Κούρεμα Δανείων – Η λύση και των Κυπρίων

Έντονες είναι οι διαβουλεύσεις μεταξύ κομμάτων και κυβέρνησης αναφορικά με το νομοσχέδιο που έχει προωθηθεί στην Βουλή σχετικά με τις εκποιήσεις των ακινήτων λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Πολλές και οι προτάσεις που έχουν τεθεί στο τραπέζι, κάποιες από αυτές, κατά την άποψη μου, ορθές, σημαντικές και εποικοδομητικές για την καλύτερη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Κύπρου.
 
Εντούτοις, η αρχική κατάθεση της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις στο Κυπριακό Κοινοβούλιο, από μόνη της, ήταν μια λανθασμένη απόφαση και ενδεχόμενη ψήφιση της θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες για την κυπριακή κοινωνία και τους συμπολίτες μας. Θα έπρεπε η εν λόγω νομοθεσία να είχε κατατεθεί ως πακέτο με σειρά άλλων νομοθεσιών και ρυθμίσεων όπως το πλαίσιο της αφερεγγυότητας, αλλά και η υιοθέτηση ρυθμίσεων για διαγραφή μέρος στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων ώστε να υπήρχε ισορροπία μεταξύ των σχέσεων τράπεζας – δανειολήπτη. Είναι πασιφανές ότι με τα σημερινά νομοσχέδιά που βρίσκονται στο Κοινοβούλιο αλλάζουν μονομερώς και δραματικά οι σχέσεις αυτές υπέρ των τραπεζών. 
 
Η διαγραφή ή το «κούρεμα» μέρος ενός δανείου από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι μια πρακτική η οποία ανέκαθεν εφαρμοζόταν από τράπεζες σε πελάτες της. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες είδαν το φως στον Κυπριακό τύπο δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είχαν διαγράψει ή χαρίσει με αδιαφανείς διαδικασίες μερικές χιλιάδες η ακόμη και εκατομμύρια ευρώ σε πολιτικά πρόσωπα και σε κομματικά συνδεδεμένους φορείς αλλά και σε προύχοντες της χρηματοπιστωτικής ελίτ. Γεγονός που δεν είναι παράνομο όμως σίγουρα είναι αντιδεοντολογικό και αδόκιμο εάν αναλογιστεί κάποιος τα νομοθετήματα που έχουν κατατεθεί στην Βουλή σχετικά με τις εκποιήσεις ακινήτων.
 
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αριθμός κρατών έχουν σε αρκετές περιπτώσεις, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, εφαρμόσει τις διαγραφές δανείων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω της οικονομικής ύφεσης. Συγκεκριμένα, κράτη όπως η Ισλανδία, η Ουγγαρία και η Ιρλανδία έχουν ήδη προχωρήσει σε πολιτικές αποφάσεις κουρέματος δανείων και η Ελλάδα συζητά σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο και τις νομοτεχνικές ρυθμίσεις που θα το διέπουν.
 

Το Ουγγρικό παράδειγμα 
 
Tο Σεπτέμβριο του 2011 η Ουγγρική κυβέρνηση αποφάσισε κούρεμα των στεγαστικών δανείων που είχαν συναφθεί σε ελβετικό φράγκο κατά 23%. Η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν πέρασε νόμο με τον οποίο τα στεγαστικά δάνεια θα αποπληρώνονται στη σταθερή ισοτιμία των 180 φιορινιών ανά ελβετικό φράγκο. Η σημερινή ισοτιμία του ουγγρικού φιορινιού ανά ελβετικό φράγκο είναι 259 φιορίνια ανά ελβετικό φράγκο. Το υπόλοιπο ποσό υποχρεούνται να το πληρώσουν εγχώριες και ξένες τράπεζες που χορήγησαν τα εν λόγω δάνεια. Το 75% των στεγαστικών δανείων στην Ουγγαρία έχουν συναφθεί σε ελβετικό φράγκο, τα περισσότερα σε μια περίοδο που το ουγγρικό φιορίνι ήταν ισχυρότερο έναντι του ελβετικού νομίσματος. Η υποτίμηση του φιορινιού μετά το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008, λόγω της φυγής κεφαλαίων από ασθενέστερα προς ισχυρότερα νομίσματα, και η ισχυροποίηση του ελβετικού φράγκου, λόγω της διεθνούς οικονομικής ανασφάλειας, δημιούργησε χιλιάδες δανειολήπτες που δυσκολεύονται να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους.
 
 
Το Ισλανδικό παράδειγμα
 
Ήδη μόλις λίγους μήνες μετά το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο, η Κυβέρνηση της Ισλανδίας ανακοίνωνε την πρόθεση της να προχωρήσει σε "κούρεμα" του χρέους των νοικοκυριών προς τις τράπεζες. Η απόφαση της Ισλανδικής Κυβέρνησης, η οποία έχει περάσει πρόσφατα και από το Ισλανδικό Κοινοβούλιο, αφορά την παραγραφή ενός μέρους των χρεών των προσώπων που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο συνδεδεμένο με τον πληθωρισμό (κάτι που αφορά τη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων), χωρίς εισοδηματικές προϋποθέσεις. Από το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι θα ωφεληθούν γύρω στις 69.000 νοικοκυριά από τις 124.000 που αριθμεί η χώρα και πως κατά μέσο όρο μπορούν να διεκδικήσουν 1,1 εκατ. κορώνες (7.100 ευρώ). Το μέτρο αυτό χρηματοδοτείτε πλήρως από το κράτος χωρίς όμως να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, αφού η χρηματοδότησή του πιο πάνω μέτρου θα προέλθει από νέα φορολόγηση του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της Ισλανδίας, συμπεριλαμβανομένων και των χρεοκοπημένων τραπεζών της, οι οποίες διέρχονται φάση εξυγίανσης.
 
Πρέπει να σημειωθεί ότι το σχέδιο προκάλεσε εκτεταμένη πολεμική στην Ισλανδία εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και του οίκου αξιολόγησης Standard and Poor's, εξαιτίας του υψηλού κόστους του και των αβέβαιων οικονομικών επιπτώσεών του. Εντούτοις οι ανορθόδοξες πολιτικές αποφάσεις της πολιτικής ελίτ της Ισλανδίας, η σύγκρουση σε αρκετές περιπτώσεις με τους δανειστές της και η άρνηση της να επιβάλει κοινωνικά ισοπεδωτικές πολιτικές έχουν οδηγήσει την χώρα σε ρυθμό οικονομικής ανάκαμψης.  
 

Το Ιρλανδικό παράδειγμα
 
Η Ιρλανδία έχει εφαρμόσει εδώ και καιρό ρυθμίσεις με τις οποίες υποχρεώνει το τραπεζικό σύστημα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας να προχωρούν σε περιπτώσεις όπου οι δανειολήπτες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα στην μείωση των δόσεων τους και σε αρκετές περιπτώσεις σε διαγραφές μέρος των οφειλών τους. Το μοντέλο αυτό επιταχύνει τις διαδικασίες διευθέτησης οφειλών νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τις τράπεζες μέσα από την αποφυγή δικαστικών διενέξεων.
 
Πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ιρλανδία έχει καθιερωθεί μια λίστα με τις απαιτούμενες δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών. Η εν λόγω λίστα έχει γίνει αποδεκτή από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και περιλαμβάνει τα μηνιαία έξοδα για διατροφή, στέγαση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λ.π. Έχει ληφθεί υπόψη ένα μέσο αποδεκτό κόστος διαβίωσης των νοικοκυριών (ανάλογα με τα μέλη) και σύμφωνα με αυτό οι τράπεζες και οι δανειολήπτες προχωρούν σε συμφωνίες για τη διευθέτηση των οφειλών. Πέρα από αυτό τον κατάλογο των εξόδων, καθιερώθηκε και η έννοια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Συνεργάσιμος δανειολήπτης είναι αυτός, που με απλά λόγια, που δεν κρύβει στοιχεία από τις τράπεζες, π.χ. έσοδα, περιουσιακά στοιχεία. Με τον ορισμό αυτό η κάθε τράπεζα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει με αδιαφανή κριτήρια κάποιον δανειολήπτη ως μη συνεργάσιμο και να απορρίπτει a priori σχέδια αναδιάρθρωσης χρεών. Έτσι η τράπεζα υποχρεώνεται να εξετάσει σοβαρά κάθε περίπτωση ξεχωριστά, εφόσον πληρούνται βασικές προϋποθέσεις.
 
Έτσι, με τον κατάλογο που περιλαμβάνει τις «αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης», καθώς και τα κριτήρια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», οι τράπεζες και τα δανεισμένα νοικοκυριά που αδυνατούν να ανταποκριθούν λόγω της ύφεσης στις δανειακές υποχρεώσεις τους, μπορούν να κάτσουν σε ένα τραπέζι και γρήγορα να έλθουν σε έναν συμβιβασμό. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις, οι δανειστές προχωρούν ακόμη και σε διαγραφές χρεών, όταν διαπιστώνουν πως ένα δάνειο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα αλλά και ούτε προοπτική δημιουργίας του.
 

Κούρεμα Δανείων η λύση και των Κυπρίων
 
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω είναι κατανοητό ότι υπάρχουν λύσεις ώστε να μειωθεί από τη μια το ύψος των κόκκινων δανείων στα χρηματοπιστωτικά μας ιδρύματα και από την άλλη να ελαφρυνθούν οι συμπολίτες μας – δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν σήμερα δάνεια των οποίων οι τόκοι και οι τόκοι υπερημερίας ξεπερνούν την αρχική αξία του δανείου. Δηλαδή εάν ένας συμπολίτης μας έχει δανειστεί πριν από κάποια χρόνια €10.000, σήμερα το δάνειο του με τους τόκους που έχουν επιβληθεί ξεπερνά τις €20.000.
 
Αν και η υπερδιπλασίαση του χρέους ενός οφειλέτη δεν αποτελεί παράτυπη πρακτική, εντούτοις, σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης όπου τα κόκκινα δάνεια συνεχώς αυξάνονται και ολοένα περισσότεροι συμπολίτες μας αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, να μην είναι και η καλύτερη πρακτική, αφού δημιουργούνται πλασματικές οφειλές οι οποίες δεν μπορούν σε αρκετές περιπτώσεις να εξυπηρετηθούν. Είναι για αυτό το λόγο που η πολιτική ελίτ – εκτελεστική και νομοθετική εξουσία - θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων να μην επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να επιβάλουν οικονομικές υποχρεώσεις προς τους δανειολήπτες οι οποίες να ξεπερνούν το διπλάσιο του αρχικού δανείου τους. Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ από την έναρξη του κάθε δανείου και όλες οι υπερβολικές χρεώσεις να απαλειφθούν από τα δάνεια στα οποία επιβλήθηκαν και εκεί όπου επιβάλλεται να γίνεται κούρεμα δανείων.   
 
Ενδεχομένως, αριθμός συμπολιτών μας να θεωρούν τέτοιου είδους προτάσεις, όπως και η προστασία της πρώτης κατοικίας, ουτοπικές ή/και ανέφικτες. Εντούτοις, τα πιο πάνω παραδείγματα άλλων κρατών καταδεικνύουν το αντίθετο. Το τι είναι εφικτό ή ανέφικτο δεν θα πρέπει να είναι αυτό το οποίο εμείς αξιολογούμε, αλλά θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα των προτάσεων που εμείς διεκδικούμε. Και εάν δεν διεκδικήσει η πολιτική ελίτ του τόπου μας τη σωστή ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος προς όφελος των Κύπριων πολιτών, δεν πρόκειται να το πράξουν εκ μέρους μας οι ξένοι δανειστές μας.
 
Μέλημα όλων των πολιτικών προσώπων και δυνάμεων θα πρέπει να είναι η μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση και η πιο πάνω πρόταση αποτελεί μέτρο προς υλοποίηση αυτού του στόχου. Σε αυτή την οικονομική κρίση οι αποταμιεύσεις του Κύπριου πολίτη έχουν κουρευτεί για να σωθούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από τις απερισκεψίες τους, επιχειρήσεις έχουν κλείσει και η ανεργία έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Είναι καιρός να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Είναι καιρός η πολιτική ελίτ να σταθεί δίπλα στον πολίτη και όχι απέναντι του, και γιατί όχι να ρυθμίσει με νομοθετήματα την λειτουργία αλλά και τα κέρδη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

- See more at: http://www.philenews.com

Πρώτη πανελλαδικά δικαστική απόφαση για δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Την 20-8-2014 εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο, η πρώτη πανελλαδικά δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων δανειολήπτη ελβετικού φράγκου, βάση της οποίας ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ η τράπεζα να ανέχεται την καταβολή των δόσεων ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΙΣΟΤΙΜΙΑ, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής του.

Η δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση, κ. Νούκα Αριάδνη επισημαίνει, ότι επρόκειτο για μια άκρως σημαντική δικαστική απόφαση με εξαιρετική νομική θεμελίωση και ενδιαφέρουσες ουσιαστικές παραδοχές. Είναι αξιοσημείωτο, ότι σχετικά με την ουσία της υπόθεσης, για πρώτη φορά αναγνωρίστηκε δικαστικά, ότι οι τραπεζικοί υπάλληλοι προώθησαν ΜΟΝΟ το ελκυστικό τμήμα της σύμβασης, δηλαδή προώθησαν το χαμηλό επιτόκιο και την χαμηλή δόση ΧΩΡΙΣ οποιαδήποτε άλλη ενημέρωση του δανειολήπτη.

SNB: Όχι πριν το 2016 η άρση του πλαφόν στο φράγκο

 SNB επέβαλε το πλαφόν στην ισοτιμία του ελβετικού φράγκου πριν από τρία χρόνια, λόγω της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, επικαλούμενη τον κίνδυνο αποπληθωρισμού και ύφεσης.

Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) αναμένεται να διατηρήσει το πλαφόν στο φράγκο για τουλάχιστον δυο ακόμα χρόνια, καθώς η οικονομική ανάκαμψη στην ευρωζώνη αγωνίζεται να αποκτήσει δυναμική.

Περισσότεροι από τα δυο τρίτα όσων συμμετείχαν στην μηνιαία δημοσκόπηση του Bloomberg σε 23 οικονομολόγους, εκτιμούν πως η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας θα διατηρήσει το πλαφόν του 1,20/ευρώ τουλάχιστον έως το 2016, ενώ ούτε το ένα δέκατο εξ αυτών δεν είπε ότι θα αρθεί το πλαφόν του χρόνου.

Η SNB επέβαλε το πλαφόν στην ισοτιμία του νομίσματος πριν από τρία χρόνια, λόγω της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, επικαλούμενη τον κίνδυνο αποπληθωρισμού και ύφεσης.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 39% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η SNB θα άρει το πλαφόν το 2016 το νωρίτερο, ενώ το 44% εκτιμά πως η κίνηση αυτή δεν θα γίνει πριν το 2017.

