ECB will test Swiss resolve to defend currency come what may

• Swiss National Bank reiterates its call to keep EURCHF at 1.20
•  Failure to hold level could bring on a “waterfall” effect
• The Swiss can sell CHF but is that sustainable for the SNB’s balance sheet? 

Nobody will be watching today’s flash estimate of Eurozone August CPI closer than the Swiss National Bank (SNB). Analysts are saying that a weak number will reinforce expectations that the European Central Bank Governing Council will foreshadow a quantitative easing program at its meeting next Thursday. That would add pressure on the EUR and, in turn, EURCHF.

The Swiss National Bank announced with great fanfare in September 2011 that it would draw a line at 1.20 on EURCHF and defend it resolutely. At its most recent monetary assessment (19 June) the Bank repeated the party line:

“With three month Libor close to zero, the minimum exchange rate continues to be the right tool to avoid an undesirable tightening of monetary conditions in the event of renewed upward pressure on the Swiss franc. The SNB will continue to enforce the minimum exchange rate with the utmost determination. If necessary, it is prepared to purchase foreign currency in unlimited quantities for this purpose and to take further measures as required.”

Switzerland inflation CPI

Source: Tradingeconomics.com

This determination was perhaps easier to express then when EURCHF was close to 1.22 than it would be today with the cross getting menacingly close to the 1.20 limit.

As events have unfolded, it seems the SNB has backed itself into a corner with bellicose language and it may well find its bluff called in the next couple of weeks. EURCHF will be under pressure not only because of EUR weakness but on account of the Swiss franc’s long-standing safe haven status, which comes into play during times of geopolitical tension.

Nevertheless, the Swiss, emboldened by previous success in defending the exchange rate floor, will not give in without a fight and will likely sell CHF as the cross rate approaches the 1.20 floor, the first time it has had to do so since late 2012. In theory, they can sell in unlimited quantities – as mentioned in the June statement – but it is questionable that is a sustainable option for the SNB’s balance sheet.

It also has another option in its tool kit, as alluded to in the statement, namely “further measures as required”. The most significant of these further measures would be to follow the European Central bank and introduce negative deposit rates. Indeed the Swiss National Bank President Thomas Jordan said last December that if the ECB dropped its deposit rate into negative territory he would respond in kind. This would be a powerful move by the SNB given the large size of deposits it holds and if the exchange rate remains under upward pressure when the next monetary statement is released on September 18, we may well find in it an announcement along those lines.

It is worth remembering this is far from just academic exercise to the Swiss. In the March, the International Monetary Fund (IMF), in its review of the Swiss economy, encouraged the SNB to stick to its policy of defending the exchange rate floor or risk the onset of deflation. As the chart below shows, there is not much room for error.

 EURCHF weekly chart

Source: Reuters

But the elephant in the room is the ECB and there is little the Swiss Central Bankers can do but await developments on that front. Swiss GDP is barely 5% of that of the Eurozone and the perilous level of the EURCHF cross is unlikely to be high on the agenda when the ECB Governing Council meets on September 4. 

The mechanics for full-blown quantitative easing in the Eurozone are not in place (let alone the politics), but Mario Draghi’s post meeting press conference will be an opportunity for him to up the ante on the threat to use “unconventional measures” to achieve the ECB’s inflation target. No doubt his Swiss counterparts will be hoping that whatever he says or does will have minimal impact on EURCHF.

That may be wishful thinking. The charts below show that failure to hold the 1.20 level could bring on a “waterfall” effect, driving EURCHF appreciably lower, and forcing the SNB to the sidelines. Alternatively they could mount an orderly retreat and simply announce a lower “line in the sand”.

Chart: EURCHF daily chart (click to expand)

Source: Reuters

Regardless of the factors conspiring against EURCHF, no doubt many traders will pin their faith in the SNB and buy as it dips towards the floor, seeing a good risk-reward trade backstopped by a determined central bank with a formidable track record. Indeed, that is what the highly-regarded CitiFX technicals team did yesterday. But within hours they had pulled the trade, declaring it “maybe not such a good idea”. After feedback the risk level might be a good deal higher than they had assumed.

By Max McKegg -- Edited by Adam Courtenay

Έτοιμη να δράσει η SNB στο 1.200;

Μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει στα Trading floors το τελευταίο 24ώρο γύρω από το αν και πότε θα επέμβει η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας στην περιοχή του 1.200 μετά την συνεχιζόμενη ενίσχυση του CHF έναντι του EUR. 



