Δάνεια σε ελβετικό φράγκο και αποκατάσταση της οφειλής σε ευρώ

Χιλιάδες δανειολήπτες που έλαβαν στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, ιδίως την περίοδο 2006-2008, έχουν πλέον περιέλθει, εξαιτίας της επιδείνωσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ με το ελβετικό φράγκο, σε μία εξαιρετικά δεινή οικονομικά  θέση. Όχι μόνο δεν είχαν τελικά τα χρόνια που ακολούθησαν τις χαμηλές τοκοχρεολυτικές δόσεις που τους είχαν υποσχεθεί κατά τη χορήγηση των δανείων αυτών, αλλά και -παρά  την μακρόχρονη εξυπηρέτηση των δανείων αυτών- το ανεξόφλητο κεφάλαιό τους παραμένει κοντά στα επίπεδα της αρχικής του εκταμίευσης, αν όχι ψηλότερα. Ανακούφιση δεν μπορεί να προσφέρει η δυνατότητα για μετατροπή του δανείου σε ευρώ, καθώς αυτή θα συνεπαγόταν  και τη μετατροπή της λογιστικής μέχρι σήμερα  ζημίας του δανειολήπτη σε πραγματική. Οι δανειολήπτες αυτοί δικαιολογημένα αισθάνονται να έχουν βρεθεί, με αφορμή την ανυποψίαστη λήψη ενός στεγαστικού δανείου, αντιμέτωποι με συνέπειες, για τις οποίες  κανείς δεν τους προειδοποίησε. 

Στα δάνεια σε συνάλλαγμα το κόστος δανεισμού είναι αόριστο για τον δανειολήπτη. Όχι όμως εξαιτίας της διακύμανσης του επιτοκίου το οποίο πάντως οριοθετείται  με βάση το επιτόκιο αναφοράς. Αντίθετα, το πρόβλημα είναι ότι διακυμαίνεται το θεμέλιο της  παροχής, δηλ. το ίδιο το κεφάλαιο που καλείται να επιστρέψει ο δανειολήπτης. Το τελευταίο, όμως,  αποσυνδεδεμένο από την αξία χρήσης του. Δεν είναι πλέον το κεφάλαιο που έλαβε και επένδυσε ο δανειολήπτης στην αγορά της κατοικίας του εκείνο που καλείται εντόκως να επιστρέψει. Είναι ένα άγνωστο κεφάλαιο, το ύψος του οποίου διαμορφώνεται  από απροσπέλαστους για τον ίδιο παράγοντες, οι οποίοι συχνά ανατρέπουν  οποιαδήποτε αναλογία μεταξύ παροχής και αντιπαροχής, καθιστώντας εξοντωτικό το πραγματικό κόστος του δανείου.   

Ήδη για τους λόγους αυτούς η – αδιάκριτη μάλιστα - χορήγηση δανείων σε συνάλλαγμα προς καταναλωτές είναι μία προβληματική και αμφιλεγόμενη εμπορική πρακτική. Αντιστρατεύεται την αρχή του υπεύθυνου δανεισμού που στηρίζεται στην προβλεψιμότητα των μελλοντικών υποχρεώσεων και στη στάθμιση των δυνατοτήτων ανταπόκρισης. Ο καταναλωτής μετατρέπεται, δίχως να έχει επίγνωση,  σε επενδυτή, μοχλεύοντας το ίδιο το κεφάλαιο που δανείζεται για την αγορά της κατοικίας του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι άλλα  πιστωτικά ιδρύματα αποστασιοποιήθηκαν από τέτοιου είδους χορηγήσεις εξαιτίας ακριβώς της επικινδυνότητας που ενείχαν για τους δανειολήπτες.  

Η  επιλογή ενός δανείου σε ξένο νόμισμα είναι μία επιλογή ανάληψης του συναλλαγματικού κινδύνου, την ευθύνη της οποίας δεν μπορεί, δίχως άλλο, να διαχειριστεί ο δανειολήπτης. Η εκτίμηση του κινδύνου  προϋποθέτει γνώσεις τόσο για τον μηχανισμό λειτουργίας των εν λόγω δανείων όσο και για την εξέλιξη συναλλαγματικών ισοτιμιών.  Ο λήπτης στεγαστικού δανείου, ωστόσο, δεν έχει, κατά κανόνα τουλάχιστον,  την εμπειρία και τις γνώσεις για να αντιληφθεί τους κινδύνους που ανακύπτουν και να λάβει την απόφαση σύναψης ή όχι ενός τέτοιου δανείου συνυπολογίζοντας όλες τις κρίσιμες παραμέτρους. 

Οι καταναλωτές, αδυνατώντας συχνά να κατανοήσουν τον σύνθετο χαρακτήρα των δανείων σε συνάλλαγμα, αποφασίζουν αφού προηγουμένως απλουστεύσουν την επιλογή τους με βάση τις διαθέσιμες από την τράπεζα σε αυτούς πληροφορίες. Όταν οι τελευταίες περιορίζονται ή εστιάζουν στη σύγκριση του επιτοκίου του δανείου  σε ευρώ με  εκείνο του δανείου σε ελβετικό φράγκο, μοιραία οι καταναλωτές εμπιστεύονται την πρόταση της τράπεζας και παραβλέπουν  τους μελλοντικούς κινδύνους. Είναι, γι’ αυτό, κρίσιμο να διασφαλίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις  η με ανάλογη ένταση και έμφαση πληροφόρηση για τους κινδύνους.

Οι τράπεζες έχουν πράγματι υποχρέωση, με βάση τις επιταγές της καλής πίστης και της διαφάνειας, να μην επιδιώκουν μονομερώς την πρόταξη των δικών τους συμφερόντων. Οφείλουν να διαφυλάττουν την αναλογία παροχής και αντιπαροχής. Οφείλουν να ενημερώνουν, να διαφωτίζουν, ακόμη και να συμβουλεύουν τον πελάτη, όταν είναι  πιθανό αυτός να μην αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που έχει η συναλλαγή. 

Η τράπεζα έχει, γι’ αυτό, υποχρέωση,  πριν χορηγήσει στον πελάτη ένα δάνειο σε συνάλλαγμα, όχι μόνο να τον ενημερώσει για τους κινδύνους που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στην πιθανή, άλλωστε, περίπτωση που επιδεινωθεί σε βάρος του πελάτη η συναλλαγματική ισοτιμία, αλλά και να  διερευνήσει τη δυνατότητά του να αντιληφθεί αλλά και να αντιμετωπίσει τους κινδύνους αυτούς. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος αναγνωρίζει, με Πράξεις της,  την ιδιαίτερη πληροφόρηση που πρέπει να έχει εν προκειμένω κάθε δανειολήπτης. Μόνο εφόσον ο πελάτης έχει λάβει πλήρη, σαφή  και ορθή ενημέρωση θα μπορούσε να  αποφασίσει ο ίδιος υπεύθυνα για την επιλογή ενός δανείου σε συνάλλαγμα. 

Εξάλλου, η υποχρέωση ενημέρωσης και διαφώτισης δεν περιορίζεται εν προκειμένω σε μία αφηρημένη ή γενική αναφορά για τον συναλλαγματικό κίνδυνο. Εξειδικεύεται  σε ένα πλήθος καθηκόντων, όπως ενημέρωση για τα χαρακτηριστικά και τις γνώσεις που πρέπει να έχει ο πελάτης για να επιλέξει δάνειο σε συνάλλαγμα,  προειδοποίηση για τους κινδύνους που μπορούν να ανακύψουν, με την παράθεση μάλιστα παραδειγμάτων δυσμενούς εξέλιξης της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ώστε να γίνουν εύληπτοι και κατανοητοί οι κίνδυνοι από τον δανειολήπτη, πληροφόρηση για τρόπους αντιστάθμισης των κινδύνων, ενημέρωση για δυσμενείς  περιορισμούς και συνέπειες στην άσκηση των δικαιωμάτων από το δάνειο (π.χ. της πρόωρης εξόφλησης),  ενημέρωση για την απαιτούμενη ικανότητα παρακολούθησης των συναλλαγματικών ισοτιμιών κ.ά. 

Δεν υπάρχει  αμφιβολία ότι το μεγάλο πλήθος των καταναλωτών που οδηγήθηκε στη λήψη των δανείων αυτών δεν έλαβε την παραπάνω διαφώτιση και, ασφαλώς, δεν μπορούσε να αντιληφθεί τους εν λόγω κινδύνους σε όλη τους μάλιστα τη βαρύτητα.  Η απουσία πληροφόρησης για τους κινδύνους οδηγεί σε αδιαφάνεια των όρων που θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να δικαιολογήσει την αποκατάσταση του περιεχομένου της σύμβασης σύμφωνα με τις εύλογες προσδοκίες του δανειολήπτη. Σε κάθε δε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι αν τα πιστωτικά ιδρύματα  είχαν ανταποκριθεί στις παραπάνω υποχρεώσεις τους, οι καταναλωτές αυτοί δεν θα είχαν συνάψει σύμβαση δανείου σε ελβετικό φράγκο. Αντιθέτως, θα είχαν επιλέξει ένα δάνειο σε ευρώ. Μάλιστα, εξαιτίας της καθοδικής πορείας που είχαν από τα τέλη του 2008 τα επιτόκια αναφοράς (ΕΚΤ, Euribor), θα είχαν, στην περίπτωση αυτή, έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια, και ιδίως σήμερα, το χαμηλό επιτόκιο στο οποίο απέβλεπαν.  