Σημειώνεται ότι το ελβετικό φράγκο, ένα νόμισμα το οποίο τείνουν να αγοράζουν οι επενδυτές σε περιόδους αυξημένων πιέσεων στις αγορές, έχει ενισχυθεί κατά 1,3% έναντι του ευρώ από την αρχή του έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg.

πηγή: Άννα Φαλτάιτς http://www.euro2day.gr/

Swiss National Bank is playing in extra time

• SNB renews its commitment to the 1.20 floor for EURCHF
• Franc appreciation must be prevented to avoid deflation
• Floor is at risk if ECB engages in QE

A couple of weeks ago Switzerland was squeezed out of the World Cup by Messi & Co after having held the line until deep into extra time. The Swiss National Bank (SNB) is displaying similar determination in its conduct of exchange rate policy. It set a floor of 1.20 for EURCHF in September 2011 and has doggedly defended it ever since but, almost three years later – well into “extra time” -— the question must be asked if/when the SNB will also have to exit the game, gracefully or otherwise.

The SNB has certainly shown it is up to the task it set itself back then and its exchange rate policy has probably been the most successful of any major central bank over the last few decades. Not even George Soros and his ilk have taken it on.......In its mid-June monetary policy update the bank said “The SNB will continue to enforce the minimum exchange rate with the utmost determination”, emphasising that 1.20 EURCHF is the minimum rate, and that even at 1.20 the Swiss franc is still overvalued relative to the euro. Furthermore, to remove all doubt, the SNB said “If necessary, it is prepared to purchase foreign currency in unlimited quantities ........and to take further measures as required”.

The main reason the SNB has not had too much trouble with speculators testing its resolve is because theoretically a central bank can print and sell as much of its own currency as it wants (in contrast to defending a weak currency where foreign exchange reserves are needed). This is the flip side of the SNB’s threat to purchase foreign currency in “unlimited quantities”. And if the currency printing is sterilised, there need not be any impact on the money supply. But despite its unequivocal language, the SNB has had to stand in the market from time to time, meaning it has accumulated large quantities of euros, so much so that it has become a major player in the Eurozone bond markets as it goes about finding a home for those euro holdings.

The economic reasoning behind the SNB's stand is clear enough: the European union is its biggest market and a strong franc threatens its export sector, something it can’t risk with economic growth forecast to be a feeble 2 percent this year. Furthermore, inflation is at rock-bottom levels and any further appreciation of the franc could tip Switzerland into a Japanese-style deflation. This accounts for Switzerland having an interest rate curve matched only by Japan, offering barely 0.60 percent for ten year bonds.

Chart: Monthly EURCHF chart

But if the rhetoric coming from the European Central Bank (ECB) is any guide, Eurozone interest rates could be headed in the same direction, courtesy of full-blown quantitative easing (QE). This would make the SNB’s job of maintaining the floor that much more difficult. A glance at the chart of EURCHF below (click to enlarge) shows that after peaking at 1.26 last May the cross has been gradually declining ever since and the 200-day and 50-day moving averages have both rolled over. All things considered, it is too early to declare “extra time” is over for the SNB, but if conditions in the Eurozone continue to deteriorate and the ECB president renews his vow to do “whatever it takes” to remedy the situation, then the Swiss resolve to defend the floor will face a stiff test.

Max McKegg - Managing Director / Technical Research Limit

Κατατέθηκε η πρώτη αγωγή για δάνεια σε ελβετικά φράγκα στα Δωδεκάνησα

Η πρώτη αγωγή στα Δωδεκάνησα, με την οποία ζητείται η αποπληρωμή δανείου βάσει της ισοτιμίας euro – ελβετικού φράγκου, που ίσχυε κατά το χρόνο που υπεγράφη η σύμβαση, υποβλήθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κω από ξενοδοχειακή εταιρεία και τους 4 εταίρους της.
Όπως έγραψε ξανά η «δημοκρατική», δανειολήπτες έχουν ξεκινήσει δικαστικό αγώνα, κατηγορώντας τις τράπεζες για παραβίαση συναλλακτικών ηθών και κατάχρηση της εμπιστοσύνης τους.
Οπως καταγγέλλουν, οι τράπεζες, κυρίως στο διάστημα 2007-2010 τους πρότειναν ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν, δηλαδή δάνειο σε ελβετικά φράγκα, «αποσιωπώντας ουσιαστικές πληροφορίες».
Σήμερα οι δανειολήπτες αυτοί βρίσκονται με διαταγές πληρωμών και απειλούνται με κατασχέσεις, καθώς βρέθηκαν να χρωστούν σχεδόν όσα είχαν αρχικά δανειστεί!
Η αγωγή που υποβλήθηκε στο δικαστήριο της Κω από τον δικηγόρο κ. Μανώλη Μπακαλούμα, στρέφεται κατά της Τράπεζας Πειραιώς.
Ταυτόχρονα με την αγωγή υποβλήθηκε και ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία, ως οφειλέτρια, και οι εταίροι της, ως εγγυητές συνήψαν, με την τράπεζα, τον Άυγουστο του 2008, σύμβαση (χρεωλυτικού-/τοκοχρεωλυτικού δανείου) στο κατάστημα της Κω, ποσού 748.420 ελβετικών φράγκων, αντίστοιχου ποσού 460.000 €, όπως προκύπτει από την ισοτιμία του νομίσματος κατά την ημέρα της εκταμίευσης, με σκοπό την αποπληρωμή δανείων.
H εξόφληση του δανείου συμφωνήθηκε να γίνει, αρχικά σε 60 συνεχείς τριμηνιαίες χρεολυτικές δόσεις, κεφαλαίου εκ 7.666,67 € η κάθε μια, η πρώτη από τις υπόλοιπες να καταβληθεί την αντίστοιχη ημερομηνία των τριών μηνών που έπονται της ημερομηνίας καταβολής της πρώτης δόσης, με τελικό έτος το 2023.
Στη συνέχεια με πράξη τροποποίησης σύμβασης δανείου, άλλαξε ο πιο πάνω όρος της αρχικής σύμβασης και συμφωνήθηκε η εξόφληση του ανεξόφλητου υπολοίπου του δανείου να γίνεται σε 26 συνεχείς εξαμηνιαίες χρεωλυτικές δόσεις κεφαλαίου ποσού 27830,56 ελβετικών φράγκων, με τελική ημερομηνία εξόφλησης το έτος 2023.
Ακολούθησαν κι άλλες τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης.
Όπως εκτίθεται στην αγωγή κατά την ημερομηνία της εκταμίευσης του δανείου στις 14-08-2008, η ισοτιμία του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, ήταν 1,627. Στη συνέχεια, όμως, διαμορφώθηκε η ισοτιμία αυτή, με αποτέλεσμα, την 01-03-2014, να ανέλθει σε 1,22, αφού το ελβετικό φράγκο ισχυροποιήθηκε έναντι του ευρώ.
Η μεταβολή αυτή στην ισοτιμία των δύο νομισμάτων (ευρώ – ελβετικού φράγκου), έχει ως αποτέλεσμα να εξανεμηστούν όλες οι καταβολές που πραγματοποιήθηκαν (σε ευρώ) έναντι του παραπάνω δανείου, με συνέπεια το αρχικό κεφάλαιο, υπολογιζόμενο σε ελβετικά φράγκα, να έχει μεν ελαττωθεί κατά τα προβλεπόμενα στη σύμβαση, υπολογιζόμενο όμως σε ευρώ να έχει αυξηθεί από το ποσό των 460.000 €, στις 14-08-2008, στις 543.077,6154 € την 01-03-2014.
Περαιτέρω, το ως άνω ποσό των 748.420 ελβετικών φράγκων, εκταμιεύθηκε 9 ημέρες αργότερα, την 14η Αυγούστου 2008, και ενώ η ισοτιμία μεταξύ ευρώ και ελβετικού φράγκου ήταν 1,62700. Ισούτο, δηλαδή, αυτό με 460.000 ευρώ. Προς εξυπηρέτηση, άλλωστε, του επίμαχου δανείου τηρήθηκε και εξακολουθεί να τηρείται λογαριασμός, στον οποίο καταχωρούνται – σε ελβετικά φράγκα – τόσο οι δεδουλευμένοι τόκοι, που, κατά διαστήματα, βαρύνουν το δάνειο, όσο και οι διάφορες καταβολές, στις οποίες προέβαιναν προς εξόφλησή του δανείου.
Οι τελευταίες, ωστόσο, στην πραγματικότητα, γίνονται σε ευρώ, αφού η δανειολήπτρια, είναι ιδιοκτήτρια μιας ξενοδοχειακής επιχείρησης, οικογενειακής μορφής (με τη συμμετοχή όλων των υπολοίπων), που δραστηριοποιείται στην Κω, πραγματοποιώντας όλες τις συναλλαγές της σε ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, σε ελβετικά φράγκα υπολογίζεται κάθε μία από τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις. Περαιτέρω, σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης, η δανειολήπτρια οφείλει να καταβάλει στην εναγόμενη, ακριβόχρονα τις προς εξόφληση του δανείου δόσεις.
Εφόσον δε το δάνειο χορηγήθηκε σε συνάλλαγμα προς την πρώτη ενάγουσα, αυτή υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις της προς την εναγόμενη, είτε στο νόμισμα της χορήγησης (αυτούσιο συνάλλαγμα), είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής. Περαιτέρω, ενώ η ισοτιμία του ευρώ προς το ελβετικό φράγκο ανερχόταν, όπως προεκτέθηκε, κατά την ημερομηνία εκταμίευσης του δανείου στις 14-08-2008 (1,627) στη συνέχεια, διαφοροποιήθηκε, δηλαδή μειώθηκε σταδιακά, αφού το ελβετικό φράγκο ισχυροποιήθηκε έναντι του ευρώ, η δε ισοτιμία αυτή ανήλθε την 1-3-2014 στο 1,22.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Οι δανειολήπτες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 65.000