Τα ‘dovish’ σχόλια του Μάριο Ντράγκι την περασμένη Παρασκευή στο Jackson Hole αλλά και το γεγονός ότι η ΕΚΤ χτες προσέλαβε την Blackrock για να προετοιμάσει το χώρο για αγορές ABS, φέρνουν μεγάλες πιέσεις στο EUR/CHF. Θα το επιτρέψει η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας (SNB); 



Η SNB έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αγοράζει συνεχώς κάτω από το 1.2000 για να μην επιτρέψει την περαιτέρω ενδυνάμωση του ελβετικού φράγκου απέναντι στο ευρώ. Έτσι, πολλοί traders έχουν ξεκινήσει να σκέφτονται αγορές EUR/CHF σε αυτά τα επίπεδα προκειμένου να εκμεταλλευτούν μια πιθανή ανοδική ‘έκρηξη’ σε περίπτωση επέμβασης της SNB. Το τι θα συμβεί θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε στην πράξη, ωστόσο το EUR/CHF βρίσκεται μόλις 50 pips μακριά από το στόχο παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας. 

πηγή : http://forex.capital.gr/

Κούρεμα Δανείων – Η λύση και των Κυπρίων

Έντονες είναι οι διαβουλεύσεις μεταξύ κομμάτων και κυβέρνησης αναφορικά με το νομοσχέδιο που έχει προωθηθεί στην Βουλή σχετικά με τις εκποιήσεις των ακινήτων λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Πολλές και οι προτάσεις που έχουν τεθεί στο τραπέζι, κάποιες από αυτές, κατά την άποψη μου, ορθές, σημαντικές και εποικοδομητικές για την καλύτερη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Κύπρου.
 
Εντούτοις, η αρχική κατάθεση της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις στο Κυπριακό Κοινοβούλιο, από μόνη της, ήταν μια λανθασμένη απόφαση και ενδεχόμενη ψήφιση της θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες για την κυπριακή κοινωνία και τους συμπολίτες μας. Θα έπρεπε η εν λόγω νομοθεσία να είχε κατατεθεί ως πακέτο με σειρά άλλων νομοθεσιών και ρυθμίσεων όπως το πλαίσιο της αφερεγγυότητας, αλλά και η υιοθέτηση ρυθμίσεων για διαγραφή μέρος στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων ώστε να υπήρχε ισορροπία μεταξύ των σχέσεων τράπεζας – δανειολήπτη. Είναι πασιφανές ότι με τα σημερινά νομοσχέδιά που βρίσκονται στο Κοινοβούλιο αλλάζουν μονομερώς και δραματικά οι σχέσεις αυτές υπέρ των τραπεζών. 
 
Η διαγραφή ή το «κούρεμα» μέρος ενός δανείου από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι μια πρακτική η οποία ανέκαθεν εφαρμοζόταν από τράπεζες σε πελάτες της. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες είδαν το φως στον Κυπριακό τύπο δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είχαν διαγράψει ή χαρίσει με αδιαφανείς διαδικασίες μερικές χιλιάδες η ακόμη και εκατομμύρια ευρώ σε πολιτικά πρόσωπα και σε κομματικά συνδεδεμένους φορείς αλλά και σε προύχοντες της χρηματοπιστωτικής ελίτ. Γεγονός που δεν είναι παράνομο όμως σίγουρα είναι αντιδεοντολογικό και αδόκιμο εάν αναλογιστεί κάποιος τα νομοθετήματα που έχουν κατατεθεί στην Βουλή σχετικά με τις εκποιήσεις ακινήτων.
 
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αριθμός κρατών έχουν σε αρκετές περιπτώσεις, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, εφαρμόσει τις διαγραφές δανείων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω της οικονομικής ύφεσης. Συγκεκριμένα, κράτη όπως η Ισλανδία, η Ουγγαρία και η Ιρλανδία έχουν ήδη προχωρήσει σε πολιτικές αποφάσεις κουρέματος δανείων και η Ελλάδα συζητά σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο και τις νομοτεχνικές ρυθμίσεις που θα το διέπουν.
 

Το Ουγγρικό παράδειγμα 
 
Tο Σεπτέμβριο του 2011 η Ουγγρική κυβέρνηση αποφάσισε κούρεμα των στεγαστικών δανείων που είχαν συναφθεί σε ελβετικό φράγκο κατά 23%. Η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν πέρασε νόμο με τον οποίο τα στεγαστικά δάνεια θα αποπληρώνονται στη σταθερή ισοτιμία των 180 φιορινιών ανά ελβετικό φράγκο. Η σημερινή ισοτιμία του ουγγρικού φιορινιού ανά ελβετικό φράγκο είναι 259 φιορίνια ανά ελβετικό φράγκο. Το υπόλοιπο ποσό υποχρεούνται να το πληρώσουν εγχώριες και ξένες τράπεζες που χορήγησαν τα εν λόγω δάνεια. Το 75% των στεγαστικών δανείων στην Ουγγαρία έχουν συναφθεί σε ελβετικό φράγκο, τα περισσότερα σε μια περίοδο που το ουγγρικό φιορίνι ήταν ισχυρότερο έναντι του ελβετικού νομίσματος. Η υποτίμηση του φιορινιού μετά το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008, λόγω της φυγής κεφαλαίων από ασθενέστερα προς ισχυρότερα νομίσματα, και η ισχυροποίηση του ελβετικού φράγκου, λόγω της διεθνούς οικονομικής ανασφάλειας, δημιούργησε χιλιάδες δανειολήπτες που δυσκολεύονται να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους.
 