Η έξοδος από την κινούμενη άμμο των δανείων του ελβετικού φράγκου είναι δυνατή. Η κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι δανειολήπτες είναι αποτέλεσμα παραβίασης επιταγών διαφάνειας και θεμελιωδών υποχρεώσεων που προκύπτουν από  τη φύση των εν λόγω δανείων. Οι καταναλωτές δικαιούνται, στην περίπτωση αυτή, την αναδρομική αποκατάσταση της αποπληρωμής και εξόφλησης του δανείου τους με βάση το κεφάλαιο που πραγματικά έλαβαν.

Πηγή:www.capital.gr - του κ. Ο Δημήτρης Σπυράκος - διδάκτωρ νομικής – δικηγόρος

Δικαίωση σε όσους δανειστηκαν σε CHF

Απόφαση μεγάλης σημασίας εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η οποία αφορά όλους τους δανειολήπτες που πήραν δάνειο σε ελβετικό φράγκο.

Δηλαδή όσοι δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο έπρεπε να αποπληρώσουν το δάνειο τους, με βάση την ισοτιμία που ίσχυε την ημέρα εκταμίευσης του δανείου και όχι την ισοτιμία που ισχύει σήμερα. 

Με την ως άνω απόφαση «απεγκλωβίζονται» οι δανειστές, που ενώ επί σειρά ετών αποπλήρωναν κανονικά το δάνειο τους, βρέθηκαν να χρωστούν στις τράπεζες μετά από χρόνια τα ίδια ή και περισσότερα απ’ όσα έχουν δανειστεί. 

Παράδειγμα: Ένας δανειολήπτης που έλαβε δάνειο CHF 200,000 το 2008 με ισοτιμία προς το ευρώ 1,65 δηλαδή €121212 το δάνειο του με ισοτιμία που ισχύει σήμερα 1.22 το δάνειο του ανέρχεται στο ποσό των €163.934.

Η ενίσχυση του ελβετικού νομίσματος τα τελευταία χρόνια είχε, ως αποτέλεσμα, τα υπόλοιπα των δανείων τους να αυξάνονται αντί να μειώνονται και ενώ καταβάλλοντο κανονικά οι δόσεις τους να βρίσκονται σήμερα οι δανειολήπτες αντιμέτωποι με διαταγές πληρωμών και κατασχέσεις των περιουσίων τους.  

Παρόμοια απόφαση εξεδόθη και από Ελληνικό Δικαστήριο, όπου δικαιώθει Έλληνας δανειολήπτης εις το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης το οποίο απεφάνθη, ότι το δάνειο του έπρεπε να αποπληρωθεί με την ισοτιμία της ημερομηνίας σύμβασης του δανείου και όχι με την ισοτιμία που ίσχυε την ημέρα καταβολής των δόσεων του.   

Από: Ερρίκος Νεοφύτου Ημερομηνία: Ιούλιος 10, 2014 19:03 - See more at: http://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/142934#sthash.qQ0tb3YL.dpuf

Η περίπτωση των δανείων σε Ελβετικό φράγκο : Αλήθειες και ψέματα

Για πρώτη φορά η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης. Διανύουμε μια δύσκολη εποχή, η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει σήμερα την πιο μεγάλη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου. Ο πληθωρισμός της ευρωζώνης υπερδιπλασιάστηκε. Η ακρίβεια εξελίχθηκε σε μείζον κοινωνικό πρόβλημα για όλες τις χώρες. Οι ρυθμοί ανάπτυξης της Ε.Ε έπεσαν στο μισό. Η χρηματοοικονομική κρίση έφθασε στην καρδιά της Ευρώπης και χρηματοοικονομικοί οργανισμοί κλονίζονται. Κάποιοι έχασαν κάθε επαφή με τη διεθνή πραγματικότητα και ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει η Ελληνική Κυβέρνηση. Η οικονομία όμως δεν αποτελεί μεμονωμένη υπόθεση. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική, με την ανθρώπινη φύση και με το τι θεωρείται ορθή συμπεριφορά. Σήμερα, η τρέχουσα οικονομική κρίση ξεπερνά τα διαθέσιμα μέσα και δύσκολα μπορεί να υπάρξει λύση από τις αγορές και από το κράτος ξεχωριστά ( Κουφάρης, 2010). 

Τα πραγματικά προβλήματα όμως της κρίσης τα οποία επεκτάθηκαν και στο σύνολο των πολιτών είναι η άνοδος των επιτοκίων, η δύσκολη λήψη δανείων, η άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων και των καυσίμων που επέφεραν την ακρίβεια και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Δημιουργήθηκε πτώση καταναλωτικών δαπανών, άρα και πτώση των κύκλων των εργασιών. Η ελληνική οικονομία, βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στην οικονομική ύφεση και τη δημοσιονομική κατάρρευση( Κουφάρης, 2010).

Ουκ ολίγοι πολίτες ( περίπου στους 70.000) από λανθασμένη και μάλλον υπαίτια ενημέρωση των τραπεζικών υπαλλήλων διάφορων τραπεζών της Ελλάδας, οδηγήθηκαν στην λήψη δανείου σε αλλοδαπό νόμισμα ποντάροντας κυρίως στο χαμηλό επιτόκιο που υπήρχε τότε σε σχέση με το ευρώ. Αναφέρεται ενδεικτικά ότι τα συγκεκριμένα δάνεια σε ελβετικό φράγκο είχαν εμφανιστεί το 2006 αλλά διαφημίστηκαν εντόνως το 2007 και το 2008, και διαφημίστηκαν λόγω του χαμηλού επιτοκίου της περιόδου ήτοι της τάξεως του 2% με 2,5%. Αξίζει να τονισθεί επίσης, πως την ίδια περίοδο η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου σε σχέση με το ευρώ ήταν 1,610 και αυτός που αποφάσιζε να δανειστεί σε ξένο νόμισμα ωφελούταν τόσο από το χαμηλό επιτόκιο όσο και από το αδύναμο τότε ελβετικό φράγκο. Δυστυχώς, η υφιστάμενη οικονομική κρίση επέφερε την ισχυροποίηση του ελβετικού φράγκου, και τον Σεπτέμβριο του 2011 η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας επέβαλε πλαφόν στην ισοτιμία του νομίσματος σε σχέση με το ευρώ στο 1,20 και έκτοτε όσοι είχαν πάρει ήδη δάνειο, βρέθηκαν αντιμέτωποι και αβοήθητοι με τη σταθεροποίηση της οφειλής τους, παρά το γεγονός ότι συνέχισαν να καταβάλλουν κανονικά τις μηνιαίες δόσεις του δανείου τους.

Στεγαστικό δάνειο ή επενδυτικό προϊόν; Αγωγή ακύρωσης του δανείου;

Τέτοιου είδους συμβάσεις συνιστούν συμβάσεις δανείου κατά την έννοια της 806 Α.Κ, ήτοι « σύμβαση που έχει ως αντικείμενο τη μεταβίβαση κυριότητας χρημάτων ή άλλων αντικαταστατών πραγμάτων με ή χωρίς αντάλλαγμα από τον έναν συμβαλλόμενο στο άλλο, με υποχρέωση αυτού να επιστρέψει άλλα πράγματα της αυτής ποιότητας και ποσότητας μετά τη λήξη της σύμβασης». Πρόκειται δε για reκαταρτιζόμενη σύμβαση όπου η μεταβίβαση της κυριότητας του δανείσματος αποτελεί στοιχείο της σύμβασης δανείου και μάλιστα αμφοτεροβαρής λόγω του ότι το δάνειο συμφωνήθηκε έντοκο με τρόπο, ώστε η υποχρέωση τοκοδοσίας να αποτελεί αντάλλαγμα για την παραμονή του δανείσματος για ένα συμφωνημένο διάστημα.

Όμως με υπαιτιότητα των τραπεζών, οι συμβάσεις δανείου σε ελβετικό φράγκο φέρουν την ιδιότητα του επενδυτικού προϊόντος αφού, συνδέει την οφειλή με την διεθνή αγορά συναλλάγματος, προσδιορίζει αυτήν με βάση μια κινητή αξία, επιρρίπτει τον συναλλαγματικό κίνδυνο στους καταναλωτές και συστηματικά εντάσσει την επένδυση ως σκοπό της έννομης σχέσης μεταξύ του καταναλωτή και της εκάστοτε τράπεζας, με τρόπο που προσδιορίζονται συνακόλουθα και οι συμβατικές παροχές και προκύπτει διάφορη κατανομή και επίρριψη κινδύνων στα συμβαλλόμενα μέρη σε σχέση με την έννομη σχέση δανείου. Πρόκειται δηλαδή, για μια σύμβαση που ο καταναλωτής φέρει τον συναλλαγματικό κίνδυνο, ήτοι αυτόν της αλλαγής της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Δηλαδή, μια «επένδυση» σε ξένο συνάλλαγμα, χωρίς αυτούσια καταβολή αυτού και εξ αυτού αυτή προσδιορίζονταν πλέον από μια κινητή αξία, ήτοι το συνάλλαγμα των ελβετικών φράγκων και την ισοτιμία αυτού σε ευρώ.