Στη δικαιοσύνη προσφεύγουν μαζικά κατά των τραπεζών χιλιάδες δανειολήπτες που τους είχαν χορηγηθεί δάνεια σε ελβετικό φράγκο σε μία προσπάθεια να διασώσουν τις περιουσίες τους.

Οι δανειολήπτες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 65.000, και αποφάσισαν να καταθέσουν μαζικά αγωγές δια μέσου του Συλλόγου Δανειοληπτών σε ελβετικό Φράγκο, ζητώντας την επαναφορά των δανείων στην αρχική ισοτιμία και την κατάργηση των καταχρηστικών όρων των συμβάσεων.
Τα  δάνεια σε συνάλλαγμα (chf) χορηγήθηκαν με παρότρυνση των τραπεζών σε ελλιπέστατα ενημερωμένους δανειολήπτες  σαν να ήταν  προϊόντα παραδοσιακής στεγαστικής πίστης.

Οι τράπεζες με ζήλο προέβαλαν  το «κερασάκι» του χαμηλού επιτοκίου στο δάνειο με ρήτρα Ελβετικού φράγκου, τη χαμηλή δόση, αλλά δεν  ανέφεραν στους δανειολήπτες ότι σε μακροχρόνια βάση (20-30 χρόνια) πέφτουν χωρίς σωσίβιο στη τρικυμισμένη και γεμάτη θύελλες νομισματική αγορά.
Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι  τα δάνεια σε Ελβετικό φράγκο δόθηκαν από τις τράπεζες με πλήρη γνώση των χρηματοοικονομικών δεδομένων στη συγκεκριμένη χρονική-οικονομική συγκυρία 2006-2009. Οι Τράπεζες πολύ καλά γνώριζαν ότι το Ελβετικό φράγκο  είχε κάνει πολύ δρόμο και ήταν στα υψηλότερα όριά του έναντι του Ευρώ.  Γι αυτό κερδοσκόπησαν ωθώντας  το κόσμο στη σύναψη δανείων σε chf ρίχνοντάς τους στάχτη στα μάτια με το «πρόγραμμα προστασίας της δόσης».

Σήμερα κινδυνεύουν να εκπλειστηριαστούν οι πρώτες κατοικίες με διογκωμένες (λόγω ισοτιμίας) οφειλές πάνω από το χορηγηθέν ποσό δανείου. Η τράπεζα δηλ. στη διαταγή πληρωμής απαιτεί ποσό μεγαλύτερο από αυτό που δάνεισε (εκταμίευσε!.)
Την επίμαχη περίοδο 2006-09 τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο ήταν στην πρώτη γραμμή των στεγαστικών δανείων των τραπεζών. Έμπαινες στην τράπεζα για δάνειο και σού έλεγαν «Ελβετικό φράγκο».
Αν είχες κι άλλο δάνειο σε €, το μετέτρεπαν κι αυτό.
Εξ ού και το γνωστό διαφημιστικό γνωστού πρωτοστατήσαντος  πιστωτικού ιδρύματος: «Ονειρεύεσαι ένα δικό σου σπίτι…[..] Το ευέλικτο Στεγαστικό swiss σας εξασφαλίζει χαμηλό κυμαινόμενο επιτόκιο με τη σιγουριά του Ελβετικού νομίσματος..»
Οι τράπεζες είναι υπόλογες στη δικαιοσύνη γιατί:

1. κερδοσκόπησαν ωθώντας  το κόσμο στη σύναψη δανείων σε chf  ρίχνοντάς τους στάχτη στα μάτια με το «πρόγραμμα προστασίας της δόσης» αντί να δώσουν μέτρα, κόστος και μεθόδους αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.

2. Δεν έδωσαν ως όφειλαν, ειδική, επαρκή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση για το μέγεθος και τις συνέπειες του νομισματικού κινδύνου σε μακροχρόνια βάση, ούτε τις μεθόδους και το κόστος αντιμετώπισής του (ΠΔ ΤτΕ 2501/2002).

3. Δεν τήρησαν κατά την παροχή των συγκεκριμένων δανείων τις προβλεπόμενες από το κανονιστικό πλαίσιο υποχρεώσεις τους. Ουδείς δανειολήπτης  θα επέλεγε να συνάψει δάνειο σε chf αν είχε ενημερωθεί πλήρως, ειδικώς και εμπεριστατωμένως για τους κινδύνους από τους αρμόδιους πιστοποιημένους υπαλλήλους. Την επίμαχη όμως περίοδο οι τράπεζες  δεν διέθεταν  υπαλλήλους με επαγγελματική επάρκεια τύπου Β1.

4. Καρπώνονται σήμερα εκτός από τους νόμιμους τόκους, τη διαφορά μεταξύ της τρέχουσας ισοτιμίας με την οποία οι δανειολήπτες καταβάλλουν τη μηνιαία δόση, και της ισοτιμίας με την οποία οι ίδιες ασφάλισαν με χρηματοπιστωτικά μέσα τα ποσά αυτών των δανείων  κατά το χρόνο εκταμίευσής τους.

5. Επιπρόσθετα οι τράπεζες εξακολουθούν  να καρπώνονται τη προμήθεια αγοράς του ελβετικού φράγκου σε κάθε μηνιαία καταβολή της δόσης. Και η διαφορά : υψηλή τιμή αγοράς- χαμηλή τιμή πώλησης επιβαρύνει τον δανειολήπτη.
Οι νέες ρυθμίσεις διαπραγμάτευσης δανειοληπτών με τις τράπεζες δεν θα οδηγήσουν σε καλύτερα αποτελέσματα αφού πρόκειται για ρυθμίσεις προς όφελος των τραπεζών.
Κι ενώ η πολιτεία επιλέγει το δρόμο της εκκωφαντικής  σιωπής, μοναδικός δρόμος προστασίας των δανειοληπτών-καταναλωτών απομένει η προσφυγή στα δικαστήρια.