 
Το Ισλανδικό παράδειγμα
 
Ήδη μόλις λίγους μήνες μετά το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο, η Κυβέρνηση της Ισλανδίας ανακοίνωνε την πρόθεση της να προχωρήσει σε "κούρεμα" του χρέους των νοικοκυριών προς τις τράπεζες. Η απόφαση της Ισλανδικής Κυβέρνησης, η οποία έχει περάσει πρόσφατα και από το Ισλανδικό Κοινοβούλιο, αφορά την παραγραφή ενός μέρους των χρεών των προσώπων που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο συνδεδεμένο με τον πληθωρισμό (κάτι που αφορά τη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων), χωρίς εισοδηματικές προϋποθέσεις. Από το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι θα ωφεληθούν γύρω στις 69.000 νοικοκυριά από τις 124.000 που αριθμεί η χώρα και πως κατά μέσο όρο μπορούν να διεκδικήσουν 1,1 εκατ. κορώνες (7.100 ευρώ). Το μέτρο αυτό χρηματοδοτείτε πλήρως από το κράτος χωρίς όμως να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, αφού η χρηματοδότησή του πιο πάνω μέτρου θα προέλθει από νέα φορολόγηση του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της Ισλανδίας, συμπεριλαμβανομένων και των χρεοκοπημένων τραπεζών της, οι οποίες διέρχονται φάση εξυγίανσης.
 
Πρέπει να σημειωθεί ότι το σχέδιο προκάλεσε εκτεταμένη πολεμική στην Ισλανδία εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και του οίκου αξιολόγησης Standard and Poor's, εξαιτίας του υψηλού κόστους του και των αβέβαιων οικονομικών επιπτώσεών του. Εντούτοις οι ανορθόδοξες πολιτικές αποφάσεις της πολιτικής ελίτ της Ισλανδίας, η σύγκρουση σε αρκετές περιπτώσεις με τους δανειστές της και η άρνηση της να επιβάλει κοινωνικά ισοπεδωτικές πολιτικές έχουν οδηγήσει την χώρα σε ρυθμό οικονομικής ανάκαμψης.  
 

Το Ιρλανδικό παράδειγμα
 
Η Ιρλανδία έχει εφαρμόσει εδώ και καιρό ρυθμίσεις με τις οποίες υποχρεώνει το τραπεζικό σύστημα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας να προχωρούν σε περιπτώσεις όπου οι δανειολήπτες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα στην μείωση των δόσεων τους και σε αρκετές περιπτώσεις σε διαγραφές μέρος των οφειλών τους. Το μοντέλο αυτό επιταχύνει τις διαδικασίες διευθέτησης οφειλών νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τις τράπεζες μέσα από την αποφυγή δικαστικών διενέξεων.
 
Πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ιρλανδία έχει καθιερωθεί μια λίστα με τις απαιτούμενες δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών. Η εν λόγω λίστα έχει γίνει αποδεκτή από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και περιλαμβάνει τα μηνιαία έξοδα για διατροφή, στέγαση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λ.π. Έχει ληφθεί υπόψη ένα μέσο αποδεκτό κόστος διαβίωσης των νοικοκυριών (ανάλογα με τα μέλη) και σύμφωνα με αυτό οι τράπεζες και οι δανειολήπτες προχωρούν σε συμφωνίες για τη διευθέτηση των οφειλών. Πέρα από αυτό τον κατάλογο των εξόδων, καθιερώθηκε και η έννοια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Συνεργάσιμος δανειολήπτης είναι αυτός, που με απλά λόγια, που δεν κρύβει στοιχεία από τις τράπεζες, π.χ. έσοδα, περιουσιακά στοιχεία. Με τον ορισμό αυτό η κάθε τράπεζα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει με αδιαφανή κριτήρια κάποιον δανειολήπτη ως μη συνεργάσιμο και να απορρίπτει a priori σχέδια αναδιάρθρωσης χρεών. Έτσι η τράπεζα υποχρεώνεται να εξετάσει σοβαρά κάθε περίπτωση ξεχωριστά, εφόσον πληρούνται βασικές προϋποθέσεις.
 