Η σύναψη τέτοιας σύμβασης δανείου αντιβαίνει πλήρως στην βούληση των ανθρώπων που τους χορηγήθηκε στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, αλλά και στον σκοπό εξ ολοκλήρου του δανείου. Τα δάνεια σε συνάλλαγμα κατά την τραπεζική πρακτική συνιστούν σύμβαση παροχής επενδυτικής υπηρεσίας και δη σύνθετου χρηματοπιστωτικού προϊόντος που εμπεριέχει παράγωγα σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Συνεπώς μια τέτοια σύμβαση, στην πραγματικότητα δεν φέρει τα χαρακτηριστικά της σύμβασης στεγαστικού δανείου, και δυστυχώς οδηγεί στην παράνομη και αντιβαίνουσα βούληση και επίρριψη σε βάρος του καταναλωτή του συναλλαγματικού κινδύνου. Στις περισσότερες δε περιπτώσεις, οι καταναλωτές ουδέποτε έλαβαν γνώση αυτού του συναλλαγματικού κινδύνου ούτε κατά τη διάρκεια της σύναψης της συμβάσεως αλλά ούτε και μεταγενέστερα. Πάντως τα προϊόντα συναλλάγματος απευθύνονται σε πρόσωπα με το κατάλληλο επενδυτικό προφίλ, γνώση της σχετικής αγοράς και συνεπώς, ικανότητα ανάληψης των σχετικών κινδύνων, σε πρόσωπα που χαρακτηρίζονται επενδυτές ειδικού τύπου. Τέτοια πρόσωπα προφανώς και δεν θα ήταν άνθρωποι που νόμιζαν ότι θα τους χορηγηθεί στεγαστικό δάνειο.

Αξίζει μνείας, η λειτουργία της αγοράς συναλλάγματος, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η διαφορά της αγοράς συναλλάγματος και του στεγαστικού δανείου. Ειδικότερα, «το χρήμα υπό στενή έννοια το νόμισμα, είναι αγαθό εμπορεύσιμο ( για το ότι το αλλοδαπό νόμισμα ή συνάλλαγμα αποτελεί χρηματιστηριακό πράγμα) όχι μόνο στα όρια μιας συγκεκριμένης επικράτειας αλλά και διεθνώς. Κάθε νόμισμα έχει μια σταθερή ή κυμαινόμενη, ανταλλακτική σχέση με νομίσματα άλλων κρατών. Οι συναλλαγές μεταξύ διαφορετικών εθνικών νομισμάτων είναι φαινόμενο σοβαρότατο της διεθνούς οικονομικής ζωής και μέχρι ενός σημείου εξυπηρετεί τις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. Εκτός όμως αυτού, η συναλλαγή επί ξένου νομίσματος μπορεί να οφείλεται σε λόγους εξασφάλισης ή καθαρής κερδοσκοπίας».( Καλλιμόπουλος, Το δίκαιο του χρήματος)

Στην αγορά συναλλάγματος αποτυπώνεται η συναλλαγή η οποία συνίσταται στην ανταλλαγή ενός νομίσματος με άλλο στη διεθνή αγορά συναλλάγματος, όπου η τιμή του νομίσματος, ήτοι η ισοτιμία είναι ουσιαστικά η ποσότητα του ξένου νομίσματος που μπορεί να αγοραστεί με μια μονάδα εγχώριου και το αντίστροφο, ήτοι η σχετική τιμή των δύο νομισμάτων. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες διαμορφώνονται στην αγορά του συναλλάγματος( foreignexchangemarket) η οποία περιλαμβάνει τη δραστηριοποίηση των εμπορικών τραπεζών, των πολυεθνικών εταιρειών, των διαφόρων οικονομικών οργανισμών αλλά και τις κεντρικές τράπεζες των χωρών.

Η αγορά συναλλάγματος γνωστή ως FX ή forex θεωρείται οποιοδήποτε μέρος στο οποίο γίνεται εμπόριο με ανταλλαγή του ενός, με κάποιο άλλο. Δεν έχει ορισμένο φυσικό χώρο για τις συναλλαγές. Είναι μια αποκεντρωμένη αγορά που λειτουργεί 24 ώρες την ημέρα και 365 ημέρες τον χρόνο. Αποτελεί την μεγαλύτερη χρηματοοικονομική αγορά στον κόσμο. Την συναλλαγματική αγορά αποτελούν: κεντρικές τράπεζες, επενδυτές, εμπορικές τράπεζες, μεγάλες εταιρίες, μεσίτες συναλλάγματος, κερδοσκόποι εισαγωγείς και εξαγωγείς κ.α. και χαρακτηρίζεται από τα εξής στοιχεία : α) οι συναλλαγές που γίνονται σε αυτήν έχουν βραχυχρόνιο χαρακτήρα, β) η συναλλαγματική αγορά δεν εντοπίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο εδαφικό χώρο, γ) στην αγορά συναλλάγματος το στοιχείο του χρόνου διαδραματίζει σπουδαίο λόγο και δ) στην αγορά συναλλάγματος στρέφονται επενδυτές που δεν αποστρέφονται τον κίνδυνο, αλλά επιθυμούν ανάληψη αυξημένου επενδυτικού κινδύνου και επίτευξη υψηλών επιδόσεων. Συνακόλουθα, επιβεβαιώνεται ότι η μακροχρόνια υποχρέωση ( αυτή αποπληρωμής του συγκεκριμένου δανείου) και ο συναλλαγματικός κίνδυνος είναι δύο έννοιες ασύμβατες.

Σημειώνεται ότι η αγορά συναλλάγματος, ισχυροποίησε τη χρήση ξένου νομίσματος και την κατέστησε πιο δημοφιλή ως μέσον επένδυσης και κερδοσκοπίας. Παγκοσμίως δε το εμπόριο συναλλάγματος, θεωρείται το πλέον εκτεθειμένο στους εμπορικούς κινδύνους. Δεν είναι συνεπώς δυνατόν να θεωρηθεί μια σημερινή τιμή ως ισχύουσα ή προσδοκώμενη για μελλοντικές χρήσεις.

Ηθελημένη υπαιτιότητα ως προς την ενημέρωση των καταναλωτών;

Με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο ( Ν. 2396/1996) και το θεσμικό πλαίσιο που έχει θεσπιστεί από την Τράπεζα της Ελλάδος, οι υποχρεώσεις των τραπεζών συνίστανται στην κατάλληλη ενημέρωση των συναλλασσόμενων τόσο πριν την υπογραφή των συμβάσεων όσο και κατά τη λειτουργία τους. Ειδικότερα σε ότι αφορά τα δάνεια σε συνάλλαγμα, τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να παρέχουν κατ’ ελάχιστον προσυμβατική ενημέρωση ως προς τους κινδύνους, τη δυνατότητα και το κόστος τεχνικών κάλυψης του συναλλαγματικού κινδύνου.

Σύμφωνα λοιπόν, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και τις οδηγίες της Τραπέζης της Ελλάδος, η ενημέρωση όφειλε σε κάθε περίπτωση να είναι πλήρης, ολοκληρωμένη και επαρκής και πιο συγκεκριμένα οφείλουν οι τραπεζικοί υπάλληλοι να εκθέτουν με συγκεκριμένα παραδείγματα, υπολογισμούς και με προσομοιώσεις υποθετικών σεναρίων, τι σήμαινε ο κίνδυνος των συναλλαγματικών διακυμάνσεων, ποιους τομείς θα επηρέαζε και ποιους συμφωνημένους όρους θα άλλαζε, έτσι ώστε ο καταναλωτής να κατανοούσε το μέγεθος και τη διάσταση αυτού του κινδύνου. Σχεδόν στις πλείστες περιπτώσεις η ενημέρωσh αφορούσε αποκλειστικά ΜΟΝΟ το χαμηλό επιτόκιο libor.