Ο Σύλλογος δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο καλεί τους δανειολήπτες να εγγραφούν μέσω της ιστοσελίδας στο Σύλλογο και να συμμετέχουν στη δικαστική διεκδίκηση για τη νόμιμη αποπληρωμή των δανείων τους, να προστατεύσουν τις περιουσίες τους και να μην παραδώσουν «εθελοντικά» τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής στην κερδοσκοπία των τραπεζών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ (ΣΥ.ΔΑΝ.Ε.Φ)
www.daneia-chf.gr

Πηγή : Μαζικές προσφυγές για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο | Rodiaki.gr http://www.rodiaki.gr/article/284818/mazikes-prosfyges-gia-ta-daneia-se-elbetiko-fragko#ixzz39OpWqmFy 

Τρία ξενοδοχεία θα είναι η επένδυση του ομίλου ΤΝ Aegean Sun Investments Πηγή:www.dimokratiki.gr

Στην κατασκευή τριών, πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων θα προχωρήσει αμέσως η κοινοπραξία ΤΝ Aegean Sun Investments Limited, που ανακηρύχθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ, ως η μία από τις δύο εταιρείες, που θα αναλάβουν την αξιοποίηση των ακινήτων της παραλιακής ζώνης Αφάντου (γκολφ και πρώην Φωνή της Αμερικής). Η κοινοπραξία είναι συμφερόντων του τουριστικού οργανισμού TUI και του Κύπριου μεγαλοξενοδόχου Νικολή Νικολαϊδη. Ο τελευταίος, με δηλώσεις που έκανε χθες προς τη «Δημοκρατική», απεκάλυψε ότι «όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσουμε την επένδυση».
Ο Κύπριος μεγαλοεπιχειρηματίας, ομιλώντας χθες προς τη «Δημοκρατική», δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για το αποτέλεσμα. «Υποβάλαμε ένα σοβαρό σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης και αυτό εγκρίθηκε», εξήγησε ο κ. Νικολαϊδης και απαντώντας σε σχετικό ερώτημα τόνισε ότι «το αποτέλεσμα αυτό είναι τελικό και δεν αναμένουμε να υπάρξουν προβλήματα, που μπορεί να οδηγήσουν σε ανατροπή του».
Κληθείς, ο ίδιος να περιγράψει το είδος της επένδυσης που θα γίνει, απεκάλυψε: «Το προσχέδιο που καταθέσαμε περιλαμβάνει την κατασκευή τριών ξενοδοχειακών μονάδων, πολυτελών και με τα υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τις επιχειρήσεις μας». Ωστόσο, ο κ. Νικολαϊδης δεν προχώρησε σε διευκρινήσεις σχετικά με τον αριθμό των κλινών ή για τυχόν επενδύσεις σε υποδομές μέσα στη θάλασσα (μαρίνες κλπ). «Εγώ, όπως γνωρίζετε, είμαι συνιδιοκτήτης της εταιρείας. Είμαστε μαζί με τον Οργανισμό TUI και όταν έρθει η ώρα θα κάνουμε όλες τις επίσημες ανακοινώσεις, με όλες τις λεπτομέρειες της επένδυσης. Εκείνο που τώρα προέχει είναι να υπογραφούν τα συμβόλαια, έτσι ώστε να οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις».

Η κατασκευή
των ξενοδοχείων
Μόλις υπάρχει ετοιμότητα και τυπικά, τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία έκδοσης των οριστικών οικοδομικών αδειών, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν στην έναρξη κατασκευής των μονάδων. Από μόνη της η εξέλιξη αυτή είναι αρκετή για να γεννήσει αισιοδοξία στον οικοδομικό κόσμο της Ρόδου, που μαστίζεται από την ανεργία. Είναι, ωστόσο, σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το έργο θα κατασκευαστεί από τοπικά συνεργεία και ντόπιους προμηθευτές οικοδομικών υλικών. Αυτό θα πρέπει να αποτελεί και έναν από τους όρους του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο πέτυχε μεν να αναθέσει το μεγάλο αυτό κομμάτι γης σε επενδυτές, όμως δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι οι όροι και οι τιμές διάθεσής, του ήταν εξαιρετικά συμφέροντες.
Εφόσον όλα κυλήσουν χωρίς προβλήματα και εγκριθούν γρήγορα οι όροι περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τότε η κατασκευή των τριών νέων ξενοδοχείων θα ξεκινήσει το προσεχές φθινόπωρο και θα τεθεί ως στόχος ένα τους τμήμα να λειτουργήσει και στη σαιζόν του 2015.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνολο της επένδυσης που θα υλοποιηθεί από την εταιρεία TN Aegean Sun Investments Limited ανέρχεται στο ύψος των 15,2 εκατομμυρίων ευρώ.

Τα «Atlantica Hotels» αποτελούν
σήμερα μια μεγάλη αυτοκρατορία
Ο Νικολής Νικολαϊδης είναι από τους ξενοδόχους που ξεκίνησαν δυναμικά στη Ρόδο και με την εμφάνισή τους προκάλεσαν αίσθηση. Οι περιπέτειες των πρώτων επενδύσεων στα Κολύμπια και οι υπουργικές αποφάσεις που έδωσαν λύση στα ζητήματα που τότε είχαν προκύψει, έδωσαν τη θέση τους σε σειρά ξενοδοχειακών μονάδων που αναπτύχθηκαν σχεδόν σε όλο το νησί.
Σήμερα η αυτοκρατορία του Νικολή Νικολαϊδη και των Atlantica Hotels & Resors εκτείνονται σε ολόκληρη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο. Στην ανάπτυξη αυτή συνέβαλε καθοριστικά ο γιγαντιαίος τουριστικός οργανισμός TUI Travel, του οποίου συνεργάτης είναι η εταιρεία Atlantica.

Είναι πια απαραίτητο, να γίνει αναφορά στα ξενοδοχεία που αποτελούν ιδιοκτησία, ή βρίσκονται υπό τη διαχείριση του ομίλου Atlantica.
Ειδικότερα, στην Κύπρο, στον όμιλο Atlantica ανήκουν τα ξενοδοχεία: Atlantica Miramare Beach – Λεμεσός Atlantica Oasis Hotel – Λεμεσός Atlantica Gardens – Λεμεσός Atlantica Bay Hotel – Λεμεσός Atlantica Golden Beach – Πάφος Atlantica Λέσχη Sungarden Beach – Αγία ΝάπαAtlantica Aeneas Resort & Spa – Αγία Νάπα Atlantica Sancta Napa Hotel – Αγία Νάπα Atlantica Sea Breeze Hotel-Πρωταρά 
Στην Ελλάδα τα ξενοδοχεία, Atlantica Holiday Village – Ρόδος Atlantica Princess Hotel – Ρόδος Atlantica Imperial Resort – Ρόδος Atlantica Club Aegean Blue – Ρόδος Atlantica Aegean Park – Ρόδος Atlantica Sensatori Resort – ΚρήτηAtlantica Kalliston Resort & Spa – Crete Atlantica Caldera Bay – Κρήτη Atlantica Caldera Beach – Κρήτη Atlantica Caldera Village – Crete Atlantica Caldera Creta Paradise – Κρήτη Atlantica Grand Mediterraneo Resort & Spa – Κέρκυρα Atlantica Porto Bello Royal, Κως Atlantica Porto Bello Beach, Κως Atlantica Λέσχη Μαρμάρι, Κως Magic Life Marmari Palace by Atlantica, Κως Holiday Village Κως από Atlantica, Κως  Atlantica Thalassa Hotel-Kos.