Έτσι, με τον κατάλογο που περιλαμβάνει τις «αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης», καθώς και τα κριτήρια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», οι τράπεζες και τα δανεισμένα νοικοκυριά που αδυνατούν να ανταποκριθούν λόγω της ύφεσης στις δανειακές υποχρεώσεις τους, μπορούν να κάτσουν σε ένα τραπέζι και γρήγορα να έλθουν σε έναν συμβιβασμό. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις, οι δανειστές προχωρούν ακόμη και σε διαγραφές χρεών, όταν διαπιστώνουν πως ένα δάνειο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα αλλά και ούτε προοπτική δημιουργίας του.
 

Κούρεμα Δανείων η λύση και των Κυπρίων
 
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω είναι κατανοητό ότι υπάρχουν λύσεις ώστε να μειωθεί από τη μια το ύψος των κόκκινων δανείων στα χρηματοπιστωτικά μας ιδρύματα και από την άλλη να ελαφρυνθούν οι συμπολίτες μας – δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν σήμερα δάνεια των οποίων οι τόκοι και οι τόκοι υπερημερίας ξεπερνούν την αρχική αξία του δανείου. Δηλαδή εάν ένας συμπολίτης μας έχει δανειστεί πριν από κάποια χρόνια €10.000, σήμερα το δάνειο του με τους τόκους που έχουν επιβληθεί ξεπερνά τις €20.000.
 
Αν και η υπερδιπλασίαση του χρέους ενός οφειλέτη δεν αποτελεί παράτυπη πρακτική, εντούτοις, σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης όπου τα κόκκινα δάνεια συνεχώς αυξάνονται και ολοένα περισσότεροι συμπολίτες μας αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, να μην είναι και η καλύτερη πρακτική, αφού δημιουργούνται πλασματικές οφειλές οι οποίες δεν μπορούν σε αρκετές περιπτώσεις να εξυπηρετηθούν. Είναι για αυτό το λόγο που η πολιτική ελίτ – εκτελεστική και νομοθετική εξουσία - θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων να μην επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να επιβάλουν οικονομικές υποχρεώσεις προς τους δανειολήπτες οι οποίες να ξεπερνούν το διπλάσιο του αρχικού δανείου τους. Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ από την έναρξη του κάθε δανείου και όλες οι υπερβολικές χρεώσεις να απαλειφθούν από τα δάνεια στα οποία επιβλήθηκαν και εκεί όπου επιβάλλεται να γίνεται κούρεμα δανείων.   
 
Ενδεχομένως, αριθμός συμπολιτών μας να θεωρούν τέτοιου είδους προτάσεις, όπως και η προστασία της πρώτης κατοικίας, ουτοπικές ή/και ανέφικτες. Εντούτοις, τα πιο πάνω παραδείγματα άλλων κρατών καταδεικνύουν το αντίθετο. Το τι είναι εφικτό ή ανέφικτο δεν θα πρέπει να είναι αυτό το οποίο εμείς αξιολογούμε, αλλά θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα των προτάσεων που εμείς διεκδικούμε. Και εάν δεν διεκδικήσει η πολιτική ελίτ του τόπου μας τη σωστή ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος προς όφελος των Κύπριων πολιτών, δεν πρόκειται να το πράξουν εκ μέρους μας οι ξένοι δανειστές μας.
 
Μέλημα όλων των πολιτικών προσώπων και δυνάμεων θα πρέπει να είναι η μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση και η πιο πάνω πρόταση αποτελεί μέτρο προς υλοποίηση αυτού του στόχου. Σε αυτή την οικονομική κρίση οι αποταμιεύσεις του Κύπριου πολίτη έχουν κουρευτεί για να σωθούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από τις απερισκεψίες τους, επιχειρήσεις έχουν κλείσει και η ανεργία έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Είναι καιρός να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Είναι καιρός η πολιτική ελίτ να σταθεί δίπλα στον πολίτη και όχι απέναντι του, και γιατί όχι να ρυθμίσει με νομοθετήματα την λειτουργία αλλά και τα κέρδη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

- See more at: http://www.philenews.com

Πρώτη πανελλαδικά δικαστική απόφαση για δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Την 20-8-2014 εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο, η πρώτη πανελλαδικά δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων δανειολήπτη ελβετικού φράγκου, βάση της οποίας ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ η τράπεζα να ανέχεται την καταβολή των δόσεων ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΙΣΟΤΙΜΙΑ, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής του.