Αγωγή για την ισοσκέλιση της ζημίας –

 ασφαλιστικά μέτρα για τη ρύθμιση προσωρινά της κατάστασης;

Είναι γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις, οι υποψήφιοι δανειολήπτες ενημερώνονταν από υπάλληλους τραπεζών, οι οποίοι δεν είχαν τα απαραίτητα προσόντα που απαιτούνται για να χορηγήσουν στους «πελάτες» τα εν λόγω δάνεια σε ελβετικά φράγκα, δεδομένου ότι υπάρχει σχετική νομοθεσία για τι κλάση πρέπει να έχει ένας τραπεζικός υπάλληλος ο οποίος διαπραγματεύεται με τον υποψήφιο πελάτη τη σύναψη τέτοιου «επενδυτικού προϊόντος» και όχι ακριβώς δανείου. Στην προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι στον νόμο Ν. 3371/2005 και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 49 αυτού. Άρα, δεν έχει γίνει σε καμία των περιπτώσεων η σύναψη του δανείου και η διαπραγμάτευση συνάψεως του κάτω από τη νόμιμη σκεπή που επιβάλει ο νομοθέτης, και τούτο σημαίνει «ηθελημένη υπαιτιότητα» της τραπεζικής εταιρίας.

Αρχικώς, το επιχείρημα ότι ο υπάλληλος ως προστηθείς της ανώνυμης εταιρίας δεν είχε την απαραίτητη κλάση, είναι σημαντικό αφού στην ουσία η σύμβαση δανείου σε συνάλλαγμα και δη σε ελβετικό φράγκο είναι ένα είδος επενδυτικού προϊόντος. Ύστερα από μελέτη όμως, διαπιστώνεται πως δεν είναι το σημαντικότερο αφού το αν η χορήγηση αυτού του δανείου σε συνάλλαγμα θεωρείται όντως δάνειο ή επενδυτικό προϊόν, είναι κάτι το οποίο δεν έχει οριστικά οριοθετηθεί. Αλλού οι τράπεζες του προσδίδουν την έννοια του στεγαστικού δανείου και αλλού του προσδίδουν το κύριο χαρακτηριστικό της γνώσης από μέρους σας της έννοιας του συναλλαγματικού κινδύνου, εξού και μιλάμε για ένα είδος επενδυτικού προϊόντος.

Αυτό που φαίνεται περίεργο είναι πως σε όλες τις συμβάσεις χορήγησης δανείων σε ελβετικό φράγκο, στους γενικούς όρους συναλλαγής δεν επισημαίνεται τίποτα σχετικά με την προστασία του αντισυμβαλλομένου πελάτη. Ενώ δηλαδή, προβλέπουν για παράδειγμα μια προστασία της μηνιαίας δόσης από ενδεχόμενη αλλαγή της ισοτιμίας φράγκου – ευρώ, δεν προβλέπουν καμία ανανέωση αυτής της προστασίας παρά μόνο κατάργησή αυτής φυσικά με κόστος, δεν προβλέπουν ενδεχόμενη αύξηση ή μείωση του άληκτου κεφαλαίου του δανείου φυσικά ΔΟΛΙΩΣ, αφού μπορεί εύκολα να ερωτηθεί κανείς – γιατί να προβλεφτεί μόνο η προστασία της δόσης και όχι η προστασία του κεφαλαίου ; Τι ακριβώς σημαίνει αυτό ; Σημαίνει λοιπόν, ότι δεν έχουν τηρηθεί οι όροι που επιβάλλονται από τον Ν.2251/1994 που έχει θεσπιστεί για την προστασία των καταναλωτών. Κατά τις επιταγές του παραπάνω νόμου, οι γενικοί όροι συναλλαγών, δηλαδή οι όροι που έχουν διατυπωθεί εκ των προτέρων για απροσδιόριστο αριθμό μελλοντικών συμβάσεων, απαγορεύονται και είναι ΑΚΥΡΟΙ αν έχουν ως αποτέλεσμα την διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων μερών σε βάρος του καταναλωτή, όπως ακριβώς άλλωστε συμβαίνει και στην περίπτωση των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο.

Η διαπίστωση της καταχρηστικότητας συνάψεως όρων γενικών συναλλαγής αποτελεί και το κύριο επιχείρημα μιας αγωγής. Για να γίνει αντιληπτή η καταχρηστικότητα ενός γενικού όρου συναλλαγής πρέπει πρώτα να ερευνηθεί αν υπάρχει τυπική διατάραξη ως απόκλιση από συνηθισμένη ρύθμιση και στη συνέχεια, να ερευνάται ο βαθμός έντασης της απόκλισης αυτής, δηλαδή αν η απόκλιση αυτή στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφορά αξιολογικές εκτιμήσεις καθοδηγητικού χαρακτήρα του ενδοτικού δικαίου. Συνεπώς, πρέπει πρώτα να ερευνάται αν αντίκειται ο γενικός όρος συναλλαγής, σε απαγορευτική ρήτρα που συγκαταλέγεται στην ενδεικτική απαρίθμηση του καταλόγου του άρθρου 2 παρ. 7 του Ν. 2251/1994, ο οποίος περιέχει “perse” καταχρηστικές ρήτρες. Σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος ελέγχεται κατά πόσο ο συγκεκριμένος γενικός όρος συναλλαγής περιέχει αποκλίσεις από ουσιώδεις αξιολογήσεις καθοδηγητικού χαρακτήρα ενδοτικού δικαίου (Ολ.ΑΠ 6/2006). Και για του λόγου το αληθές αξιολογήσεις καθοδηγητικού χαρακτήρα, είναι αυτές που διαμορφώνουν τον σκοπό και την διατήρηση της φύσης της σύμβασης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών και που απηχούν πράγματι δικαιολογημένες προσδοκίες του πελάτη για το συγκεκριμένο είδος συναλλαγής. Δηλαδή τις τυπικές και δικαιολογημένες προσδοκίες του πελάτη για το συγκεκριμένο είδος συναλλαγής.

Αν κάποιοι από εσάς αυτούς τους γενικούς όρους συναλλαγής σας τους είχαν συμπεριλάβει στη σύμβαση σας δανείου και εξ αυτού στην περίπτωση που έχετε υπογράψει οποιαδήποτε ρήτρα «ότι λάβαμε γνώση των όρων της σύμβαση και παραιτούμαστε του δικαιώματός μας να την αμφισβητήσουμε» ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ, με την ένταξη τούτων στην συναφθείσα σύμβαση, δεν τους καθιστά σε καμία περίπτωση έγκυρους, αν βέβαια ήταν άκυροι, διότι οι κανόνες για τον έλεγχο της καταχρηστικότητας τους, με βάση τα κριτήρια των παραγράφων2,6, και 7 του Ν. 2251/1994 είναι κανόνες αναγκαστικού δικαίου από την εφαρμογή των οποίων δεν είναι δυνατή η συμβατική παραίτηση ( άρθρο 3 ΑΚ Ολ.ΑΠ 6/2006).

Ποιος λοιπόν συμπαραστέκεται στους χιλιάδες ανθρώπους που ταλαιπωρούνται καθημερινώς αναζητώντας την αλήθεια για την παράνομη, καταχρηστική, ηθελημένη και υπαίτια συμπεριφορά των τραπεζών αυτών; Ποιος θα εξασφαλίσει την ηρεμία των ανθρώπων αυτών που ύστερα από πλάνη υπέγραψαν συμβάσεις δανείου που τους οδηγούν καθημερινώς στην εξαθλίωση;

Γράφει ο Κοκκινογένης Ιωάννης - πηγή : http://curia.gr/i-periptosi-ton-daneion-se-elvetiko-fragko-alitheies-kai-psemata/

Δάνεια σε Ελβετικό Φράγκο: Μια υπόθεση που ανοίγει νέα δεδομένα στο καυτό πρόβλημα

Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου στην Περιφέρεια έκανε δεκτή προσωρινή διαταγή και υποχρέωσε την τράπεζα ν΄ ανέχεται την καταβολή του 20% των δόσεων δανείου σε Ελβετικό Φράγκο με την αρχική ισοτιμία λήψης του δανείου μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης. Έτσι ο δανειολήπτης θα καταβάλει συνολικά το ποσό των 228 ευρώ μηνιαίως αντί του ποσού των 1.530 ευρώ.

Με αυτό τον τρόπο υπήρξε έστω και προσωρινό δικαστικό μπλόκο στον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας του.
Η υπόθεση αφορά ελεύθερο επαγγελματία, που έλαβε το 2006 στεγαστικό δάνειο σε ευρώ. Το 2008 μετέτρεψε το δάνειο σε ελβετικό φράγκο και έλαβε και άλλο δάνειο επισκευαστικό. Το συνολικό ποσό δανείου ήταν σε ευρώ 141.000 ευρώ με ισοτιμία 1,613. Η δόση του ήταν περίπου 1.140 ευρώ μηνιαίως.

Το δάνειο εξυπηρετούνταν κανονικά μέχρι και το 2010 όταν και μειώθηκαν δραματικά, σύμφωνα με πληροφορίες, τα εισοδήματα του δανειολήπτη, οπότε έλαβαν χώρα ρυθμίσεις προκειμένου να αποπληρώνει το ήμισυ των δόσεων . Το έτος 2014 δεν έλαβε χώρα άλλη ρύθμιση και έτσι οδηγήθηκε σε αδυναμία καταβολής των δόσεων του, που ανερχόταν πλέον στο ποσό των 1.530 ευρώ περίπου. Ως εκ τούτου, χρησιμοποίησε το νόμο4224/2013 ώστε να καταβάλλει το 20% της τελευταίας ενήμερης δόσης.