Και στην Αίγυπτο τα ξενοδοχεία Coral Sea Sensatori Resort – Sharm El-Sheikh, Coral Sea Resort – Sharm El-Sheikh, Coral Sea Holiday Village Sharm El-Sheikh, Coral Sea Splash Resort – Sharm El-Sheikh.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Ακυρη δανειακή σύμβαση σε ελβετικο φράγκο λόγω καταχρηστικότητας των όρων της

Τα ελληνικά Δικαστήρια έκριναν ότι είναι άκυροι οι όροι των γενικών συναλλαγών όταν δεν ειναι σαφείς και κατανοητοί για τον μέσο πολίτη

όταν αυτός δεν έχει πλήρως ενημερωθεί για τους κινδύνους και τις δυσμενείς οικονομικές συνέπειες που μπορεί να ενέχουν.

Ειδικότερα για κάποιον ο οποίος σύναψε με τράπεζα, σύμβαση στεγαστικού δανείου σε συνάλλαγμα, ποσού 166.680,60 ελβετικών φράγκων έκρινε άκυρο και καταχρηστικό τον όρο, σύμφωνα με τον οποίο «εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε EURO με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής». 

Και τούτο διότι ενώ η ισοτιμία του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, κατά την ημερομηνία εκταμίευσης του ανωτέρω δανείου, την 8η Ιουνίου 2007, ήταν 1,658300, στη συνέχεια, διαφοροποιήθηκε, με αποτέλεσμα, την 1η Οκτωβρίου 2012, να ανέλθει στο 1,1833000, αφού το ελβετικό νόμισμα ισχυροποιήθηκε έναντι του ευρώ. Η μεταβολή αυτή στην ισοτιμία των δύο νομισμάτων είχε ως αποτέλεσμα να εξανεμιστούν όλες οι καταβολές, που ο ίδιος πραγματοποίησε (σε ευρώ) έναντι του παραπάνω δανείου, με συνέπεια το αρχικό του κεφάλαιο, υπολογιζόμενο σε ελβετικά φράγκα, να έχει μεν ελαττωθεί κατά τα προβλεπόμενα στη σύμβαση, υπολογιζόμενο, όμως, σε ευρώ, να παραμένει υψηλό, έχοντας μειωθεί από το ποσό των 105.319,58 ευρώ (την 8η Ιουνίου 2007) μόλις σ`αυτό των 89.004,96 ευρώ (την 1η Οκτωβρίου 2012).

Το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του δανειολήπτη ότι κατά την σύναψη του άνω δανείου σε ελβετικα φράγκα δεν ενημερώθηκε από τους υπαλλήλους της τράπεζας για τον συναλλαγματικό κίνδυνο, που αναλάμβανε κατά τη λήψη του επίμαχου δανείου, αλλά ούτε και για τις επιπτώσεις, που θα μπορούσε να έχει μία σοβαρή υποτίμηση του ευρώ έναντι του ελβετικού νομίσματος στο ύψος τόσο των εξοφλητικών δόσεων, όσο και του κεφαλαίου του ανωτέρω δανείου, και έκρινε άκυρο τον προαναφερόμενο όρο, δεχόμενο  αφ’ενός ότι ο δανειολήπτης τον αγνοούσε ανυπαιτίως, αφετέρου διότι ο όρος  αυτός τυγχάνει, ως αόριστος και ακατάληπτος, καταχρηστικός, επιφέρει δε σημαντική διατάραξη των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των δύο συμβαλλομένων στην παραπάνω σύμβαση μερών σε βάρος του δανειολήπτη. 

Η ακύρωση του καταχρηστικού αυτού όρου της δανειακής σύμβασης είχε ως συνέπεια την ευνοϊκη για τον οφειλέτη τροποποιηση της δανειακής του σύμβασης ούτως ώστε οι καταβολές, που πραγματοποιεί σε ευρώ προς εκπλήρωση των απορρεουσών από τη 
σύμβαση υποχρεώσεών του, να πρέπει να υπολογίζονται από την τραπεζα σε ελβετικά φράγκα, με βάση την μεταξύ των δύο νομισμάτων συναλλαγματική ισοτιμία που ίσχυε κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου και όχι την συναλλαγματική ισοτιμία που ισχύει κατά την ημερομηνία καταβολής κάθε δόσης. 

Σημειωτέον ότι υπάρχουν 31 περιπτωσεις όρων των γενικών συναλλαγών (ΓΟΣ) που θεωρούνται καταχρηστικοί και αυτομάτως άκυροι χωρίς περαιτέρω διερεύνησή τους από τα Δικαστήρια. Αυτές  ειναι οι εξής περιπτώσεις  που 

α) παρέχουν στον προμηθευτή, χωρίς εύλογη αιτία, υπερβολικά μεγάλη προθεσμία αποδοχής της πρότασης του καταναλωτή για σύναψη σύμβασης,

β) περιορίζουν τις ανειλημμένες συμβατικές υποχρεώσεις και ευθύνες των προμηθευτών,

 γ) προβλέπουν προθεσμία καταγγελίας της σύμβασης υπερβολικά σύντομη για τον καταναλωτή ή υπερβολικά μακρά για τον προμηθευτή,

  δ) συνεπάγονται την παράταση ή ανανέωση της σύμβασης για χρονικό διάστημα υπερβολικά μακρό, αν ο καταναλωτής δεν την καταγγείλει σε ορισμένο χρόνο,

"ε) επιφυλάσσουν στον προμηθευτή το δικαίωμα μονομερούς τροποποίησης ή λύσης της σύμβασης χωρίς ορισμένο, ειδικό και σπουδαίο λόγο, ο οποίος να αναφέρεται στη σύμβαση".

 στ) επιτρέπουν στον προμηθευτή να καταγγείλει σύμβαση αόριστηςδιάρκειας χωρίς εύλογη προθεσμία,

ζ) επιφυλάσσουν στον προμηθευτή το δικαίωμα να κρίνει μονομερώς αν ηπαροχή του είναι σύμφωνη με τη σύμβαση,

 η) επιφυλάσσουν στον προμηθευτή το απεριόριστο δικαίωμα να ορίζειμονομερώς το χρόνο εκπλήρωσης της παροχής του,

θ) ορίζουν ότι η παροχή δεν είναι υποχρεωτικό να ανταποκρίνεται στιςουσιώδεις, για τον καταναλωτή, προδιαγραφές, στο δείγμα, στις ανάγκεςτης ειδικής χρήσης, για την οποία την προορίζει ο καταναλωτής και την οποία αποδέχεται ο προμηθευτής ή στο συνηθισμένο προορισμό της,

ι) επιτρέπουν στον προμηθευτή να μην εκτελέσει τις υποχρεώσεις του χωρίς σπουδαίο λόγο,

ια) χωρίς σπουδαίο λόγο αφήνουν το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπουντον προσδιορισμό του με κριτήρια ειδικά καθορισμένα στη σύμβαση και εύλογα για τον καταναλωτή,

  ιβ) περιορίζουν την ευθύνη του προμηθευτή για κρυμμένα ελαττώματα του πράγματος,

  ιγ) αποκλείουν ή περιορίζουν υπέρμετρα την ευθύνη του προμηθευτή, 

 ιδ) προβλέπουν τη μετακύληση της ευθύνης του πωλητή, ή του εισαγωγέα αποκλειστικά στον παραγωγό του αγαθού ή σε άλλον,

 ιε) περιορίζουν την υποχρέωση του προμηθευτή να τηρεί τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι εντολοδόχοι του ή εξαρτούν την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του από την τήρηση ειδικής τυπικής διαδικασίας.