Η δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση, κ. Νούκα Αριάδνη επισημαίνει, ότι επρόκειτο για μια άκρως σημαντική δικαστική απόφαση με εξαιρετική νομική θεμελίωση και ενδιαφέρουσες ουσιαστικές παραδοχές. Είναι αξιοσημείωτο, ότι σχετικά με την ουσία της υπόθεσης, για πρώτη φορά αναγνωρίστηκε δικαστικά, ότι οι τραπεζικοί υπάλληλοι προώθησαν ΜΟΝΟ το ελκυστικό τμήμα της σύμβασης, δηλαδή προώθησαν το χαμηλό επιτόκιο και την χαμηλή δόση ΧΩΡΙΣ οποιαδήποτε άλλη ενημέρωση του δανειολήπτη.

SNB: Όχι πριν το 2016 η άρση του πλαφόν στο φράγκο

 SNB επέβαλε το πλαφόν στην ισοτιμία του ελβετικού φράγκου πριν από τρία χρόνια, λόγω της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, επικαλούμενη τον κίνδυνο αποπληθωρισμού και ύφεσης.

Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) αναμένεται να διατηρήσει το πλαφόν στο φράγκο για τουλάχιστον δυο ακόμα χρόνια, καθώς η οικονομική ανάκαμψη στην ευρωζώνη αγωνίζεται να αποκτήσει δυναμική.

Περισσότεροι από τα δυο τρίτα όσων συμμετείχαν στην μηνιαία δημοσκόπηση του Bloomberg σε 23 οικονομολόγους, εκτιμούν πως η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας θα διατηρήσει το πλαφόν του 1,20/ευρώ τουλάχιστον έως το 2016, ενώ ούτε το ένα δέκατο εξ αυτών δεν είπε ότι θα αρθεί το πλαφόν του χρόνου.

Η SNB επέβαλε το πλαφόν στην ισοτιμία του νομίσματος πριν από τρία χρόνια, λόγω της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, επικαλούμενη τον κίνδυνο αποπληθωρισμού και ύφεσης.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 39% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η SNB θα άρει το πλαφόν το 2016 το νωρίτερο, ενώ το 44% εκτιμά πως η κίνηση αυτή δεν θα γίνει πριν το 2017.

Σημειώνεται ότι το ελβετικό φράγκο, ένα νόμισμα το οποίο τείνουν να αγοράζουν οι επενδυτές σε περιόδους αυξημένων πιέσεων στις αγορές, έχει ενισχυθεί κατά 1,3% έναντι του ευρώ από την αρχή του έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg.

πηγή: Άννα Φαλτάιτς http://www.euro2day.gr/

Swiss National Bank is playing in extra time

• SNB renews its commitment to the 1.20 floor for EURCHF
• Franc appreciation must be prevented to avoid deflation
• Floor is at risk if ECB engages in QE

A couple of weeks ago Switzerland was squeezed out of the World Cup by Messi & Co after having held the line until deep into extra time. The Swiss National Bank (SNB) is displaying similar determination in its conduct of exchange rate policy. It set a floor of 1.20 for EURCHF in September 2011 and has doggedly defended it ever since but, almost three years later – well into “extra time” -— the question must be asked if/when the SNB will also have to exit the game, gracefully or otherwise.

The SNB has certainly shown it is up to the task it set itself back then and its exchange rate policy has probably been the most successful of any major central bank over the last few decades. Not even George Soros and his ilk have taken it on.......In its mid-June monetary policy update the bank said “The SNB will continue to enforce the minimum exchange rate with the utmost determination”, emphasising that 1.20 EURCHF is the minimum rate, and that even at 1.20 the Swiss franc is still overvalued relative to the euro. Furthermore, to remove all doubt, the SNB said “If necessary, it is prepared to purchase foreign currency in unlimited quantities ........and to take further measures as required”.

The main reason the SNB has not had too much trouble with speculators testing its resolve is because theoretically a central bank can print and sell as much of its own currency as it wants (in contrast to defending a weak currency where foreign exchange reserves are needed). This is the flip side of the SNB’s threat to purchase foreign currency in “unlimited quantities”. And if the currency printing is sterilised, there need not be any impact on the money supply. But despite its unequivocal language, the SNB has had to stand in the market from time to time, meaning it has accumulated large quantities of euros, so much so that it has become a major player in the Eurozone bond markets as it goes about finding a home for those euro holdings.

The economic reasoning behind the SNB's stand is clear enough: the European union is its biggest market and a strong franc threatens its export sector, something it can’t risk with economic growth forecast to be a feeble 2 percent this year. Furthermore, inflation is at rock-bottom levels and any further appreciation of the franc could tip Switzerland into a Japanese-style deflation. This accounts for Switzerland having an interest rate curve matched only by Japan, offering barely 0.60 percent for ten year bonds.