Η τράπεζα δεν δέχτηκε τις καταβολές και όποια ποσά κατέβαλε αντί να τα χρεώνει στις δανειακές συμβάσεις τα χρέωνε σε πιστωτική κάρτα. Στην συνέχεια κατήγγειλε τις δανειακές του συμβάσεις τον Απρίλιο του 2014 και του ζήτησε να καταβάλλει εντός 5 ημερών το ποσό των 162.000 ευρώ μετατρέποντας το καταλοιπο με ισοτιμία 1,215.

Οι καταβολές του από την χρονική στιγμή που έλαβε τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο μέχρι την καταγγελία ανέρχονταν σε 65.000 ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, από την υπεράσπιση του συγκεκριμένου δανειολήπτη, για ένα δάνειο 141.000 ευρώ καταβλήθηκαν σε 7 μόλις έτη 65.000 ευρώ και το δάνειο όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε κατά 21.000 ευρώ.

Σημειωτέον ότι τον χρόνο καταγγελίας, όχι μόνο δεν όφειλε ο δανειολήπτης, αλλά είχε καταβάλλει μεγαλύτερο ποσό. Μέχρι τον χρόνο της καταγγελίας (Απρίλιος του 2014) έπρεπε να καταβληθούν 102.000 ελβετικά φράγκα. Εάν αυτά μετατραπούν με την ισοτιμία 1,215, ισοτιμία τον χρόνο της καταγγελίας (Απρίλιος 2014) το οφειλόμενο ποσό ανέρχεται σε 83.950 ευρώ , εάν, δε, μετατραπούν με αρχική ισοτιμία ανέρχονται σε 63.236 ευρώ , με δεδομένο ότι ο δανειλήπτης κατέβαλε περίπου 65.000 ευρώ.

Υπήρξε, στη συνέχεια άσκηση αγωγής για να κριθεί άκυρη η καταγγελία, ως καταχρηστική, να ενεργοποιηθούν οι δανειακές συμβάσεις και να καταβάλλει πλέον τις δόσεις με την αρχική ισοτιμία. Επίσης, κατατέθηκαν ασφαλιστικά μέτρα και ζητήθηκε προσωρινή διαταγή, ώστε μέχρι να εκδικαστεί η αγωγή να ανέχεται η τράπεζα την καταβολή μέχρι την 31-12-2014 του 20% της τελευταίας ενήμερης δόσης βάση του ν. 4224/2013 , η οποία οριζόταν σε ελβετικό φράγκο αλλά με την μετατροπή αυτής με την αρχική ισοτιμία και κατόπιν από 1-1-2015 ολόκληρη τη δόση με την αρχική ισοτιμία.

Επιπλέον, ζητήθηκε προσωρινή διαταγή, ώστε μέχρι να εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα να καταβάλλει μέχρι την συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων το 20% της δόσης μετατρεπόμενης όμως με την αρχική ισοτιμία προκειμένου να διασωθεί η πρώτη κατοικία του από τον πλειστηριασμό.

"Ανοίγει τον δρόμο για την δίκαιη αποκατάσταση των δανειοληπτών"

"Οί όροι της δανειακής συμβάσεως σε ελβετικό φράγκο πρέπει να διέπονται από την θεμελιώδη αρχή της διαφάνειας" σημειώνει η δικηγόρος δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο που ήδη έχουν προσφύγει δικαστικά, Νούκα Αριάδνη. Σημειώνει δε, ότι " η απόφαση του Ευρωπα:iκού Δικαστηρίου που ασχολήθηκε συγκεκριμένα με τους όρους, ανοίγει τον δρόμο για την δίκαιη αποκατάσταση των δανειοληπτών που επί χρόνια παρέμεναν απόλυτα εγκλωβισμένοι σε συμβάσεις που περιείχαν αδιαφανείς και ακατανόητες ρήτρες συναλλαγματικών ισοτιμιών με συνέπεια σοβαρότατες οικονομικές επιβαρύνσεις εις βάρος τους"

Μάλιστα τονίζει ότι "στην προσφατη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης έρχεται να προστεθεί νέα δικαστική δικαίωση δανειολήπτη με δάνειο σε ελβετικό φράγκο. Ειδικότερα , δανειολήπτης την υπόθεση του οποιου χειρίζομαι ζήτησε και πέτυχε την έκδοση προσωρινής διαταγής, με την οποία υποχρεώθηκε η τράπεζα ν΄ ανέχεται την καταβολή των δόσεων με την αρχική ισοτιμία ελβετικού φράγκου - ευρώ και όχι την συναλλαγματική ισοτιμία που έθετε η τράπεζα και επιβάρυνε κατά 35% περίπου τόσο την δόση του, όσο και το αρχικό κεφάλαιο προστατεύοντας συγχρόνως και την κύρια κατοικία του από ενδεχόμενο πλειστηριασμό.

Προσβλέπω ότι αναμένονται σωρεία θετικών δικαστικών αποφάσεων που στηριζόμενες στην αρχή της διαφάνειας των δανειακών συμβατικών όρων καθώς και στις αρχές της καλής πίστης και χρηστών συναλλακτικών ηθών θα δώσουν οριστικό τέλος στην επί χρόνια άδικη αντιμετώπιση των δανειληπτών και θα οδηγήσουν στον απεγκλωβισμό τους, ο οποίος επιβάλλεται μεταξύ άλλων και λόγω των δυσχερών οικονομικών συνθηκών".

Πηγή:www.reporter.gr

Tο πλιάτσικο με τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Μια τεράστιας σημασίας απόφαση του ΕΔΑΔ που αφορά χιλιάδες δανειολήπτες στην Κύπρο εκδόθηκε προ ημερών και δημιουργεί νέα δεδομένα τα οποία θα πρέπει να αξιοποιηθούν δεόντως προς όφελος των ανυποψίαστων πολιτών που δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο. Αποτέλεσμα να χρωστούν στις τράπεζες μετά από χρόνια καταβολής δόσεων τα ίδια ή και περισσότερα απ’ όσα έχουν αρχικά δανειστεί. 

Με βάση την απόφαση του ΕΔΑΔ, όσοι δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο, θα πρέπει να αποπληρώνουν το δάνειό τους με βάση την ισοτιμία που ίσχυε την ημέρα εκταμίευσης του δανείου και όχι την ισοτιμία που ισχύει σήμερα. Παρόμοια απόφαση εξεδόθη και από ελληνικό δικαστήριο, όπου δικαιώθηκε Έλληνας δανειολήπτης στο Πρωτοδικείο Ξάνθης. Θα πρέπει, λοιπόν, να αξιοποιηθεί η εν λόγω απόφαση από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και την Κεντρική Τράπεζα για να τερματιστεί το πλιάτσικο των τραπεζών.

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-paraskinio/40/207122/to-pliatsiko-me-ta-daneia-se-elvetiko-fragko#sthash.oehKF5hl.dpuf

Απόφαση σταθμός από το Πρωτοδικείο Ξάνθης – Δικαίωσε δανειολήπτη στεγαστικού σε συνάλλαγμα!

-Συνταξιούχος Αστυνομικός στην Ξάνθη προσέφυγε στη δικαιοσύνη για δάνεια που πήρε σε ελβετικά φράγκα 

-Ζητούσε, και πέτυχε, να γίνει μετατροπή του σε ευρώ για την αποπληρωμή 

-Όλο το σκεπτικό της απόφασης που αποτελεί πλέον δεδικασμένο 

Στην έκδοση μιας ιδιαίτερα γενναίας απόφασης που αποτελεί πλέον ένα σημαντικό δεδικασμένο προχώρησε πριν από μερικές ημέρες το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης δικαιώνοντας δανειολήπτη στεγαστικού δανείου σε ελβετικά φράγκα. 

Η υπ. αριθμ. 23/2014 απόφαση του Δικαστηρίου σκόρπισε χαμόγελα σε 65.000 περίπου δανειολήπτες κατά μήκος της χώρας που αντιμετωπίζουν αντίστοιχο πρόβλημα, έχουν συνάψει δηλαδή δανειακές συμβάσεις σε συνάλλαγμα το οποίο υποχωρεί έναντι του ευρώ με αποτέλεσμα οι ίδιοι να καλούνται να βάλουν διπλά και τριπλά το χέρι στην τσέπη 

Το ιστορικό της προσφυγής

Ο ενάγων, συνταξιούχος Αστυνομικός σήμερα, σύναψε δανειακή σύμβαση με τραπεζικό ίδρυμα το 2007 με σκοπό να αγοράσει ένα διαμέρισμα. Η δανειακή σύμβαση ήταν σε συνάλλαγμα, και δη σε ελβετικά φράγκα. Το δάνειο του εγκρίθηκε και έτσι στις 5 Ιουνίου του 2007 η τράπεζα του κατέβαλε το ποσό των 166.680,60 ελβετικών φράγκων. Από εκείνη τη στιγμή και μετά ωστόσο ο δανειολήπτης βρέθηκε εγκλωβισμένος σε μια οικονομική περιπέτεια, αντίστοιχη με αυτή που βιώνουν χιλιάδες πολίτες που λαμβάνουν δάνεια σε συνάλλαγμα. 