 ιστ) επιτρέπουν στον προμηθευτή να καταγγέλλει τη σύμβαση κατά τηνκρίση του, αν η ίδια ευχέρεια δεν αναγνωρίζεται στον καταναλωτή, ή να παρακρατεί τα ποσά που έχουν καταβληθεί για παροχές που δεν έχουν ακόμη εκτελεσθεί από αυτόν, όταν τη σύμβαση καταγγέλλει ο ίδιος,

  ιζ) συνεπάγονται παραίτηση του καταναλωτή από τα δικαιώματά του σε περίπτωση μη εκπλήρωσης ή πλημμελούς εκπλήρωσης της παροχής του προμηθευτή, ακόμη και αν τον προμηθευτή βαρύνει πταίσμα,

 ιη) εμποδίζουν τον καταναλωτή να υπαναχωρήσει (από τη σύμβαση), όταν η αύξηση του τιμήματος σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης είναι υπερβολική για αυτόν,

  ιθ) αποκλείουν ή περιορίζουν τη νόμιμη ευχέρεια του καταναλωτή να μην εκτελέσει τη σύμβαση,

  κ) απαγορεύουν στον καταναλωτή να επισχέσει εν όλω ή εν μέρει την καταβολή του τιμήματος, όταν ο προμηθευτής δεν εκπληρώνει τιςυποχρεώσεις του,

κα) επιβάλλουν στον καταναλωτή που πιστώθηκε με το τίμημα των αγαθών ή υπηρεσιών να εκδώσει μεταχρονολογημένη επιταγή,

κβ) συνεπάγονται παραίτηση του καταναλωτή από τις ενστάσεις του κατά τρίτου που διαδέχεται τον προμηθευτή στη σχέση με τον καταναλωτή,

 κγ) απαγορεύουν στον καταναλωτή να προτείνει σε συμψηφισμό προς υποχρεώσεις του από τη σύμβαση ομοειδείς απαιτήσεις του κατά του προμηθευτή,

 κδ) βεβαιώνουν ότι ο καταναλωτής γνωρίζει ορισμένους όρους της σύμβασης ή την κατάσταση των προμηθευόμενων πραγμάτων ή την ποιότητα των υπηρεσιών, ενώ πραγματικά τα αγνοεί,

  κε) υποχρεώνουν τον καταναλωτή να προκαταβάλει υπερβολικά μεγάλο μέρος του τιμήματος πριν αρχίσει η εκτέλεση της σύμβασης από τον προμηθευτή, μολονότι ο προμηθευτής δεν ανέλαβε την υποχρέωση να εκτελέσει παραγγελία του καταναλωτή με βάση συγκεκριμένες προδιαγραφές ή χαρακτηριστικά ούτε η παροχή του προμηθευτή συνιστάται σε υπηρεσίες με κράτηση,

 κστ) επιτρέπουν στον προμηθευτή να απαιτήσει από τον καταναλωτή υπέρμετρες εγγυήσεις,

 κζ) αναστρέφουν το βάρος της απόδειξης σε βάρος του καταναλωτή ή περιορίζουν υπέρμετρα τα αποδεικτικά του μέσα,

 κη) περιορίζουν υπέρμετρα την προθεσμία, μέσα στην οποία ο καταναλωτής οφείλει να υποβάλει στον προμηθευτή τα παράπονα ή να εγείρει τις αξιώσεις του κατά του προμηθευτή,

 κθ) αναθέτουν στον προμηθευτή χωρίς σπουδαίο λόγο την αποκλειστικότητα της συντήρησης και των επισκευών του πράγματος και της προμήθειας των ανταλλακτικών,

 λ) επιβάλλουν στον καταναλωτή, σε περίπτωση μη εκπλήρωσης της παροχήςτου, υπέρμετρη οικονομική επιβάρυνση ή

λα) αποκλείουν την υπαγωγή των διαφορών από σύμβαση στο φυσικό τους δικαστή με την πρόβλεψη αποκλειστικής αλλοδαπής δικαιοδοσίας ή διαιτησίας.

"λβ) προβλέπουν την καταβολή αποζημίωσης στον προμηθευτή, χωρίς αυτός να υποχρεούται να επικαλεστεί και να αποδείξει τη ζημία που υπέστη."

πηγή : Αναστασία Μήλιου . http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=19567:2014-07-23-04-19-19&catid=57:2008-09-24-06-19-04&Itemid=706 

Αναστασία Χρ. Μήλιου

Δάνεια σε ξένο νόμισμα: Μύθοι και Πραγματικότητες

Εις απάντηση των πρόσφατων δημοσιέυσεων δια τηλεοράσεως ή/και ηλεκτρονικού ή/και έντυπου τύπου ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την 30 Απριλίου 2014 αποφάσισε να δικαιώσει δανειολήπτη σε νόμισμα Ελβετικού Φράγκου, ‘’κλειδώνοντας’’ ουσιαστικά την ισοτιμία που ίσχυε κατά την ημερομηνία σύναψης δανείου ή/και εκταμίευσης του δανειζόμενου ποσού θα πρέπει, απαραιτήτως, να διασαφηνιστούν τα ακόλουθα: 

1. Η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης διεξήχθη στα πλαίσια προδικαστικής παραπομπής από το Kuria  (Ανώτατο Δικαστήριο της Ουγγαρίας)  με θέμα την ερμηνεία της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5^ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές

2. Η Οδηγία 93/13/ΕΟΚ έχει ενσωματωθεί στην εθνική μας νομοθεσία με τον Περί Καταχρηστικών Ρητρών σε Καταναλωτικές Συμβάσεις Νόμο του 1996 (93(I)/1996) που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 1997

3. Η υπόθεση έχει αριθμό C-26/13 μεταξύ Árpád Kásler και Hajnalka Káslerné Rábai κατά OTP Jelzálogbank Zrt

4. Τα  γεγονότα της υπόθεσης, όπως αναφέρονται στο ανακοινωθέν τύπου αρ. 66/14, είναι συνοπτικά τα ακόλουθα:

1. Στις 29 Μαΐου 2008 οι Kásler και Káslerné Rábai συνήψαν με Ουγγρική τράπεζα σύμβαση ενυπόθηκου δανείου σε ξένο νόμισμα. Η τράπεζα χορήγησε στους οφειλέτες δάνειο ύψους 14 400 000 ουγγρικών φιορινιών (HUF) (περίπου 46 867 EUR).

2. Η σύμβαση όριζε ότι το ύψος του δανείου σε ελβετικά φράγκα θα καθοριζόταν βάσει της τιμής αγοράς του εν λόγω νομίσματος που εφάρμοσε η τράπεζα κατά τον χρόνο αποδεσμεύσεως των κεφαλαίων. Κατ’ εφαρμογή της εν λόγω ρήτρας, το ποσό του δανείου ορίσθηκε σε 94 240, 84 CHF. Εντούτοις, δυνάμει της συμβάσεως, το ποσό εκάστης των οφειλόμενων δόσεων σε ουγγρικά φιορίνια θα καθοριζόταν βάσει της τιμής πωλήσεως του ελβετικού φράγκου που θα είχε εφαρμόσει η τράπεζα την προηγουμένη της ημέρας κατά την οποία η δόση θα καθίστατο ληξιπρόθεσμη.

3. Το ζεύγος Kásler αμφισβήτησε ενώπιον των ουγγρικών δικαστηρίων τη νομιμότητα της ρήτρας που επέτρεπε στην τράπεζα να υπολογίζει τις ληξιπρόθεσμες δόσεις βάσει της τιμής πωλήσεως του ελβετικού φράγκου. Υποστήριξαν ότι η ρήτρα ήταν καταχρηστική, στον βαθμό που προέβλεπε, προς τον σκοπό αποδόσεως του δανείου, την εφαρμογή συναλλαγματικής ισοτιμίας διαφορετικής από εκείνη που εφαρμόσθηκε κατά τον χρόνο χορηγήσεως του δανείου

5. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 30 Απριλίου 2014 κατέληξε στα ακόλουθα σημαντικά συμπεράσματα που αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της αιτιολογημένης απόφασης του:

1. ‘Ειδικότερα, η ρήτρα αυτή καθορίζει απλώς, προς τον σκοπό υπολογισμού των δόσεων του δανείου, την τιμή μετατροπής του ουγγρικού φιορινιού σε ελβετικό φράγκο, χωρίς, ωστόσο, να προβλέπει την παροχή υπηρεσίας ανταλλαγής από τον δανειστή. Ελλείψει τέτοιου είδους υπηρεσίας, η οικονομική επιβάρυνση που προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς και της τιμής πωλήσεως, την οποία φέρει ο οφειλέτης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αμοιβή οφειλόμενη ως αντάλλαγμα υπηρεσίας’

2. ‘…ρήτρα που ορίζει το κύριο αντικείμενο της συμβάσεως εκφεύγει της ελέγχου καταχρηστικότητας μόνο εφόσον είναι διατυπωμένη με σαφή και κατανοητό τρόπο. Συναφώς, το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η απαίτηση αυτή δεν μπορεί να αφορά απλώς και μόνον τον κατανοητό τους χαρακτήρα από τυπική και γραμματική άποψη. Αντιθέτως, η σύμβαση δανείου πρέπει να εκθέτει κατά τρόπο διαφανή τον λόγο και τις ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του ξένου νομίσματος’

3. ‘Επομένως, στο Kúria απόκειται να κρίνει αν καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος μπορούσε, βάσει της διαφημίσεως και των πληροφοριών που παρέσχε ο δανειστής στο πλαίσιο του δανείου, όχι μόνο να πληροφορηθεί την ύπαρξη της διαφοράς μεταξύ της συναλλαγματικής ισοτιμίας πωλήσεως και της συναλλαγματικής ισοτιμίας αγοράς του ξένου νομίσματος, αλλά και να αξιολογήσει τις οικονομικές συνέπειες που θα συνεπαγόταν γι’ αυτόν η εφαρμογή της συγκεκριμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας για τον υπολογισμό των δόσεων και το συνολικό ύψους του δανείου του.’

4. ‘Οι καταναλωτές που συνάπτουν σύμβαση δανείου σε ξένο νόμισμα πρέπει να μπορούν να αξιολογούν τις οικονομικές συνέπειες της εφαρμογής στις δόσεις αποπληρωμής του δανείου συναλλαγματικής ισοτιμίας (της τιμής πωλήσεως του νομίσματος) διαφορετικής από εκείνη που εφαρμόσθηκε για τον υπολογισμό του ύψους του δανείου κατά την αποδέσμευσή του (τιμή αγοράς του νομίσματος)’

6. Συμπερασματικά λοιπόν μπορούν να αναφερθούν τα κατωτέρω:

1. Συμβάσεις που συνάπτονται με Τράπεζες, όπως δάνεια σε Ελβετικά Φράγκα μπορούν να ελεγχθούν από τα Δικαστήρια της Κύπρου σε σχέση με την καταχρηστικότητα όρων που περιέχονται σε αυτές δυνάμει του Περί Καταχρηστικών Ρητρών σε Καταναλωτικές Συμβάσεις Νόμου του 1996 (93(I)/1996)

2. Ο καταναλωτής θα πρέπει βάσει των παραστάσεων των υπαλλήλων της Τράπεζας ή/και διαφημίσεων ή/και της συγκεκριμένης ρήτρας της σύμβασης να μπορεί να αξιολογήσει τις οικονομικές συνέπειες που θα συνεπαγόταν γι’ αυτόν η εφαρμογή της συγκεκριμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας

3. Η κάθε υπόθεση πολύ πιθανόν να κριθεί σύμφωνα με τα δικά της περιστατικά και γεγονότα που θεμελιώνουν το αγώγιμο δικαίωμα

4. Η συγκεκριμένη απόφαση ΔΕΝ κλειδώνει την ισοτιμία κατά την ημερομηνία σύναψης δανείου ή/και εκταμίευσης του δανειζόμενου ποσού. Οποιαδήποτε τέτοια αναφορά, οφείλεται κυρίως σε παρερμηνεία ή άγνοια της απόφασης του Δικαστηρίου

5. Το Επίδικο Θέμα ήτο κατά πόσο ήτο δίκαιο η Τράπεζα να εκταμιεύει ποσό δανείου στη τιμή αγοράς που εφάρμοζε κατά την ημερομηνία εκταμίευσης ενώ να απαιτείται από τον Δανειζόμενο/Καταναλωτή να αποπληρώνει το δάνειο στη τιμή πώλησης κατά την ημερομηνία καταβολής της ισοτιμίας Ευρώ – Ελβετικού Φράγκου.

Συνεπώς είναι υποχρέωση να ενημερωθεί το κοινό ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΔΕΝ αποφάσισε να κλειδώσει ισοτιμία που ίσχυε το 2007/2008 σε καμία περίπτωση. Έκρινε όμως ότι δύναται να κριθεί η καταχρηστικότητα της ρήτρας όπως πιο πάνω στο 6 (v) αναφέρεται, έργο που αφέθηκε να διεκπεραιωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ουγγαρίας.  Ενδεικτικά, η τρέχουσα διαφορά του συναλλάγματος Ευρώ –Ελβετικού Φράγκου μεταξύ τιμής αγοράς και τιμής πώλησης κατά την 16/7/2014 της Τράπεζας Κύπρου είναι μόλις 0.0927 (1.2729 - 1.1802) και όχι στο 0.4 αν ‘’κλειδώνετο’’ η ισοτιμία κατά την περίοδο 2007/2008 όπως έχει αφεθεί να διαρρεύσει στο τύπο πως ήταν στην ουσία η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εν πάσει όμως περιπτώσει, η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στην απαίτηση για αποζημίωση λόγω αύξησης της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Η κάθε περίπτωση πολύ πιθανόν να κριθεί σύμφωνα με τα δικά της περιστατικά.

- See more at: http://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/144686#sthash.YbHhV9BB.dpuf

ECB Actions Means CHF Likely to Remain Good Carry Trade Candidate

Will the European Central Banks' goal of re-firing the Eurozone economy put the Swiss National Bank and the peg on CHF to the test?

MahiFX Market Commentary

The determination of the European Central Bank to rekindle some inflation and growth in the Eurozone and to weaken the Euro presented an opportunity for the Swiss to reaffirm their cap on EUR/CHF making their currency a good ongoing carry trade candidate.

The Swiss National Bank said it will maintain the EUR/CHF cap at 1.20 into 2016 – a commitment it first made nearly 3 years ago when the currency was soaring as a safe haven.

For carry traders this commitment is useful as it dispels some speculation that the SNB was considering relinquishing the peg sometime in 2015.

The benefit of using CHF for carry trades are its very low rates of interest. This is ideal for funding purchases of higher yielding currencies such as NZD. However, unlike with the EUR, CHF comes with a solid commitment by the central bank to do whatever takes to stop the currency from appreciating too much.