Chart: Monthly EURCHF chart

But if the rhetoric coming from the European Central Bank (ECB) is any guide, Eurozone interest rates could be headed in the same direction, courtesy of full-blown quantitative easing (QE). This would make the SNB’s job of maintaining the floor that much more difficult. A glance at the chart of EURCHF below (click to enlarge) shows that after peaking at 1.26 last May the cross has been gradually declining ever since and the 200-day and 50-day moving averages have both rolled over. All things considered, it is too early to declare “extra time” is over for the SNB, but if conditions in the Eurozone continue to deteriorate and the ECB president renews his vow to do “whatever it takes” to remedy the situation, then the Swiss resolve to defend the floor will face a stiff test.

Max McKegg - Managing Director / Technical Research Limit

Κατατέθηκε η πρώτη αγωγή για δάνεια σε ελβετικά φράγκα στα Δωδεκάνησα

Η πρώτη αγωγή στα Δωδεκάνησα, με την οποία ζητείται η αποπληρωμή δανείου βάσει της ισοτιμίας euro – ελβετικού φράγκου, που ίσχυε κατά το χρόνο που υπεγράφη η σύμβαση, υποβλήθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κω από ξενοδοχειακή εταιρεία και τους 4 εταίρους της.
Όπως έγραψε ξανά η «δημοκρατική», δανειολήπτες έχουν ξεκινήσει δικαστικό αγώνα, κατηγορώντας τις τράπεζες για παραβίαση συναλλακτικών ηθών και κατάχρηση της εμπιστοσύνης τους.
Οπως καταγγέλλουν, οι τράπεζες, κυρίως στο διάστημα 2007-2010 τους πρότειναν ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν, δηλαδή δάνειο σε ελβετικά φράγκα, «αποσιωπώντας ουσιαστικές πληροφορίες».
Σήμερα οι δανειολήπτες αυτοί βρίσκονται με διαταγές πληρωμών και απειλούνται με κατασχέσεις, καθώς βρέθηκαν να χρωστούν σχεδόν όσα είχαν αρχικά δανειστεί!
Η αγωγή που υποβλήθηκε στο δικαστήριο της Κω από τον δικηγόρο κ. Μανώλη Μπακαλούμα, στρέφεται κατά της Τράπεζας Πειραιώς.
Ταυτόχρονα με την αγωγή υποβλήθηκε και ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία, ως οφειλέτρια, και οι εταίροι της, ως εγγυητές συνήψαν, με την τράπεζα, τον Άυγουστο του 2008, σύμβαση (χρεωλυτικού-/τοκοχρεωλυτικού δανείου) στο κατάστημα της Κω, ποσού 748.420 ελβετικών φράγκων, αντίστοιχου ποσού 460.000 €, όπως προκύπτει από την ισοτιμία του νομίσματος κατά την ημέρα της εκταμίευσης, με σκοπό την αποπληρωμή δανείων.
H εξόφληση του δανείου συμφωνήθηκε να γίνει, αρχικά σε 60 συνεχείς τριμηνιαίες χρεολυτικές δόσεις, κεφαλαίου εκ 7.666,67 € η κάθε μια, η πρώτη από τις υπόλοιπες να καταβληθεί την αντίστοιχη ημερομηνία των τριών μηνών που έπονται της ημερομηνίας καταβολής της πρώτης δόσης, με τελικό έτος το 2023.
Στη συνέχεια με πράξη τροποποίησης σύμβασης δανείου, άλλαξε ο πιο πάνω όρος της αρχικής σύμβασης και συμφωνήθηκε η εξόφληση του ανεξόφλητου υπολοίπου του δανείου να γίνεται σε 26 συνεχείς εξαμηνιαίες χρεωλυτικές δόσεις κεφαλαίου ποσού 27830,56 ελβετικών φράγκων, με τελική ημερομηνία εξόφλησης το έτος 2023.
Ακολούθησαν κι άλλες τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης.
Όπως εκτίθεται στην αγωγή κατά την ημερομηνία της εκταμίευσης του δανείου στις 14-08-2008, η ισοτιμία του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, ήταν 1,627. Στη συνέχεια, όμως, διαμορφώθηκε η ισοτιμία αυτή, με αποτέλεσμα, την 01-03-2014, να ανέλθει σε 1,22, αφού το ελβετικό φράγκο ισχυροποιήθηκε έναντι του ευρώ.
Η μεταβολή αυτή στην ισοτιμία των δύο νομισμάτων (ευρώ – ελβετικού φράγκου), έχει ως αποτέλεσμα να εξανεμηστούν όλες οι καταβολές που πραγματοποιήθηκαν (σε ευρώ) έναντι του παραπάνω δανείου, με συνέπεια το αρχικό κεφάλαιο, υπολογιζόμενο σε ελβετικά φράγκα, να έχει μεν ελαττωθεί κατά τα προβλεπόμενα στη σύμβαση, υπολογιζόμενο όμως σε ευρώ να έχει αυξηθεί από το ποσό των 460.000 €, στις 14-08-2008, στις 543.077,6154 € την 01-03-2014.
Περαιτέρω, το ως άνω ποσό των 748.420 ελβετικών φράγκων, εκταμιεύθηκε 9 ημέρες αργότερα, την 14η Αυγούστου 2008, και ενώ η ισοτιμία μεταξύ ευρώ και ελβετικού φράγκου ήταν 1,62700. Ισούτο, δηλαδή, αυτό με 460.000 ευρώ. Προς εξυπηρέτηση, άλλωστε, του επίμαχου δανείου τηρήθηκε και εξακολουθεί να τηρείται λογαριασμός, στον οποίο καταχωρούνται – σε ελβετικά φράγκα – τόσο οι δεδουλευμένοι τόκοι, που, κατά διαστήματα, βαρύνουν το δάνειο, όσο και οι διάφορες καταβολές, στις οποίες προέβαιναν προς εξόφλησή του δανείου.
Οι τελευταίες, ωστόσο, στην πραγματικότητα, γίνονται σε ευρώ, αφού η δανειολήπτρια, είναι ιδιοκτήτρια μιας ξενοδοχειακής επιχείρησης, οικογενειακής μορφής (με τη συμμετοχή όλων των υπολοίπων), που δραστηριοποιείται στην Κω, πραγματοποιώντας όλες τις συναλλαγές της σε ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, σε ελβετικά φράγκα υπολογίζεται κάθε μία από τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις. Περαιτέρω, σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης, η δανειολήπτρια οφείλει να καταβάλει στην εναγόμενη, ακριβόχρονα τις προς εξόφληση του δανείου δόσεις.
Εφόσον δε το δάνειο χορηγήθηκε σε συνάλλαγμα προς την πρώτη ενάγουσα, αυτή υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις της προς την εναγόμενη, είτε στο νόμισμα της χορήγησης (αυτούσιο συνάλλαγμα), είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής. Περαιτέρω, ενώ η ισοτιμία του ευρώ προς το ελβετικό φράγκο ανερχόταν, όπως προεκτέθηκε, κατά την ημερομηνία εκταμίευσης του δανείου στις 14-08-2008 (1,627) στη συνέχεια, διαφοροποιήθηκε, δηλαδή μειώθηκε σταδιακά, αφού το ελβετικό φράγκο ισχυροποιήθηκε έναντι του ευρώ, η δε ισοτιμία αυτή ανήλθε την 1-3-2014 στο 1,22.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Οι δανειολήπτες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 65.000