Το ελβετικό φράγκο άρχισε να υποχωρεί σταδιακά έναντι του ευρώ, με αποτέλεσμα παρά τα χρήματα που ο δανειολήπτης κατέβαλε το κεφάλαιο του δανείου να μην μειώνεται στον βαθμό που ο ίδιος θα περίμενε. Το δάνειο που είχε συνάψει προέβλεπε την καταβολή  300  μηναίων τοκοχρεωλυτικών δόσεων με κυμαινόμενο επιτόκιο,  ωστόσο το αρχικό κεφάλαιο του δανείου που την ημέρα  της εκταμίευσης ανερχόταν σε 105.000 ευρώ, πέντε χρόνια μετά είχε μόλις μειωθεί στις 89.000 ευρώ λόγω της προαναφερόμενης υποχώρησης της αντίστοιχης ισοτιμίας των δύο νομισμάτων. Χαρακτηριστικά η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ είχε υποχωρήσει σε 1,183 το 2012 από 1,65 το 2007, όταν και εκταμιεύτηκε το δάνειο. 

Ο συνταξιούχος προσέφυγε στη δικαιοσύνη ζητώντας πρακτικά να αποπληρώσει το δάνειο που είχε λάβει βάσει της ισοτιμίας που ίσχυε την ημέρα που η τράπεζα του κατέβαλε τα χρήματα. 

Το σκεπτικό της δικαίωσης! 

Το Πρωτοδικείο Ξάνθης δικαίωσε τελικώς τον δανειολήπτη δημιουργώντας ένα δεδικασμένο που υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό χιλιάδες πολίτες της χώρας που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. 

Στην επίμαχη δανειακή σύμβαση που είχε συνάψει ο συνταξιούχος περιλαμβανόταν ο υπ αριθμ 7ος όρος σύμφωνα με τον οποίο “εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης είτε σε ευρώ, με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής”. 

Ο εν λόγω όρος κρίθηκε ασαφής και αόριστος και κατ' επέκταση καταχρηστικός από το Δικαστήριο, με τον δανειολήπτη μάλιστα να ισχυρίζεται πως δεν είχε ενημερωθεί για τον σοβαρό κίνδυνο που διατρέχει από ένα ενδεχόμενο υποτίμησης του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ τόσο για τις δόσεις όσο και για το κεφάλαιο και ζήτησε να κηρυχθεί άγονος ο επίμαχος όρος, γιατί δεν ήταν σε γνώση του.

Προς αυτή την κατεύθυνση το Δικαστήριο έκρινε πως η οφειλή του δανειολήπτη πρέπει να υπολογιστεί βάσει της ισοτιμίας των δύο νομισμάτων την περίοδο που εκταμιεύτηκαν τα χρήματα του δανείου, καθώς μπορεί μεν η εκταμίευση του δανείου να έγινε σε ελβετικά φράγκα ωστόσο την ίδια στιγμή η εν λόγω τράπεζα μετέτρεψε τα χρήματα σε ευρώ και ο δανειολήπτης προχώρησε στην εκταμίευση τους. Παράλληλα, ο ίδιος αποπλήρωνε τις δόσεις του σε ευρώ, κάτι που συνδυαστικά με τα παραπάνω οδήγησε το Δικαστήριο στη δικαίωση των αιτημάτων του. 

Όπως αναφέρει ο Σύλλογος Δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, με την απόφαση «απεγκλωβίζονται δανειολήπτες που ενώ επί σειρά ετών αποπλήρωναν κανονικά το δάνειο τους, βρέθηκαν να χρωστούν στις τράπεζες μετά από χρόνια τα ίδια ή και παραπάνω χρήματα από όσα είχαν πάρει στην αρχή. Και αποτελεί σταθμό για πλήθος πολιτών που έλαβαν δάνεια σε ελβετικά φράγκα, αφού επέλυσε ένα μεγάλο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και νομικό πρόβλημα».

Πηγή: thrakitoday.com

Καταναλώστε «έξυπνα» συμβουλεύει η ΔΕΗ: Απλές και εύκολες κινήσεις που σέβονται την τσέπη μας αλλά και το περιβάλλον!

Η μέση ελληνική οικογένεια καταναλώνει περίπου 3.750 kWh ηλεκτρικής ενέργειας σε ετήσια βάση, εκ της οποίας το 22% αφορά το μαγείρεμα, το 16% το ζεστό νερό, το 15% το ψυγείο, το 12% το φωτισμό και το 8% το πλυντήριο ρούχων. Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας;

Η ΔΕΗ δημιούργησε ένα διαδικτυακό, διαδραστικό τόπο παροχής συμβουλών, προτάσεων και πληροφοριών εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας, όπου παρέχονται πληροφορίες σχετικά με την ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας των οικιακών ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών συσκευών, καθώς επίσης, αναλυτική ενημέρωση επί των αναγραφομένων στοιχείων στις ενεργειακές ετικέτες των οικιακών συσκευών.

Κατά την αγορά ή αντικατάσταση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών καλό θα είναι να επιλέγονται πάντοτε οι αποδοτικότερες συσκευές όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας. Υπάρχουν επίσης πολλοί άλλοι τρόποι για εξοικονόμηση ενέργειας στη χρήση των διάφορων ηλεκτρικών συσκευών (εξοπλισμός γραφείου, ψυγεία, πλυντήρια, κουζίνες κ.ά), που δεν απαιτούν καμία επιπλέον οικονομική επιβάρυνση, αλλά αφορούν αποκλειστικά τη σωστή συμπεριφορά των χρηστών τους.

Πλυντήριο Ρούχων

• Επιλέξτε πλυντήριο ρούχων υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α+, Α++ ή Α+++).
• H αντικατάσταση πλυντηρίου ρούχων ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχο ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 23%.
• Προτιμάτε τη λειτουργία του πλυντηρίου σε χαμηλότερη θερμοκρασία. Με τα σύγχρονα απορρυπαντικά, τα ρούχα καθαρίζουν εξίσου καλά στις χαμηλές θερμοκρασίες.
• Αν διαθέτετε τις αναγκαίες εγκαταστάσεις, προτιμήστε πλυντήριο ρούχων διπλής παροχής νερού (hot and cold fill), το οποίο έχει δυνατότητα σύνδεσης με τον ηλιακό θερμοσίφωνα. Γνωρίζετε ότι έτσι επιτυγχάνεται μέχρι 55% εξοικονόμηση της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται από το πλυντήριο;
• Προτιμάτε τη λειτουργία του πλυντηρίου όταν είναι γεμάτο.
• Επιλέγετε πρόγραμμα πρόπλυσης μόνο όταν είναι απαραίτητο.
• Εφαρμόζετε πιστά τις οδηγίες λειτουργίας και συντήρησης του κατασκευαστή, προκειμένου να εξοικονομείτε ηλεκτρική ενέργεια, νερό και απορρυπαντικό.
• Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας για ρούχα χωρίς λεκέδες και προγράμματα μικρής διάρκειας για ρούχα λίγο λερωμένα.
• Καθαρίζετε τακτικά το φίλτρο του πλυντηρίου και ελέγχετε το σωλήνα παροχής νερού στο σημείο σύνδεσης.

Ηλεκτρικός Θερμοσίφωνας

• Επιλέξτε ηλεκτρικό θερμοσίφωνα κατάλληλης χωρητικότητας που ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας.
• Ρυθμίστε τη θερμοκρασία ζεστού νερού στους 40-50βαθμούς C.
• Αντικαταστήστε, εφόσον είναι εφικτό, τον ηλεκτρικό με ηλιακό θερμοσίφωνα. Η εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας για ζεστό νερό χρήσης φτάνει το 60% ή έως 9% στη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
• Φροντίστε ο ηλεκτρικός θερμοσίφωνας να διαθέτει ενισχυμένη μόνωση.
• Συστήνεται η χρήση κεφαλής ντους εξοικονόμησης νερού.

Ηλεκτρική Κουζίνα

• Επιλέξτε ηλεκτρική κουζίνα με φούρνο ενεργειακής κατηγορίας Α.
• H αντικατάσταση ηλεκτρικής κουζίνας με φούρνο μέσης χωρητικότητας ενεργειακής κατηγορίας C, με αντίστοιχη ενεργειακής κατηγορίας Α, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 27%.
• Όταν η βάση του σκεύους είναι 1-2 εκατοστά μικρότερη από την εστία της ηλεκτρικής κουζίνας σπαταλάτε το 20-30% της θερμότητας και της ηλεκτρική ενέργειας.
• Αποφύγετε να ανοίγετε άσκοπα την πόρτα του φούρνου, διότι χάνεται το 20% της θερμότητας.
• Κλείστε την εστία ή το φούρνο της κουζίνας λίγο πριν ολοκληρώσετε το μαγείρεμα.
• Προτιμήστε η ηλεκτρική κουζίνα να διαθέτει κεραμικές εστίες με αυτόματο θερμοστάτη.
• Χρησιμοποιώντας τη χύτρα ταχύτητας εξοικονομείτε 30-60% ηλεκτρικό ρεύμα και 80% χρόνο.

