η εφημερίδα μεταφέρει εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών που λένε ότι είτε μέσω «κουρέματος», είτε μέσω απώλειας της αξίας τους από τη μετατροπή τους στο νέο νόμισμα, οι καταθέτες θα υποστούν σοβαρές επιπτώσεις. Οπως αναφέρουν τραπεζικές πηγές στην εφημερίδα, αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι ΟΧΙ και η κυβέρνηση επιμείνει σε μια τακτική που οδηγεί σε ρήξη, τότε οι επιπτώσεις στις τράπεζες και τους καταθέτες θα ήταν ολέθριες.

Αν και ο πρωθυπουργός επιμένει ότι το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση έξοδο από το ευρώ, αλλά αντίθετα συνέχιση των διαπραγματεύσεων από νέα βάση, ωστόσο από δημόσιες δηλώσεις πολλών μελών της κυβέρνησης και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι η έξοδος από το ευρώ όχι μόνο δεν αποκλείεται αλλά θεωρείται και ως προτιμητέα επιλογή. Επίσης, πολλοί ηγέτες αλλά και αξιωματούχοι της Ε.Ε. έχουν ξεκαθαρίσει ότι το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αποτελεί ΟΧΙ προς το ευρώ γράφει η Καθημερινή και συνεχίζει:

Στελέχη τραπεζών τονίζουν ότι είναι αδύνατο να ανοίξουν οι τράπεζες την προσεχή Τρίτη, όπως έχει αναγγείλει η κυβέρνηση, εκτός αν υπάρξει συμφωνία και η Φρανκφούρτη στείλει αεροπλάνα με χρήματα στην Αθήνα. Η διαθέσιμη ρευστότητα σε χαρτονομίσματα είναι πολύ χαμηλή, και οι τράπεζες εκτιμούν ότι το σαββατοκύριακο θα εμφανιστούν προβλήματα στην τροφοδοσία των ΑΤΜ. «Οι τράπεζες θα ανοίξουν είτε με νέα συμφωνία, είτε με νέο νόμισμα», ξεκαθαρίζουν χωρίς περιστροφές επιτελικά στελέχη τραπεζών, προειδοποιώντας παράλληλα για τις ολέθριες κοινωνικές επιπτώσεις μιας οριστικής ρήξης με τους εταίρους και επιστροφής στη δραχμή.

Οπως εκτιμούν, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο και δεν έχει πραγματοποιήσει καμία προετοιμασία για μετάβαση σε νέο νόμισμα (κάτι που απαιτεί πολύμηνη συστηματική προεργασία), το πιθανότερο είναι να διολισθήσουμε σε μια αφασία, με την κυβέρνηση να θέτει τη χώρα σε τροχικά εκτός ευρώ και την ΕΚΤ να προχωρά σε νομικές ενέργειες που θα οδηγήσουν το σύνολο των τραπεζών στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF) και, εν συνεχεία, στην ενεργοποίηση της εκκαθάρισής τους. Σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση θα προχωρούσε στην εθνικοποίησή τους και στην ανακεφαλαιοποίησή τους με νέο νόμισμα.

Σε περίπτωση, πάντως, που προχωρούσε η εκκαθάριση εντός ευρώ, και με το Δημόσιο σε κατάσταση χρεοκοπίας, θα μηδενιστούν σειρά περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που συνδέονται με το κράτος (ομόλογα, έντοκα, αναβαλλόμενος φόρος, κ.ά.), τα οποία όχι μόνο θα εξανέμιζαν τα κεφάλαια των τραπεζών που σήμερα είναι 27 δισ., αλλά θα βρίσκονταν με αρνητικά κεφάλαια. Έτσι, οι τράπεζες θα έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν με τουλάχιστον 40 δισ. ευρώ, και χωρίς συμφωνία υπάρχει κίνδυνος αντίστοιχου «κουρέματος» των καταθέσεων. Σημειώνεται ότι η «εγγύηση» που επικαλείται η κυβέρνηση είναι τα 2 δισ. του Ταμείου Εγγυήσεως Καταθέσεων, τα οποία θα πρέπει να καλύψουν καταθέσεις ύψους...120 δισ. ευρώ. Αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε εθνικοποίηση και ανακεφαλαιοποίηση με νέο νόμισμα, τότε οι καταθέσεις θα μετατραπούν στη νέα δραχμή και, εξαιτίας της υποτίμησης, θα χάσουν το 50% περίπου της αγοραστικής τους δύναμης. Επιπλέον, ο υψηλός πληθωρισμός θα μειώνει σταθερά την αξία του νέου νομίσματος.