Στη δικαιοσύνη προσφεύγουν μαζικά κατά των τραπεζών χιλιάδες δανειολήπτες που τους είχαν χορηγηθεί δάνεια σε ελβετικό φράγκο σε μία προσπάθεια να διασώσουν τις περιουσίες τους.

Οι δανειολήπτες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 65.000, και αποφάσισαν να καταθέσουν μαζικά αγωγές δια μέσου του Συλλόγου Δανειοληπτών σε ελβετικό Φράγκο, ζητώντας την επαναφορά των δανείων στην αρχική ισοτιμία και την κατάργηση των καταχρηστικών όρων των συμβάσεων.
Τα  δάνεια σε συνάλλαγμα (chf) χορηγήθηκαν με παρότρυνση των τραπεζών σε ελλιπέστατα ενημερωμένους δανειολήπτες  σαν να ήταν  προϊόντα παραδοσιακής στεγαστικής πίστης.

Οι τράπεζες με ζήλο προέβαλαν  το «κερασάκι» του χαμηλού επιτοκίου στο δάνειο με ρήτρα Ελβετικού φράγκου, τη χαμηλή δόση, αλλά δεν  ανέφεραν στους δανειολήπτες ότι σε μακροχρόνια βάση (20-30 χρόνια) πέφτουν χωρίς σωσίβιο στη τρικυμισμένη και γεμάτη θύελλες νομισματική αγορά.
Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι  τα δάνεια σε Ελβετικό φράγκο δόθηκαν από τις τράπεζες με πλήρη γνώση των χρηματοοικονομικών δεδομένων στη συγκεκριμένη χρονική-οικονομική συγκυρία 2006-2009. Οι Τράπεζες πολύ καλά γνώριζαν ότι το Ελβετικό φράγκο  είχε κάνει πολύ δρόμο και ήταν στα υψηλότερα όριά του έναντι του Ευρώ.  Γι αυτό κερδοσκόπησαν ωθώντας  το κόσμο στη σύναψη δανείων σε chf ρίχνοντάς τους στάχτη στα μάτια με το «πρόγραμμα προστασίας της δόσης».