Πλυντήριο Πιάτων

• Επιλέξτε πλυντήριο πιάτων υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α+, Α++ ή Α+++).
• Η αντικατάσταση πλυντηρίου πιάτων ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχο ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 21%.
• Χρησιμοποιήστε προγράμματα μικρής διάρκειας για σκεύη λίγο λερωμένα.
• Επιλέγετε πρόγραμμα πρόπλυσης μόνο όταν είναι απαραίτητο.
• Προτιμάτε τη λειτουργία του πλυντηρίου όταν είναι γεμάτο.
• Καθαρίζετε τακτικά το φίλτρο του πλυντηρίου και ελέγχετε το σωλήνα παροχής νερού στο σημείο σύνδεσης.
• Εφαρμόζετε πιστά τις οδηγίες λειτουργίας και συντήρησης του κατασκευαστή, προκειμένου να εξοικονομείτε ηλεκτρική ενέργεια, νερό και απορρυπαντικό.

Ψυγείο

• Επιλέξτε ψυγείο υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α+, Α++ ή Α+++). Η αντικατάσταση ψυγείου ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχο ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 41%.
• Τοποθετήστε το ψυγείο μακριά από θερμαντικό σώμα, ηλεκτρική κουζίνα, πλυντήριο και μέρη που τα βλέπει ο ήλιος, γιατί μπορεί να αυξήσει την κατανάλωση της ηλεκτρικής του ενέργειας μέχρι και 30%.
• Ρυθμίστε το θερμοστάτη του ψυγείου, σύμφωνα με τις προτεινόμενες τιμές του κατασκευαστή, εναλλακτικά προτείνονται οι ρυθμίσεις στο θερμοστάτη του ψυγείουστους 7 βαθμούς C και του καταψύκτη στους -18 βαθμούς C, διότι μπορείτε να εξοικονομήσετε μέχρι και 15% από την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνει το ψυγείο.
• Αποφεύγετε να ανοίγετε συχνά την πόρτα του ψυγείου και να την κρατάτε πολλή ώρα ανοιχτή.
• Κάντε τακτικά απόψυξη σε περίπτωση που το ψυγείο σας δεν κάνει αυτόματη απόψυξη. Γνωρίζετε ότι πάγος πάχους 5 χιλιοστών αυξάνει κατά 30% την κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας του ψυγείου;
• Στις περιπτώσεις εντοιχισμού αφήνετε διάκενο τουλάχιστον 10 εκατοστών στο πίσω μέρος του ντουλαπιού επάνω από το ψυγείο.

Κλιματισμός

• Επιλέξτε κλιματιστική μονάδα υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α+, Α++ ή Α+++ ) και τεχνολογίας inverter.
• Η αντικατάσταση κλιματιστικής μονάδας ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχη ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 21% στην ψύξη και της τάξεως του 32% στη θέρμανση.
• Ρυθμίστε την κλιματιστική μονάδα σε θερμοκρασία 26 βαθμούς C το καλοκαίρι και 20 βαθμούς C το χειμώνα. Για κάθε βαθμό αύξησης (το καλοκαίρι) ή μείωσης (το χειμώνα) του θερμοστάτη του κλιματιστικού, εξοικονομούμε 7-10% στην κατανάλωση ρεύματος.
• Εφαρμόζετε πιστά τις οδηγίες λειτουργίας και συντήρησης του κατασκευαστή για το κλιματιστικό σας.
• Ο τακτικός και επιμελής καθαρισμός των φίλτρων αέρα του κλιματιστικού σας συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην αποδοτική λειτουργία του.
• Η τοποθέτηση ανοιχτόχρωμων τεντών σε μπαλκόνια και παράθυρα αντανακλά μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας κατά τους θερινούς μήνες.
• Πολλές φορές ένας ανεμιστήρας μπορεί να δροσίσει ικανοποιητικά ένα χώρο.

Ηλεκτρονικός υπολογιστής

• Μειώστε τη φωτεινότητα της οθόνης, γιατί η οθόνη καταναλώνει αρκετή ενέργεια και η επιπλέον φωτεινότητα αυξάνει την κατανάλωση.
• Οι φορητοί υπολογιστές λειτουργούν οικονομικότερα, συγκριτικά με τους υπολογιστές γραφείου.
• Μην αφήνετε την μπαταρία του φορητού υπολογιστή αχρησιμοποίητη για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Προτιμήστε την αναστολή λειτουργίας (hibernation) από την κατάσταση αναμονής (stand-by).
• Ανασυγκροτήστε το σκληρό δίσκο του υπολογιστή σας, διότι όσο πιο γρήγορα δουλεύει, τόσο λιγότερη ενέργεια καταναλώνει.
• Ελαχιστοποιήστε τις εξωτερικές συσκευές που βρίσκονται συνδεδεμένες στον υπολογιστή σας.
• Επιλέξτε μνήμη με μεγαλύτερη χωρητικότητα, διότι ο υπολογιστής θα εξαρτάται λιγότερο από την εικονική μνήμη που θέτει σε λειτουργία το σκληρό δίσκο, οδηγώντας σε υψηλότερη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
• Επιλέξτε υπολογιστή και περιφερειακά συστήματα με πιστοποίηση Energy Star.Το σήμα «Energy Star», είναι σήμα ποιότητας που φέρουν εκείνες οι ηλεκτρικές συσκευές γραφείου (οθόνες και Η/Υ, εκτυπωτές, φορητοί Η/Υ κ.ά.), οι οποίες πληρούν ορισμένες προδιαγραφές ενεργειακής απόδοσης. Ουσιαστικά πρόκειται για συσκευές χαμηλής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθιερώσει το σήμα «Energy Star» για συσκευές εξοπλισμού γραφείων, στο πλαίσιο συμφωνίας με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
• Η αγορά συσκευών με το συγκεκριμένο σήμα συμβάλλει στην εξοικονόμηση χρημάτων και ενέργειας, προστατεύοντας το περιβάλλον.
• Περισσότερες πληροφορίες: http://eu-energystar.org./el/index.html

Τηλεόραση

• Επιλέξτε συσκευές υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α ή Α+), όπου εφαρμόζεται η ενεργειακή σήμανση. Η αντικατάσταση τηλεόρασης ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχη ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 46%.
• Κλείνετε τις συσκευές από το διακόπτη τους και όχι από το τηλεκοντρόλ, γιατί τότε λειτουργούν σε κατάσταση αναμονής (stand-by) και συνεχίζουν να καταναλώνουν ηλεκτρική ενέργεια.
• Οι συσκευές σε κατάσταση αναμονής (stand-by) καταναλώνουν ποσοστό 5%-15% της συνολικής ετήσιας ηλεκτρικής οικιακής κατανάλωσης (πηγή: International Energy Agency), οδηγώντας σε επιπλέον κόστος, της τάξεως των 28-84€ σε ετήσια βάση.
• Ενημερωθείτε για την κατανάλωση της κάθε συσκευής σε ηλεκτρική ενέργεια, διότι διαφοροποιούνται σημαντικά μεταξύ τους και ιδιαίτερα στην κατάσταση αναμονής (stand-by).

Φωτισμός

• Επιλέγετε λαμπτήρες υψηλής ενεργειακής απόδοσης (κατηγορίας Α, Α+ ή Α++).
• H αντικατάσταση λαμπτήρα ενεργειακής κατηγορίας Β, με αντίστοιχο ενεργειακής κατηγορίας Α+, οδηγεί σε εξοικονόμηση ενέργειας της τάξεως του 70%.
• Τοποθετήστε, όπου είναι δυνατόν, λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας. Τέτοιοι είναι οι λαμπτήρες τεχνολογίας LED, οι λαμπτήρες φθορισμού ή οι συμπαγείς ηλεκτρονικοί λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης.
• Χρησιμοποιώντας λαμπτήρες LED μπορεί να εξοικονομήσετε μέχρι και 90% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει ένας κοινός λαμπτήρας (πυρακτώσεως).
• Προτιμάτε σημειακά εστιασμένο φωτισμό, όπου είναι απαραίτητο, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση εφαρμόστε γενικό φωτισμό χαμηλής έντασης και ισχύος.
• Η διάρκεια ζωής των λαμπτήρων τεχνολογίας LED και των συμπαγών ηλεκτρονικών λαμπτήρων είναι 25 φορές και 10 φορές αντίστοιχα μεγαλύτερη, από τη διάρκεια ζωής των κοινών λαμπτήρων (1.000 ώρες).
• Καθαρίζετε τακτικά τα φωτιστικά σώματα και τους λαμπτήρες.

Ενεργειακές ετικέτες

Η ενεργειακή σήμανση των οικιακών συσκευών παρέχει στους καταναλωτές, κατά τρόπο απλό και κατανοητό, ακριβείς, αναγνωρίσιμες και συγκρίσιμες πληροφορίες για την κατανάλωση ενέργειας, τις επιδόσεις και άλλα ουσιώδη χαρακτηριστικά (όπως για παράδειγμα η χωρητικότητα, η κατανάλωση νερού κ.ά.), των προϊόντων οικιακής χρήσης. Ουσιαστικά συνιστά το σύμβουλο των καταναλωτών στην επιλογή εκείνου του προϊόντος με το χαμηλότερο, συγκριτικά, κόστος λειτουργίας. Δεδομένου ότι ο χρόνος ζωής μιας οικιακής συσκευής είναι, κατά κανόνα, μεγαλύτερος από 10 έτη, το χαμηλό ετήσιο κόστος λειτουργίας της αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες επιλογής της.

Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται υπό μορφή εικονογραμμάτων σε ετικέτα, που είναι ενιαία για όλα τα προϊόντα μιας συγκεκριμένης κατηγορίας και η οποία υποχρεωτικά συνοδεύει τα υπόψη προϊόντα που διατίθενται προς πώληση σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξάρτητα από τη χώρα παραγωγής τους.

Η ετικέτα κάθε προϊόντος περιλαμβάνει, κατά κανόνα, επτά (7) τάξεις ενεργειακής απόδοσης, που ανάλογα με το είδος του προϊόντος κλιμακώνονται από το G (κόκκινο χρώμα που αφορά προϊόν χαμηλής απόδοσης) έως το Α+++ (σκούρο πράσινο χρώμα που υποδηλώνει ιδιαίτερα αποδοτικό προϊόν). Η σήμανση κάθε προϊόντος γίνεται με έγχρωμο βέλος, η αιχμή του οποίου είναι απέναντι από την αντίστοιχη τάξη ενεργειακής απόδοσής του.

πηγή: http://guide.xe.gr/

Αλλαγές στο πλαίσιο των υποχρεώσεων των τραπεζών

Ανάσα σε 70.000 δανειολήπτες που έλαβαν στο διάστημα 2006-2009 στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο αναμένεται να δώσουν οι αλλαγές που επήλθαν στο πλαίσιο εποπτικών υποχρεώσεων των τραπεζών για την διαχείριση των καθυστερούμενων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Σήμερα το συνολικό ύψος των στεγαστικών δανείων ανέρχεται σε 72 δισ. ευρώ. Από αυτά, επισφαλή έχουν καταστεί τα 21,6 δισ. ευρώ (ή το 30% των δανείων). Τα υπόλοιπα στεγαστικά δάνεια ύψους 50,4 δισ. ευρώ εξυπηρετούνται κανονικά. Σε αυτά περιλαμβάνονται δάνεια σε ελβετικό φράγκο, ύψους περίπου 7 δισ. ευρώ, τα οποία όμως θεωρούνται και τα πλέον επίφοβα να καταστούν μη εξυπηρετούμενα.

Η πράξη της Τράπεζας της Ελλάδος για τα κόκκινα δάνεια προβλέπει πως κάθε πιστωτικό ίδρυμα θα πρέπει να περιλαμβάνει ικανοποιητικό αριθμό εναλλακτικών τύπων ρύθμισης και οριστικής διευθέτησης των καθυστερούμενων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων με σκοπό την κατά περίπτωση αξιολόγηση κάθε δανειολήπτη.

Η πράξη προβλέπει και μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις όπως η μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου, η αλλαγή τύπου επιτοκίου από κυμαινόμενο σε σταθερό ή αντιστρόφως , η παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, αλλά και τον διαχωρισμό ενός ενυπόθηκου δάνειου δανειολήπτη σε δύο τμήματα.

Τραπεζικά στελέχη αναφέρουν πως αυτή η τελευταία πρόβλεψη είναι πολύ σημαντική για την περίπτωση των δανειοληπτών με δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Συγκεκριμένα, η Τράπεζα της Ελλάδας επιτρέπει στα πιστωτικά ιδρύματα να διαχωρίζουν ένα π.χ. ενυπόθηκο δάνειο δανειολήπτη σε δύο τμήματα:

Στο ενυπόθηκο δάνειο το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού.

Στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα με ρευστοποίηση περιουσίας ή με άλλου είδους διευθέτηση η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη.

Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν τα δάνεια σε φράγκο να διαχωριστούν σε «καλά» και «κακά» δάνεια. Το «καλό» δάνειο θα περιελάμβανε το ποσό οφειλής όπως αυτό διαμορφωνόταν την ημέρα που συνομολογήθηκε το δάνειο, εξαιρουμένων των τόκων που έχουν καταβληθεί στο ενδιάμεσο διάστημα. Το «κακό» δάνειο θα περιελάμβανε το «επαχθές» χρέος που προέκυψε από τη συναλλαγματική επιβάρυνση.

Ως απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να διαχωρίσει κάποιος το δάνειό του σε «καλό» και «κακό» θα ήταν η ομαλή και συνεπής εξυπηρέτηση του «καλού» δανείου σε βάθος πενταετίας. Μετά την παρέλευση της πενταετίας το «κακό» δάνειο θα μπορούσε να διαγραφεί οριστικά, κάτι που άλλωστε προβλέπει η πράξη της Τράπεζας της Ελλάδος.

Με τον τρόπο αυτόν και οι δανειολήπτες θα κατέβαλλαν πλήρη προσπάθεια για να εξυπηρετούν τα «καλά» τους δάνεια και οι τράπεζες θα ελαφρύνονταν από προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις.

Πηγή : http://www.newsbeast.gr/

Οι ενέργειες της ΕΚΤ δεν ασκούν πιέσεις στην SNB

Οι αγορές έδειξαν ότι τα πρόσφατα μέτρα της ΕΚΤ δεν είχαν κανέναν αντίκτυπο στην πορεία του ελβετικού φράγκου.

Πριν η ΕΚΤ ανακοινώσει τα μέτρα στήριξης της ευρωπαϊκής οικονομίας, υπήρχε μια ανησυχία σχετικά με τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει αυτή η κίνηση στο φράγκο, με αποτέλεσμα να έχουν υπάρξει διάφορα σενάρια σχετικά με τις κινήσεις στις οποίες θα μπορούσε να προβεί η SNB. Παρόλα αυτά, η UBS, σε σημερινή της έκθεση, αναφέρει ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος ανησυχίας και ότι η SNB έχει υιοθετήσει τη στάση: βλέποντας και κάνοντας.

Τα αρνητικά επιτόκια ή μια αλλαγή στο floor του EUR/CHF θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολύ ισχυρές πολιτικές

Η UBS, είχε εκφράσει εξαρχής την άποψη ότι η SNB δε θα «συρθεί» από τις αποφάσεις της ΕΚΤ και δε θα προχωρήσει αυτόματα σε πράξεις αντιστάθμισης λόγω της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. Άλλωστε, η ισοτιμία EUR/CHF ακόμα και μετά από τις αποφάσεις της ΕΚΤ, παραμένει σε πολύ μικρό εύρος διακύμανσης και κοντά στα 1,2200.

Σύμφωνα με τη UBS, η πλεονάζουσα ρευστότητα των ελβετικών τραπεζών είναι περίπου €267 δισ. την ώρα που στην Ευρωζώνη είναι €127 δισ. και το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του ελβετικού ΑΕΠ πάντα σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρωζώνη. Ως εκ τούτου, μια κίνηση μείωσης των επιτοκίων του φράγκου, θα έχει τρομακτικά μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ελβετική οικονομία. Παρόλα αυτά, αν και ο πληθωρισμός είναι χαμηλότερος από αυτόν της Ευρωζώνης, η SNB δε βλέπει αποπληθωριστικά σενάρια και αυτό δεν οδηγεί σε αλλαγή πολιτικής.

Δεν αναμένεται αλλαγή νομισματικής πολιτικής αύριο

Η UBS θεωρεί ότι η SNB δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσει όλο το νομισματικό της οπλοστάσιο για να κερδίσει τη μάχη με τον πληθωρισμό. Αν ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη κινηθεί ανοδικά, αυτό θα οδηγήσει σε άνοδο και τον πληθωρισμό στην Ελβετία. Όσο η Ελβετία έχει αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο με την Ευρωζώνη είναι λογικό να «εισάγει» και τις αποπληθωριστικές πιέσεις της Ευρωζώνης, τονίζει η UBS.

Η προοπτική των αρνητικών επιτοκίων θα μπορούσε να οδηγήσει σε έξοδο κεφαλαίων από το φράγκο και αυτό να επιταχύνει την πτώση του νομίσματος. Σύμφωνα με τη UBS, η SNB δεν έχει παρά να περιμένει να δει αν τα μέτρα της ΕΚΤ αποδειχθούν αποτελεσματικά. Αν αποδειχθούν, τότε είναι αρκετά πιθανό και το USD/CHF και το EUR/CHF να κινηθούν ανοδικά.

Πηγή:www.reporter.gr

Πηγή:www.reporter.gr