Σε μία δύσκολη συγκυρία για δανειολήπτες και τράπεζες στην Ελλάδα έρχεται η χθεσινή αιφνιδιαστική απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας να άρει το κατώτατο όριο της ισοτιμίας ελβετικού φράγκου/ευρώ.
Εν μέσω των ετών της κρίσης, τα στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο έγιναν βραχνάς για τους δανειολήπτες που τα προτίμησαν λόγω των έντονων διακυμάνσεων της ισοτιμίας του ελβετικού νομίσματος. Ειδικότερα, τον Ιούλιο του 2011 η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ βρέθηκε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα λόγω της αποδυνάμωσης του ευρώ στις διεθνείς αγορές και της ταυτόχρονης ανατίμησης του ελβετικού νομίσματος με τιμή fixing 1,1418.
Την έντονη διακύμανση της ισοτιμίας ανέστειλε τότε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας, η οποία τον Σεπτέμβριο του 2011 αποφάσισε να διατηρήσει με κάθε μέσο το κατώτατο όριο ισοτιμίας ελβετικού φράγκου/ ευρώ στο 1,200 (fixing). Η απόφαση αυτή, για όσο διάστημα παρέμενε σε ισχύ, διασφάλιζε τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο ότι η δυσμενής συνθήκη ισοτιμίας δεν επρόκειτο να επιδεινωθεί κάτω από το όριο αυτό και άρα η δόση τους δεν επρόκειτο να αυξηθεί αναλογικά περαιτέρω.
Μόνο χθες και μόνο με την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας, το ελβετικό νόμισμα εκτινάχτηκε ως και 39% έναντι του ευρώ, προτού σταθεροποιηθεί περίπου 15% πιο ψηλά, στα 1,0271 φράγκα. Πρόκειται για νέα ιστορικά χαμηλά επίπεδα ισοτιμίας που δημιουργούν τεράστια επιβάρυνση στους δανειολήπτες σε ευρώ που πλέον θα δουν το άληκτο κεφάλαιό τους να αυξάνεται ακόμα και σε επίπεδα υψηλότερα του αρχικού κεφαλαίου που έχουν δανειστεί από τις τράπεζες, αλλά και πονοκέφαλο στις τράπεζες, οι οποίες θα κληθούν δεδομένα να αντιμετωπίσουν διόγκωση των επισφαλειών στα συγκεκριμένα δάνεια.
Μία πρώτη ένδειξη για το πόσο θα επιβαρυνθούν οι δανειολήπτες δίνει μόνο το γεγονός ότι τα στεγαστικά δάνεια που έχουν συναφθεί σε ελβετικό στην ελληνική αγορά από το 2006 μέχρι το 2009 (μετά σταμάτησε η χορήγησή τους) έγιναν σε ισοτιμίες 1,55 – 1,65, δηλαδή με 1 ευρώ ο δανειολήπτης αγόραζε τότε 1,55 – 1,65 ελβετικά φράγκα. Σήμερα η αγορά γίνεται στο 1 προς 1.
Σημειώνεται ότι οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο δεν μπορούν να εκμεταλλευθούν ούτε τα αρνητικά πλέον επιτόκια του νομίσματος. Και αυτό διότι, όπως προβλέπει το εμπορικό δίκαιο, οι τράπεζες δεν μπορούν να χορηγήσουν δάνειο με αρνητικό επιτόκιο (γιατί απλά αν το έκαναν θα ήταν σαν να δάνειζαν ένα ποσό και έπαιρναν πίσω λιγότερο).
Έτσι, ασχέτως του ότι το επιτόκιο αναφοράς του ελβετικού φράγκου είναι αρνητικό, οι τράπεζες θα το υπολογίσουν στο μηδέν και πάνω σε αυτό θα προσθέσουν το περιθώριο που αντανακλά το ρίσκο του πελάτη. Σημειώνεται ότι το περιθώριο αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθεί, οπότε ο δανειολήπτης δεν θα δει στην πράξη κανένα όφελος από τη μείωση των επιτοκίων του ελβετικού φράγκου.