Σήμερα κινδυνεύουν να εκπλειστηριαστούν οι πρώτες κατοικίες με διογκωμένες (λόγω ισοτιμίας) οφειλές πάνω από το χορηγηθέν ποσό δανείου. Η τράπεζα δηλ. στη διαταγή πληρωμής απαιτεί ποσό μεγαλύτερο από αυτό που δάνεισε (εκταμίευσε!.)
Την επίμαχη περίοδο 2006-09 τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο ήταν στην πρώτη γραμμή των στεγαστικών δανείων των τραπεζών. Έμπαινες στην τράπεζα για δάνειο και σού έλεγαν «Ελβετικό φράγκο».
Αν είχες κι άλλο δάνειο σε €, το μετέτρεπαν κι αυτό.
Εξ ού και το γνωστό διαφημιστικό γνωστού πρωτοστατήσαντος  πιστωτικού ιδρύματος: «Ονειρεύεσαι ένα δικό σου σπίτι…[..] Το ευέλικτο Στεγαστικό swiss σας εξασφαλίζει χαμηλό κυμαινόμενο επιτόκιο με τη σιγουριά του Ελβετικού νομίσματος..»
Οι τράπεζες είναι υπόλογες στη δικαιοσύνη γιατί:

1. κερδοσκόπησαν ωθώντας  το κόσμο στη σύναψη δανείων σε chf  ρίχνοντάς τους στάχτη στα μάτια με το «πρόγραμμα προστασίας της δόσης» αντί να δώσουν μέτρα, κόστος και μεθόδους αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.

2. Δεν έδωσαν ως όφειλαν, ειδική, επαρκή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση για το μέγεθος και τις συνέπειες του νομισματικού κινδύνου σε μακροχρόνια βάση, ούτε τις μεθόδους και το κόστος αντιμετώπισής του (ΠΔ ΤτΕ 2501/2002).

3. Δεν τήρησαν κατά την παροχή των συγκεκριμένων δανείων τις προβλεπόμενες από το κανονιστικό πλαίσιο υποχρεώσεις τους. Ουδείς δανειολήπτης  θα επέλεγε να συνάψει δάνειο σε chf αν είχε ενημερωθεί πλήρως, ειδικώς και εμπεριστατωμένως για τους κινδύνους από τους αρμόδιους πιστοποιημένους υπαλλήλους. Την επίμαχη όμως περίοδο οι τράπεζες  δεν διέθεταν  υπαλλήλους με επαγγελματική επάρκεια τύπου Β1.

4. Καρπώνονται σήμερα εκτός από τους νόμιμους τόκους, τη διαφορά μεταξύ της τρέχουσας ισοτιμίας με την οποία οι δανειολήπτες καταβάλλουν τη μηνιαία δόση, και της ισοτιμίας με την οποία οι ίδιες ασφάλισαν με χρηματοπιστωτικά μέσα τα ποσά αυτών των δανείων  κατά το χρόνο εκταμίευσής τους.

5. Επιπρόσθετα οι τράπεζες εξακολουθούν  να καρπώνονται τη προμήθεια αγοράς του ελβετικού φράγκου σε κάθε μηνιαία καταβολή της δόσης. Και η διαφορά : υψηλή τιμή αγοράς- χαμηλή τιμή πώλησης επιβαρύνει τον δανειολήπτη.
Οι νέες ρυθμίσεις διαπραγμάτευσης δανειοληπτών με τις τράπεζες δεν θα οδηγήσουν σε καλύτερα αποτελέσματα αφού πρόκειται για ρυθμίσεις προς όφελος των τραπεζών.
Κι ενώ η πολιτεία επιλέγει το δρόμο της εκκωφαντικής  σιωπής, μοναδικός δρόμος προστασίας των δανειοληπτών-καταναλωτών απομένει η προσφυγή στα δικαστήρια.

Ο Σύλλογος δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο καλεί τους δανειολήπτες να εγγραφούν μέσω της ιστοσελίδας στο Σύλλογο και να συμμετέχουν στη δικαστική διεκδίκηση για τη νόμιμη αποπληρωμή των δανείων τους, να προστατεύσουν τις περιουσίες τους και να μην παραδώσουν «εθελοντικά» τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής στην κερδοσκοπία των τραπεζών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ (ΣΥ.ΔΑΝ.Ε.Φ)
www.daneia-chf.gr

Πηγή : Μαζικές προσφυγές για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο | Rodiaki.gr http://www.rodiaki.gr/article/284818/mazikes-prosfyges-gia-ta-daneia-se-elbetiko-fragko#ixzz39OpWqmFy