Εν μέσω των ετών της κρίσης, τα στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο έγιναν βραχνάς για τους δανειολήπτες που τα προτίμησαν λόγω των έντονων διακυμάνσεων της ισοτιμίας του ελβετικού νομίσματος. Ειδικότερα, τον Ιούλιο του 2011 η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ βρέθηκε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα λόγω της αποδυνάμωσης του ευρώ στις διεθνείς αγορές και της ταυτόχρονης ανατίμησης του ελβετικού νομίσματος με τιμή fixing 1,1418.
Την έντονη διακύμανση της ισοτιμίας ανέστειλε τότε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας, η οποία τον Σεπτέμβριο του 2011 αποφάσισε να διατηρήσει με κάθε μέσο το κατώτατο όριο ισοτιμίας ελβετικού φράγκου/ ευρώ στο 1,200 (fixing). Η απόφαση αυτή, για όσο διάστημα παρέμενε σε ισχύ, διασφάλιζε τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο ότι η δυσμενής συνθήκη ισοτιμίας δεν επρόκειτο να επιδεινωθεί κάτω από το όριο αυτό και άρα η δόση τους δεν επρόκειτο να αυξηθεί αναλογικά περαιτέρω.
Μόνο χθες και μόνο με την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας, το ελβετικό νόμισμα εκτινάχτηκε ως και 39% έναντι του ευρώ, προτού σταθεροποιηθεί περίπου 15% πιο ψηλά, στα 1,0271 φράγκα. Πρόκειται για νέα ιστορικά χαμηλά επίπεδα ισοτιμίας που δημιουργούν τεράστια επιβάρυνση στους δανειολήπτες σε ευρώ που πλέον θα δουν το άληκτο κεφάλαιό τους να αυξάνεται ακόμα και σε επίπεδα υψηλότερα του αρχικού κεφαλαίου που έχουν δανειστεί από τις τράπεζες, αλλά και πονοκέφαλο στις τράπεζες, οι οποίες θα κληθούν δεδομένα να αντιμετωπίσουν διόγκωση των επισφαλειών στα συγκεκριμένα δάνεια.
Μία πρώτη ένδειξη για το πόσο θα επιβαρυνθούν οι δανειολήπτες δίνει μόνο το γεγονός ότι τα στεγαστικά δάνεια που έχουν συναφθεί σε ελβετικό στην ελληνική αγορά από το 2006 μέχρι το 2009 (μετά σταμάτησε η χορήγησή τους) έγιναν σε ισοτιμίες 1,55 – 1,65, δηλαδή με 1 ευρώ ο δανειολήπτης αγόραζε τότε 1,55 – 1,65 ελβετικά φράγκα. Σήμερα η αγορά γίνεται στο 1 προς 1.
Σημειώνεται ότι οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο δεν μπορούν να εκμεταλλευθούν ούτε τα αρνητικά πλέον επιτόκια του νομίσματος. Και αυτό διότι, όπως προβλέπει το εμπορικό δίκαιο, οι τράπεζες δεν μπορούν να χορηγήσουν δάνειο με αρνητικό επιτόκιο (γιατί απλά αν το έκαναν θα ήταν σαν να δάνειζαν ένα ποσό και έπαιρναν πίσω λιγότερο).
Έτσι, ασχέτως του ότι το επιτόκιο αναφοράς του ελβετικού φράγκου είναι αρνητικό, οι τράπεζες θα το υπολογίσουν στο μηδέν και πάνω σε αυτό θα προσθέσουν το περιθώριο που αντανακλά το ρίσκο του πελάτη. Σημειώνεται ότι το περιθώριο αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθεί, οπότε ο δανειολήπτης δεν θα δει στην πράξη κανένα όφελος από τη μείωση των επιτοκίων του ελβετικού φράγκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου